“Kıyamet buzulu” altındaki ılık su, beklediğimizden daha hızlı erimesi tehdidinde bulunuyor.

Ilık suyun birleşmesi, “Kıyamet Buzulu” nu ayakta tutan sütunları yıkmakla tehdit ediyor.

Antarktika’daki Thwaites Buzulu’nun buzul dil altı altında yapılan ilk ölçümler, daha önce tahmin edilmeyen doğudan ılık bir su akışını ortaya çıkardı.

Araştırmacılar, bu ısı akışının buzulun aşağısındaki diğer sularla karıştığını ve birçok kritik “ sabitleme noktasını ” ihlal ederek onları her açıdan azalttığını söylüyorlar.

Aktivite devam ederse veya daha da kötüsü hızlanırsa, ekip eninde sonunda Pine Island’a akan büyük miktarda karadan gelen buzu aşağıdaki deniz tabanından ayırabileceğinden endişe duyuyor.

Thwaites Buzulu, Kıyamet Buzulu olarak adlandırılır çünkü çok büyük 192.000 km2 (74.000 mil kare), Amerika Birleşik Devletleri’ndeki Kansas eyaletinden biraz daha küçük ve endişe verici bir hızla eriyor. Sonuç olarak, batı Antarktika buz tabakasının geleceği, deniz seviyesinin yükselmesi ile ilgili en büyük belirsizlik noktası olmaya devam ediyor.

Buzulun uzak konumu ve bölgedeki belirsiz koşullar nedeniyle, buz tabakasının kenarına yakın sadece birkaç ölçüm yapıldı ve bugüne kadar bunların hiçbiri aşağıdaki delikte alınmadı.

“İyi haber şu ki, şimdi ilk kez, Thwaite Buzulu’nun dinamiklerini modellemek için gerekli verileri topluyoruz,” o diyor İsveç, Göteborg Üniversitesi’nden fizik oşinograf Anna Wolin.

“Bu veriler gelecekteki buz erimesini daha iyi hesaplamamıza yardımcı olacak. Yeni teknolojinin yardımıyla modelleri geliştirebilir ve şu anda deniz seviyesindeki küresel değişikliklerle ilgili büyük belirsizliği azaltabiliriz.”

Bilgi, birincil okyanus akıntılarının gücünü, sıcaklığını, tuzluluğunu ve oksijen içeriğini ölçmek için kalın buzun derinliklerinde yüzen Ran adlı bir dalgıç araç tarafından toplandı.

Uçuş, bilim adamlarının umduğundan daha başarılıydı, ancak sonuçlar umut verici değildi.

Şu anda, Thwaites Buzulu, deniz seviyesindeki mevcut yükselişin yaklaşık yüzde 10’unu oluşturuyor, ancak ılık ve tuzlu sular altlarında yakınlaşma eğiliminde olduğundan, buz tabakası, gezegen ısındıkça çok fazla katkıda bulunma potansiyeline sahip. Mantarı bir şarap şişesinden çıkarmak gibi, o buz rafını kaybetmenize neden olabilir. Karada daha da fazla buz eriyor ve okyanusa akıyor.

Sonunda, araştırmacılar tarafından üç ılık su akışı belirlendi ve bunlardan birini oynadık. Doğudan gelen derin su akışlarının yakındaki bir su altı sırtı tarafından engellendiğine inanılıyor, ancak Ran’dan gelen yeni veriler, bu derin akıntıların hala körfeze doğru yol aldığını gösteriyor.

“Taylanlara ulaşmak ve onlara saldırmak için ılık su kanalları aramadan önce bizim tarafımızdan bilinmiyordu.” o diyor Güney Florida Üniversitesi’nden okyanusbilimci ve jeolog Alistair Graham.

“Ran’dan gelen okyanusun yüksek çözünürlüklü haritalarıyla iç içe geçmiş sonarı kullanarak, okyanus tabanının geometrisinden etkilenen buz tabakasından suya giren ve çıkan farklı yollar bulabildik.”

Nihayetinde bu, ılık, tuzlu suyun kuzeydeki ana bağlantı noktasının her iki tarafından Thwaites Buz Sahanlığı altındaki boşluğa girmesi ve potansiyel olarak tüm yapının dengesini bozması anlamına gelir.

Bu mevcut ısının ne kadarının bu büyük stabilizasyon noktasının erimesine gerçekte ne kadar katkıda bulunduğu belirsizliğini koruyor, ancak yazarlar, yalnızca bir yerel akarsu tarafından iletilen enerjinin yukarıdaki buzu 86.000 kilogramdan fazla bir oranda eritmek için yeterli olduğunu tahmin ediyorlar. 95 ton) yılda.

Bu, 2010 ile 2018 yılları arasında Thwaites Buz Sahanlığı’nın tamamının toplam temel erimesine eşittir ve bu sıcak akışların tüm sistemin erime modelini etkileyebileceğini göstermektedir.

“Bu demirleme noktası, kaynaktan buz akışını sınırlayan son destekleyici özelliklerden biridir ve uydu gözlemleri, son on yılda kapsamının azaldığını göstermektedir.” yazı.

Dünyadaki ölüm günü düşündüğümüzden daha erken gelebilir.

Çalışma yayınlandı Bilim Gelişmeleri.