Yakalanan yıldız, uzak bir galaksideki süper kütleli bir kara delikle birkaç yakın karşılaşma yaşadı ve hatta devasa kütleçekimsel gelgit kuvvetleri nedeniyle parçalanan maddeden bile kurtulmuş olabilir.
yok etmek yıldız yerçekimi kuvvetleri tarafından Dev kara delik Gelgit bozukluğu olayı (TDE) olarak bilinen şiddetli bir olaydır. Gaz, yıldızdan koparılır ve parçalandığı ve etrafında akan sıcak malzeme akışlarına gerildiği bir “spagettileşme” sürecinden geçer. Kara delik, çok parlak ve geçici bir birikim diski oluşturur. Bizim açımızdan merkez gökada Süper kütleli kara delik parlıyor gibi görünüyor.
8 Eylül 2018’de, All-Sky Otomatik Süpernova Araştırması (ASAASSN), 893 milyon ışıkyılı uzaklıktaki uzak bir galaksinin çekirdeğinde bir parıltı tespit etti. Parlama AT2018fyk olarak sınıflandırıldı ve bir TDE’nin tüm özelliklerini taşıyordu. NASA teleskopları dahil olmak üzere çeşitli X-ışını teleskopları SüratliAvrupa’da XMM-Newton, Güzel Uluslararası Uzay İstasyonuna kurulan alet, Almanca AerositaKara deliğin parlak bir şekilde parladığını unutmayın. Normalde, TDE’ler birkaç yıl içinde parlaklıkta yumuşak bir düşüş gösterir, ancak gökbilimciler ilk gözlemlenmelerinden yaklaşık 600 gün sonra AT2018fyk’ye baktıklarında, X-ışınları hızla kayboldu. Daha da şaşırtıcı olanı, bundan 600 gün sonra kara delik aniden tekrar patladı. ne oldu?
İlişkili: Kara deliklerin gerçekten var olduğunu bilmemizin 8 yolu
Thomas Weavers, “Şimdiye kadar, bir yıldız ile süper kütleli bir kara delik arasındaki yakın karşılaşmanın sonuçlarını gördüğümüzde, sonucun yıldız için ölümcül olacağı, yani yıldızın tamamen yok olacağı varsayımı vardı” dedi. Avrupa Güney Gözlemevinde bir astronom ve olayla ilgili yeni araştırmanın yazarı. ifade. “Ancak bildiğimiz diğer tüm TDE’lerin aksine, teleskoplarımızı birkaç yıl sonra tekrar aynı yere çevirdiğimizde, yeniden parladıklarını gördük.”
Wevers, tekrarlanan parlamaların bir TDE’den kurtulan ve ikinci bir TDE için başka bir yörüngeyi tamamlayan bir yıldızın imzası olduğunu fark eden bir gökbilimciler ekibine liderlik etti. Ne gözlemlediklerini tam olarak açıklamak için Wevers’ın grubu bir “kısmi yinelenen TDE” modeli geliştirdi.
Modellerinde, yıldız bir zamanlar grubun bir üyesiydi. İkili sistem galaksisinin merkezindeki kara deliğin yanından geçti. Kara deliğin yerçekimi yıldızlardan birini uzaklaştırdı ve bir kaçışa dönüştü. hız yıldızı Galaksinin dışında saniyede 600 mil (1.000 km) hızla yarış. Diğer yıldız, onu bilim adamlarının gelgit yarıçapı dediği şeye doğru götüren 1.200 günlük eliptik bir yörüngede kara deliğe sıkıca bağlandı – yıldızın kara delikten yayılan yerçekimi gelgitleri tarafından parçalanmaya başladığı mesafe. Kara delik.
Yıldız gelgit yarıçapı içinde olmadığı için, malzemesinin yalnızca bir kısmı sıyrıldı ve geriye kara deliğin etrafındaki yörüngesinde devam eden yoğun bir yıldız çekirdeği kaldı. Kara deliğin bir yıldızdan çektiği malzemenin bir birikim diski oluşturması yaklaşık 600 gün sürer, bu nedenle gökbilimciler sistemin parıltısını gördüklerinde, yıldız yörüngesindeki en uzak noktanın yakınında güvendeydi.
Ancak yıldızın çekirdeği, ilk karşılaşmalarından yaklaşık 1200 gün sonra tekrar kara deliğe yaklaşmaya başladığında, yıldız, materyalinin bir kısmını birikim diskinden geri almaya başladı ve bu da X-ışını emisyonunun aniden ölmesine neden oldu. Ortak yazar Dheeraj Pasham, “Çekirdek kara deliğe geri döndüğünde, temel olarak yerçekimi yoluyla kara delikten tüm gazı çalar ve sonuç olarak hiçbir madde birikmez, bu nedenle sistem karanlık hale gelir” dedi. Çalışmanın ve Science dergisindeki bir astrofizikçi.Massachusetts Institute of Technology’nin açıklamasına göre.
Ama kara delik Yerçekimi Hızla iyiliğe karşılık verir ve yıldız yaklaştıkça daha fazla eşya çalar. İlk karşılaşmada olduğu gibi, karadeliğin yıldıza tutunmasından birikim diskinin oluşumuna kadar geçen 600 günlük bir gecikme var, bu da X-ışını parlamasının neden bu olay olduğunda yeniden başladığını açıklıyor.
Wavers’ın ekibi, yıldızın yörüngesinden kara deliğin Güneş’imizin kütlesinin yaklaşık 80 milyon katı veya gezegenimizin merkezindeki kara deliğin kütlesinin yaklaşık 20 katı olduğunu tahmin etti. SamanyoluVe kemer *.
Weavers ekibi, teorinin doğru olup olmadığını görmek için uzun süre beklemek zorunda kalmayacak. Bilim adamları, AT2018fyk’nin Ağustos ayında yıldızın çekirdeği tekrar açıldığında tekrar kararmasını ve Mart 2025’te kara deliğin üzerine yeni materyaller birikmeye başladığında tekrar daha parlak hale gelmesini bekliyorlar.
Bununla birlikte, yıldızın kara deliğe ne kadar kütle kaybettiği konusunda potansiyel bir komplikasyon var. Kaybedilen kütle miktarı kısmen, kara deliğin etkileyebileceği yıldızın dönme hızına bağlıdır. Yıldız neredeyse parçalanacak kadar hızlı dönüyorsa, kara delik kolayca malzeme çalarak kütle kaybına katkıda bulunur.
Kütle kaybı yalnızca %1 düzeyindeyse, yıldızın daha birçok karşılaşmadan sağ çıkmasını bekleriz, oysa %10’a yakınsa, yıldız çoktan yok olmuş olabilir. New York’taki Syracuse Üniversitesi’nden yapılan açıklamada, şunları söyledi.
Ne olursa olsun, tekrarlanan kısmi TDE’ler ve TDE’ler, uykuda oldukları için normalde tespit edemediğimiz süper kütleli karadeliklerin yaşamına nadir bir pencere sağlar. Bu, kütlelerini ölçmek ve kara deliklerin nasıl evrimleştiği ve ardından kara deliğin etrafındaki galaksinin de kozmik tarih boyunca nasıl geliştiği hakkında bir şeyler belirlemek için önemlidir.
Sonuçlar Amerikan Astronomi Derneği’nin 241. toplantısında sunuldu ve Astrofizik Dergi Mektuplarıikisi de 12 Ocak’ta.
Twitter’da Keith Cooper’ı takip edin @21stCenturySETI. Bizi takip edin Twitter’dan @cıvıldamak ve üzerinde Facebook.
More Stories
Yeni bir okyanus atlası, yapay ışığın geceleri denizleri nasıl kirlettiğini gösteriyor
NASA’nın Webb Uzay Teleskobu, Kayalık Gezegen Oluşumu bölgesinde su buharı tespit etti
Ölü bir balinanın leşiyle beslenen düzinelerce köpekbalığını izleyin: ScienceAlert