Öğretmenler neden istifa ediyor ve maaş artışları yetmiyor?

Okuyucu raporu: Bunu hayal edin. 23 yaşındasın, gençlerin hayatlarında bir fark yaratabileceğin ideolojisi ve bunu yapma güdüsüyle öğretmen yetiştiren bir kurumdan yeni mezun oldun.

Yetersiz devam, başarısız okuryazarlık ve aritmetik oranları ve çoğunlukla sadece hayatta kalmaya çalıştıkları için gerçekten ilgisiz bir ebeveyn topluluğu gibi zorlu sorunları olan zorlu bir okul seçiyorsunuz.

Zaten sekiz topun arkasındasın. Bir STEM konusunda eğitim aldım, diyelim ki öğretmenlerin girmesi zor olan bilimlerden biri. Hangi okulda çalışacağınızı seçebilirdiniz ancak fark yaratabileceğiniz bir okulda çalışmak istediğinizi unutmayın.

Bu yeni dünyadaki ilk haftanızda, uzmanlık bilginizin yeni işinizin sizden gerektireceklerinin yalnızca %40’ı kadar olduğunu hemen fark edeceksiniz. Altı ayın sonunda kendinize soruyorsunuz, “Ama ben bilim öğretmek için eğitildim, neden hayalimdeki işi eğitim almadığım becerileri içerecek şekilde tanımlayayım?”

Daha fazla şey:
* Lise öğretmeni grevinin kararlaştırılan tahkim şartlarına göre iptali
* Yeni Zelandalı futbolcu Campbell Wright, ABD’ye bağlılığını değiştirdi
* Vur ve kaç ile paramparça olan hayatları geri yükle

Bu rüya kariyerin sosyal zorlukları yavaş yavaş parlamaya başlıyor. İlişki kurduğunuz öğrencilerin ihtiyaçlarını kişisel olarak alırsınız. Ailelerle başa çıkmaya çalışıyorsun ama hiçbir yere varamıyorsun.

Kıdemli liderliğiniz elinden gelenin en iyisini yapıyor ama bu biraz zor. Birinci sınıf öğretmeni olarak size yardımcı olması için işe alınan öğretmeniniz ayrıldı ve artık Fizikte müfredat liderisiniz ve bu, öğretmenliğinizin yalnızca ikinci yılı.

Üçüncü yılınızda zorlaşır ve derecenizden edindiğiniz bilgileri uygulayabileceğiniz başka bir şey aramaya başlarsınız. Üçüncü yılın sonunda istifa edersiniz. Evet, onun daha çok parası var ama senin motivasyonun para değildi. Elbette, daha az tatili var ama tatiller de hiçbir zaman senin motivasyonun olmadı.

Ayrılmanız için birçok neden var ama en önemlisi hayal kırıklığı. Parmağınızı gerçekten üzerine koyamazsınız. Eğitiminizde öğrenmediğiniz sosyal hizmet uzmanı becerilerinin eksikliği miydi? Okullar artık modern dünyamızın tüm karmaşıklığının sorumlusu olarak kum torbasına mı dönüşüyor?

Kendinize şu soruyu soruyorsunuz, ancak “okullar ne zaman ve neden temel bir iş olarak öğretmek ve öğrenmekten çok daha fazlası haline geldi?” Bir noktada, bunun öğretmenlik mesleğinin asıl konumunu kaybettiği kritik an olduğunu anlıyorsunuz.

Belki de okul modelinin değişmesi gerekiyor. Enflasyonla orantılı olarak ücretlerdeki bir artış, sadece enflasyonla orantılı olarak ücretlerdeki bir artıştır. Bu parlak, idealist ve çoğunlukla genç insanların hayallerinden vazgeçmeleri sorununa değinmiyor çünkü hedef ilanları son otuz yılda o kadar çok değişti ki artık özerkliği olmayan bir meslekte uzun bir kariyerin yükü artık yok. uzun vadede buna değer.

Öğretmenlik artık uzun vadeli bir kariyerden çok kısa vadeli bir iştir. Bunun nasıl olduğunu düşünebilir ve değişiklikler yapabilirsek, o zaman belki, sadece belki, en parlaklarımızdan daha fazlasını çekebiliriz.