Mali kaygı için gerekli tedavi? Köpek kılı mı soğuk hindi mi?

Şu anda dünya ekonomisinin “finansal kaygı” ile karakterize edildiği söylenebilir. İlkbahar sonu/yaz başında bir barbeküye katılan ve ertesi sabah bira, şarap veya spritz’in sonraki etkilerini ve önümüzdeki çalışma haftasının dehşetini yaşayan herkes, muhtemelen kaygının ne olduğunu bilecektir.

Finansal serbest bırakma ile tüketiciler, daha yüksek gıda ve elektrik faturalarının etkilerini ve bunun sonucunda ailelerinin gelecekteki finansal durumu hakkında endişe duyuyorlar. Bu özellikle ipotek sahipleri için geçerlidir çünkü ipotek ödemeleri önümüzdeki aylarda ve yıllarda artacaktır.

Hükümetler ve piyasalar da mali kaygının etkilerinden muaf değildir ve bu, şu anda ABD Federal Borç Tavanını yükseltmek için devam eden müzakerelerde açıkça görülmektedir. Taraflar arasında devlet borçlanmasının artırılması konusunda bir anlaşma olmazsa, kısacası bu durum hükümetin kapanmasına, potansiyel piyasa kaosuna ve hükümetin borçlarını ödeyememesine yol açacaktır.

Neredeyse her zaman olduğu gibi, krizin önleneceğine ve bunun finansal piyasalardaki kaygıların bir kısmını gidermeye yardımcı olacağına dair umut ve beklenti. Bazı açılardan, iki büyük taraf arasındaki sahte bir savaş, çünkü dünyanın en güçlü ekonomisi olan Amerika Birleşik Devletleri, Federal Rezerv’in daha fazla dolar basmasını sağlayarak kendisini sorunun özünden kurtarma yeteneğine sahip.

Kuzey İrlanda’da neredeyse tam tersi bir durumla karşı karşıyayız – hükümetin kapanması, mali kaygının bir sonucu olmaktan ziyade nedeninin bir parçası. Ancak yönetici olmaması baş ağrılarıyla baş etmeyi daha da kötüleştirir ve içinden çıkamadığımız kalıcı bir akşamdan kalma durumuna yol açar. Bir yöneticinin olmaması, yıl boyunca harcamaları yeniden tahsis eden bir izleme turu olmadığı anlamına gelmez ve bunun olmaması harcamalarda önemli bir artışa katkıda bulunur. Ve ABD’nin aksine, Kuzey İrlanda öylece daha fazla para basamaz. Kuzey İrlanda’da pek çok sahte dövüş var, ancak bütçe kısıtlamaları çok gerçek.

Kuzey İrlanda geçtiğimiz günlerde tarihi Hayırlı Cuma Anlaşması’nın imzalanmasının 25. yılını kutladı. Sözleşmede minnettar olunacak çok şey var ama başaramadığımız şeylerden biri de kurumlarda istikrar.

Ayrıca istikrarlı ve sürdürülebilir bir kamu maliyemiz de yoktu. Asla sabit bir yol izlemediler ve bir yapışkan sıvadan diğerine sendelediler. Kamu maliyesinin uzun vadeli sağlığına öncelik verilmedi, bunun yerine kısa vadeli çözümler çare oldu. Kuzey İrlanda, uzun vadeli yatırımın kısa vadeli reformlarını ve kamu sektörü reformunu teşvik eden çok yıllı bütçe eksikliğinden açıkça zarar gördü.

CEO’nun yokluğu, Dışişleri Bakanı Chris Heaton Harris’in Nisan sonunda bir bütçe dayatmasına neden oldu. Yılın geri kalanı için bütçelerde artık kesinlik olduğundan, bu marjla ilgili sorunları iyileştirdi. Ancak Berocca’ya çok ihtiyaç duyulan mali reformu sağladı. Görmek istediği şey, Kuzey İrlanda’nın reformu kaçınılmaz hale getirerek değişime öncülük ettiği sürdürülemez finansal yaşam tarzı.

Kuzey İrlanda uzun süredir harcamalarını karşılamak için yeterli geliri toplamama veya aktif olarak harcamalarını kısma pozisyonunu aldı, bunun yerine İrlanda Denizi’nden Westminster’a daha fazla fon aramaya başladı. Kuzey İrlanda her zaman “diyet Pazartesi günü başlar” duruşunu benimsemiştir. Bu yaklaşım 25 yıldır devam ediyor ama işe yaramadı. Daha zinde, daha zinde veya daha zayıf olmadık. Kuzey İrlanda’nın kaliteli sonuçları en üst düzeye çıkarmak yerine toplu bursu en üst düzeye çıkarma saplantısı, sonuçlara yeni bir odaklanma yoluyla tersine çevrilmeli. Mali “köpeğin kılı” daha iyi bir hükümet kurmamızı engelledi.

NI Ticaret Odası İcra Kurulu Başkanı Anne MacGregor’un yakın zamanda söylediği gibi, Kuzey İrlanda’nın bizi dönüşüm yoluna sokmak için Westminster’ı nasıl finanse ettiği hakkında anlamlı bir tartışma yapmanın zamanı geldi. Çıktığımız yolda devam edemeyiz. Sallantılı siyasi kurumların ve sallantılı mali durumun güçlendirilmesi gerekiyor. Mali tarafta, yatırım fonları üzerindeki kısıtlamalar ve iyi siyasi davranışların teşvik edilmesi gibi kamu harcamalarıyla ilgili daha fazla kısıtlama olmalıdır.

Kuzeydeki mevcut mali zorluklar siyasi kaygı yaratacaktır. Halihazırda, yeni bakanlar, bütçe baskıları ve seleflerinin asla uğraşmak zorunda kalmadıkları zorlu kararlarla cehennemden gelen tepsilere sahip olacaklar. Devredilen malları dağıtmak yerine, onları geri almak, kamu hizmetlerini azaltmak ve harçları ve diğer yerel vergileri artırmak için çalışacaklardı.

Bu nedenle Dışişleri Bakanı, NHIP siyasi partilerinin önlerindeki zorlukların ölçeği tarafından ertelenmek yerine yönetici pozisyonuna geri dönmek için motive olmalarını sağlamak için önümüzdeki aylarda akıllı bir oyun oynamak zorunda kalacak. Ayrıca, yeni NI yöneticisinin önceki mali yolda ilerlemediğinden emin olması gerekiyor.

Bağlam göz önüne alındığında, seçmenler mali baskıların su ücretlerinin getirilmesi ve daha yüksek ipotek ödemeleri döneminde daha yüksek faturalar gibi şeylere yol açabileceğini anladıkça, seçim kaygısı da görmeye başlayabiliriz. Bu, politikacıları korkutabilir ve Dışişleri Bakanı’nın vermesi gereken bu zor kararlara yol açabilir.

Tarih bize ayrıca derneği yeniden çalışır duruma getirmek için her zaman bir tür mali paket olduğunu öğretti ve gerçek şu ki bu sefer bu açıdan farklı olmayabilir. Bununla birlikte, Dışişleri Bakanı politikacılar geri döndüğünde zor kararların alınmasını beklediğinden, bu sefer anlaşmaya daha fazla konu eklendiğini çok iyi görebiliriz. Seçim ‘soğuk hindi’ veya ‘kıllı köpek’ arasındaysa, gerçek muhtemelen ikisinin arasında bir yerdedir.

:: Richard Ramsey, Baş Ekonomist, Ulster Bank