Samanyolu düşündüğümüzden farklı görünebilir

Yeni ölçümler, Samanyolu’nun düşündüğümüzden farklı bir şekle sahip olabileceğini gösteriyor.

Son birkaç yılda gökbilimciler, galaksilerin üç ana şekilde olduğunu giderek daha fazla keşfettiler: eliptik, düzensiz ve sarmal. Bu ikinci kategoriye giren bilinen galaksilerin çoğunun, kollara ayrılan ve daha küçük kollara ayrılan iki farklı “kolu” var gibi görünmektedir.

Ancak Samanyolu’nun geleneksel tasviri, tek bir galaksinin tasviridir. dört Ana sarmal kollar, kalın bir merkezi yıldız çıkıntısından uzanır. Bu, sarmal gökadamızın, ona dört ana kol vermek için bazı çok benzersiz özelliklere sahip olması gereken, son derece nadir, tuhaf şekilli bir gökada olarak öne çıkmasını sağlar.

Ancak bu tasvir yanlış olabilir. Gökbilimcilerden oluşan bir ekip, Samanyolu’nun şekli konusunda onlarca yıldır yanıldığımızı, bunun yerine galaksimizin tıpkı çağdaş sarmal gökadalar gibi iki ana kola sahip olduğunu öne süren yeni bir araştırma yayınladı.

İlgili: Samanyolu Galaksisi: Kozmik çevremiz hakkında bilmeniz gereken her şey

Samanyolu anlayışımızı yeniden şekillendirebilecek keşif, Purple Mountain merkezli Çin Bilimler Akademisi ve Ulusal Astronomik Gözlemevlerinden gökbilimcilerin galaksimizin gerçek şeklini daha iyi anlamak için birden fazla astronomik veri kaynağını analiz etmesiyle geldi.

Gökbilimciler yazdı kağıt (Yeni bir sekmede açılır) Araştırmalarını ve sonuçlarını açıklamak. “Geçtiğimiz yirmi yılda, doğru mesafe ölçümleri bize bu sorunu çözme fırsatı sağladı.”

Ekip, tek tek yıldızlara olan mesafeyi daha iyi ölçebilen, yaklaşık 200 yıldıza olan mesafeleri ölçmelerine ve Samanyolu’nun bir haritasını bir araya getirmeye başlamalarına olanak tanıyan yeni nesil uzay araçlarından gelen verileri değerlendirdi. Ardından, yıldızların hareketini ve Dünya’ya göre konumlarını dikkatle izleyen Avrupa Uzay Ajansı’nın (ESA) Gaia uzay teleskobundan veriler eklediler.

Gökbilimciler özellikle Gaia verilerinde OB yıldızları olarak adlandırılan sıcak, büyük kütleli yıldızlara odaklandılar. Bu yıldızlar kısa ömürlü olduklarından, ana dizide yanan hidrojen ömürleri boyunca çok az hareket ederler, bu da onları haritalama amaçları için kullanışlı kılar. 24.000 OB yıldızından toplanan veriler ve 1.000’den fazla açık gökada kümesinin Gaia gözlemleri haritaya eklendi.

READ Öklid'in 'karanlık evren' teleskobu devasa bir 'kozmik atlas' haritasından ilk çarpıcı görüntüleri ortaya çıkarıyor

Bu, astronomların Samanyolu’nun bu yoğun merkez çubuktan uzanan yalnızca iki ana kolu olan dar bir sarmal gökada olduğunu öne sürmelerine yol açtı.

Hubble Uzay Teleskobu tarafından görüntülenen çubuk ve iki kollu bir sarmal gökada olan NGC 1300. (İmaj kredisi: NASA, ESA ve Hubble Miras Ekibi STScI/AURA)

“İlk kez çok küçük nesnelerin kesin konumlarını kullanarak, galaksimizin iki kollu simetriden oluşan çok kollu bir şekle sahip olduğunu öneriyoruz” diye yazdılar. “Norma ve Perseus’un kolları, muhtemelen Samanyolu’nun iç kısmındaki iki simetrik koldur. İç galaksiden dış kısımlara doğru uzandıkları için kollara ayrılırlar ve sırasıyla Erboğa ve Yay burcunun kollarına bağlanırlar.”

Gökbilimciler, Samanyolu’nun eteklerinde, yıldızlarının çoğunun bulunduğu galaksinin merkezi çıkıntısına bağlı olmayan uzak, parçalanmış, düzensiz kollar olduğunu yazdı. Sarmal kolların parçalanması, galaksimizin kadim tarihindeki diğer galaksiler ve hatta galaksi kümeleri ile çarpışmasından kaynaklanıyor olabilir.

Gökbilimcilerden oluşan ekip, Samanyolu’nun şekline ilişkin bu yeni modelin, galaksinin yapısının gelecekteki çalışmaları için alternatif bir temel sağlayabileceği sonucuna vardı. Yakınlardaki radyo kaynaklarının Dünya’dan uzaklıklarının hesaplanmasına izin verecek şekilde birden çok teleskop tarafından alınan daha fazla gözlem yoluyla ve Gaia uzay aracından elde edilen iyileştirilmiş veriler aracılığıyla daha fazla ayrıntının ortaya çıkarılması gerektiğini ekliyorlar. Gaia 2013 yılında piyasaya sürüldü ve 2025 yılına kadar en az iki yıl daha evreni izlemesi bekleniyor.

Takım arama yayınlanan (Yeni bir sekmede açılır) The Astrophysical Journal’da.