Yıldızlararası nesne, bir gezegenin kurabiye şeklindeki bir parçasıdır

Yıldızlararası güneş sistemimizin bilinen ilk ziyaretçisi, başlangıçta şüphelendiğimiz gibi ne bir kuyruklu yıldız ne de bir asteroiddir ve bir puroya benzemiyor. Yeni bir araştırma, gizemli nesnenin muhtemelen kurabiyeye benzeyen Pluto benzeri bir dünyanın kalıntısı olduğunu söylüyor.

Arizona Eyalet Üniversitesi’ndeki gökbilimciler bu hafta 148 fit uzunluğundaki (45 metre) UFO’nun tıpkı Plüton ve Neptün’ün en büyük uydusu Triton’un yüzeyi gibi donmuş nitrojenden yapılmış gibi göründüğünü bildirdi.

Çalışma yazarları Alan Jackson ve Stephen Desch, bir çarpışmanın nitrojenle kaplı bir buz parçasının 500 milyon yıl önce düşmesine neden olduğuna ve yıldız sisteminin bu parçasını yıldız sistemimize gönderdiğine inanıyorlar. Kırmızımsı kalıntıların orijinal benliklerinin bir parçası olduğu, dış katmanlarının kozmik radyasyonla buharlaştığı ve son zamanlarda güneşin bir parçası olduğu düşünülüyor.

Oumuamua, 2017’de onu keşfeden Hawaii’deki gözlemevinin onuruna İzcilerden sonra Hawaii’den Oumuamua olarak adlandırıldı.

Yalnızca en yakın yaklaştığı yerde milyonlarca mil öteden kesin bir ışık noktası olarak görülebilen güneş sistemimizin dışından çıktığı belirlendi çünkü hızı ve yolu güneşin veya başka herhangi bir şeyin yörüngesinde olmadığını gösteriyor.

Sistemimizdeki başka bir yıldız sisteminden saptığı doğrulanan diğer tek nesne ise 2019 yılında keşfedilen Comet 21 / Borisov’dur.

Ama Oumuamua nedir? Bilinen kategorilere uymuyordu – bir asteroide benziyordu ama bir kuyruklu yıldız gibi hızlı patladı. Kuyruklu yıldızın aksine, görünür kuyruğu yoktu. Spekülasyon, kuyruklu yıldız ve asteroit arasında gidip geldi – ve hatta bunun tuhaf bir yapay olabileceği bile öne sürüldü.

Dish yaptığı açıklamada, “Herkes uzaylılarla ilgileniyor ve güneş sistemi dışındaki bu ilk nesne, insanların uzaylıları düşünmesini sağladı.” Dedi. “Ama bilimde hemen sonuca varmamak önemlidir.”

Parlaklıklarını, boyutlarını ve şekillerini kullanarak – ve görünür bir kuyruk oluşturmayan materyallerin kaçışının zorlamasıyla – Jackson ve Dish, Oumuamua’nın büyük olasılıkla yavaş yavaş aşınan bir nitrojen buzu parçası olduğunu belirlemelerine yardımcı olan bilgisayar modelleri yarattı. kullanımı ile ince bir kalıp sabunu.

Makaleleri Salı Amerikan Jeofizik Birliği tarafından yayınlandı ve genellikle Houston’da düzenlenen ancak bu yıl varsayımsal olan Gezegen ve Ay Bilimi Konferansında da sunuldu.

Tüm akademisyenler yeni yorumu satın almaz. Harvard Üniversitesi’nden Avi Loeb, sonuçları tartışıyor ve vücudun doğaldan daha yapay göründüğü hipotezine bağlı kalıyor – başka bir deyişle, uzaylı bir medeniyetten bir şey, belki de hafif bir yelken. Yakın zamanda yayınlanan kitabı Dünya Dışı: Akıllı Dünya Dışı Yaşamın İlk İşareti bu konuyu ele alıyor.

Oumuamua’nın kuyrukluyıldızlardan ve asteroitlerden farklı olduğu ve daha önce hiç görmediğimiz bir şey olduğu göz önüne alındığında, Loeb, Çarşamba günü bir e-postada yazdı. Daha önce hiç görmedim. “O zaman yapay köken hipotezini masada bırakmalı ve aynı sınıftaki yaratıklara dair daha fazla kanıt toplamalıyız.”

Oumuamua, Dünya’ya en yakın noktasındayken, kalınlığından altı kat daha geniş görünüyordu. Dish, bunların bir Oreo kurabiyesinden alınan tek bir gofret çipinin yaklaşık oranları olduğunu belirtti.

Şimdi şimdiye kadar, Uranüs’ün yörüngesinin ötesine, 2 milyar milden (3.2 milyar km) fazla – ve Hubble Uzay Teleskobu ile bile görülemeyecek kadar küçük. Jackson, sonuç olarak gökbilimcilerin orijinal gözlemlere güvenmeleri gerekeceğini ve umarım analizlerini geliştirmeye devam edeceklerini söyledi.

Desch’e göre, vücut 2040 civarında güneş sistemimizi terk etmeye başladığında en boy oranı 10’a 1’e düşmüş olacak.

Dish bir e-postada, “Oumuamua, onu gördüğümüzde çerez uyumlu olabilirdi, ancak yakında bir turta gibi düz olacak,” dedi.

Kozmik kurabiye bu şekilde parçalanır – her neyse -.