Webb Telescope – Ars Technica’dan yeni bir görüntüde Satürn’ün halkaları şovu çalıyor

James Webb Uzay Teleskobu, görevin ilk görüntüsünün yayınlanmasından yaklaşık bir yıl sonra güneş sisteminin halka gezegenlerinin bir aile fotoğrafını tamamlayarak Satürn’ü ilk kez tespit etti.

Yakın kızılötesi bir web kamerası, 25 Haziran’da Satürn’ün bir görüntüsünü yakaladı. Bilim adamları, Cuma günü yayınlanan görüntüyü oluşturmak için tek renkli görüntüye turuncu bir renk eklediler.

Görüntü, gezegenin atmosferinde asılı duran metan molekülleri tarafından güneş ışığının emilmesi nedeniyle yakın kızılötesinde daha koyu görünen dev gaz diskinin etrafında parlayan Satürn’ün ikonik buz halkalarını gösteriyor.

Webb, teleskopun sönük ayları tespit etme yeteneğini test etmek için bir izleme programının parçası olarak 6,5 metrelik (21,3 fit) altın kaplamalı aynasını Satürn’e doğrulttu. Gözlemler, gökbilimcilerin hala gezegenin soluk halkalarını araştırmak ve keşfedilmemiş uyduları aramak için analiz ettikleri Satürn’ün birçok derin pozunu içeriyordu.

NASA’ya göre, Satürn’ün yörüngesinde, Merkür gezegeninden daha büyükten bir spor salonunun boyutuna kadar değişen, güneş sistemindeki diğer tüm gezegenlerden daha fazla olan 146 bilinen uydu var.

NASA, Satürn’ün yeni görüntüsüyle yayınladığı bir blog gönderisinde, “Yeni keşfedilen herhangi bir uydu, bilim adamlarının Satürn’ün mevcut sisteminin yanı sıra geçmişinin daha eksiksiz bir resmini bir araya getirmelerine yardımcı olabilir.” Dedi.

Satürn’ün üç uydusu Webb’in bakış açısından gezegenin solunda görünüyor: Dione, Enceladus ve Tethys ışık noktaları olarak görülebilir. Her biri büyük bir ABD eyaleti büyüklüğünde.

Enceladus’un Webb’in Yakın Kızılötesi Spektrometre cihazı kullanılarak yapılan son gözlemleri, uzaya 6.000 milden (10.000 kilometre) fazla uzanan, ayın 20 katı çapında bir su buharı akışını ortaya çıkardı. Bilim adamları, Enceladus’un, küresel bir buz kabuğunun altında sulu bir okyanus barındırdığı için yaşam belirtileri aramak için güneş sistemindeki en umut verici yerlerden biri olduğunu söylüyor.

NASA’nın Cassini yörünge aracı, görevi 2017’de sona ermeden önce Enceladus’un yanından birkaç kez geçti. Cassini, Enceladus’un buz örtüsündeki çatlaklardan fışkıran benzer su kütlelerini tespit etti ve ayın okyanus derinliklerinden gelen parçacıkları örneklemek için jetlerin yanından geçti.

Cassini uzay aracı, Satürn’ün görüntülerini Webb’den daha yüksek bir çözünürlükte yakaladı, ancak Cassini görevi sona ererken Webb, bilim adamlarının en az önümüzdeki on yıl boyunca Enceladus ve Satürn’ü incelemeye devam etmek için kullanacakları birincil araç olacak.

Şu anda kitaplarda Enceladus’u ziyaret edecek bir görev yok. NASA’nın robotik Dragonfly görevinin 2027’de Satürn’e doğru fırlatılması planlanıyor, ancak Satürn’ün en büyük ayı olan Titan’ı keşfetmeye odaklanacak.

Webb’in ilk bilim görüntüleri yaklaşık bir yıl önce yayınlandı ve evrenin derinliklerini her zamankinden daha derin görmek için 10 milyar dolarlık bir görev vaadini gösteriyor. Güneş sistemindeki gözlemler, Büyük Patlama’dan sonraki ilk galaksilerin oluşumunu incelemek ve diğer yıldızların etrafındaki yaşam için gerekli bileşenleri içerebilecek gezegenleri aramak gibi bilim konularının yanı sıra Webb’in bilim portföyünün sadece bir parçasıdır.

Webb’in bilim ekipleri daha önce Güneş Sistemi’nin diğer halkalı gezegenleri Jüpiter, Neptün ve Uranüs’ün ve Mars’ın ilk gözlemlerinin çarpıcı görüntülerini yayınlamıştı.

Dünya’dan yaklaşık bir milyon mil uzakta bulunan Webb, Ay’ı, Merkür’ü veya Venüs’ü gözlemleyemiyor çünkü onlar çok parlak veya Güneş’e çok yakın.