Binlerce, nesiller boyunca Wellington’daki anma töreninde görev yapanları hatırlayın

Jan Hutchinson, yakasına kesilmiş madalyonların arkasındaki hikayeyi paylaşmadan önce kendini şekillendirmek için biraz zaman ayırıyor.

“Kocam artık hayatta değil” diyor. “Bu madalyalar babasına aitti.” Jean’in kayınpederi Cliff Hutchinson, İtalya’da II.Dünya Savaşı sırasında hizmet ederken bu Cesaret Madalyası ile ödüllendirildi. Kocası Denise, Anzak günlerinden birkaç yıl önceki ölümüne kadar her gün takardı.

Bunun yerine Jan, torunu da dahil olmak üzere geniş ailesiyle geldi. “Umarım askerlerimizin bizim için ne yaptığını hatırlayarak büyüyecektir.”

Hutchinson ailesi, Pockiho’daki Wellington Ulusal Savaş Anıtı’ndaki anma törenine katılan tahmini 2.500 ila 3.000 kişi arasındaydı. Daha önce, sakin ve berrak bir Pazar sabahı kadın ve erkek hizmetlerini onurlandırmak için 10.000 kadar insan 40 dakikalık Fajr ayinine akın etti.

Devamını oku:
* Aile, kuzeninin 147 yıl önce Riverton sakinlerini hor görmesinden dolayı özür diledi
* Anzak Günü ayinleri tüm çatışmaların ardından birlik sembolü oldu
* Christchurch’deki Anzak Günü hakkında bilmeniz gerekenler

Birinci Dünya Savaşı sırasında Fransa’da uçağı düşürülmeden önce memleketinin “eğrelti otu kaplı tepeleri” ni özleyen genç bir pilotun hikayesini duyuyorlar.

Vali General Dam Patsy Reddy’den gelen bir mektuptan sonra, Hava Savunma Kuvvetleri Komutanı Mareşal Kevin Short, Wellington, Nguyu’dan 23 yaşındaki Melville White’ın trajik hikayesini anlattı.

Short, Beyaz’ın Yeni Zelanda Seferi Kuvvetlerinde “nispeten güvenli” bir idari pozisyon bıraktığını çünkü Kraliyet Uçan Kolordusu için pilot olmak istediğini söyledi.

Short, “1917 Anzak Günü’nden iki gün önce, Kraliyet Hava Kuvvetleri’nden Teğmen Melville White, uçağı Fransa’da Batı Cephesi üzerinde düşürüldüğünde öldürüldü,” dedi. “O sadece 23 yaşındaydı.”

Short, Melville öldürüldükten sonra anne ve babasının ölen oğullarından memleketine ne kadar sürede döneceğini söyleyen bir mektup aldığını söyledi.

Şöyle yazdı: “Godzon Bölgesi” olarak bilinen küçük bir ülkenin, dünyanın en ucunda denizden görkemli bir şekilde yükselen eğrelti otlarıyla kaplı tepelerini görebiliyorum.

“Sanırım bu zihinsel görüntünün gerçekleştiği gün çok uzak değil ve yoldaşlarım ve ben Godzon ülkesine geri döneceğiz.”

Melville şu anda Avustralya, İngiltere, Kanada ve Almanya’dan yaklaşık 400 Birinci Dünya Savaşı kurbanının mezarlarını da içeren küçük bir Fransız mezarlığına gömülen tek Yeni Zelandalı.

Anzak Günü ayini, bir yıl süren kargaşanın ardından Pazar günü yapıldı. Geçen yılki kutlamalardan vazgeçmek zorunda kalan Covid-19.

Reddy, insanların “bugün tekrar yan yana durabildiğimiz için gerçekten şanslı olduklarını” itiraf etti.

“Ülkelerinin hizmetinde hayatını kaybedenler için fedakarlığın anlamı üzerine sakince meditasyon yapıyoruz.”

Reddy, insanların “savaşı yüceltmek veya romantikleştirmek” için toplanmadığını, ancak ülkelerine hizmet etmek için hayatlarını feda eden birçok sıradan genç erkek ve kadını hatırlamak için toplandığını söyledi.

“Gazilerimizi – gidenleri ve şimdiye kadar aramızda olmaktan onur duyanları kabul ediyoruz.”

Reddy, kocası Sir David Gascoigne, Avustralya Yüksek Komiseri Patricia Forsyth ve Türkiye Büyükelçisi Omur Onsai ile birlikte çelenk koyma törenine liderlik etti.

Daha önce tören açılışında, Tören Şefi Ward Camus, Anzak Günü’nün ülkelerinin hizmet çağrısına cevap veren “çağlar boyunca” kadın ve erkeklere saygı gösterilmesi için bir gün olduğunu söyledi.

“Barış arayışında cesaretlerini ve kendilerini göreve ve kendi kendine hizmete adadıklarını hatırlamak için bir an duruyoruz – hala keyif aldığımız bir barış, ancak pek çok can pahasına kazanılan barış.

“Umarım bugün kutlamalarımız ödedikleri bedele değerdir, çünkü yarınlarından vazgeçtiler, böylece günümüzü kutlayabiliriz.”