Kanada Günü’nde, genç bir Suriyeli mültecinin Peterborough’a gelişi, burada yaşamaktan ne kadar mutlu olduğumuzu hatırlatıyor.

Kanada Günü size nasıl bir fırsat sunuyor?

Birçokları için, Kanadalı olmanın ne anlama geldiğini düşünmek için bir gün – karşılaştığımız bireysel ve toplu zorluklara rağmen, ifade özgürlüğünün köklü bir hak olduğu ve savaşın hüküm sürdüğü bir ülkede yaşadığımız için şanslı olduğumuza teşekkür etmek için bir gün. uzak bir korku olarak kaldı.

Her şey söylenip yapıldığında, şenlikli geçit törenleri ve havai fişekler ana çadır etkinliğinin yan gösterileridir: ev dediğimiz bu yerde yanlış bir şeyler bulmaya duyduğumuz düşkünlüğe rağmen, doğru olan ve hafife alınmaması gereken birçok şey olduğunun farkındalığı .

Duyuru – hikaye aşağıda devam ediyor

Bu sonuca varmak için herhangi bir nedenle mücadele edenler için Rashid ile tanışın.

18 yaşındaki Suriyeli mülteci, Peterborough’da yeni ve güvenli bir hayata başlamak için sadece bir hafta önce Kanada’ya geldi, büyük ölçüde buraya bir yetişkin alma kararlılığında hiçbir zaman tereddüt etmeyen bir grup şefkatli sakin sayesinde. Şimdi, Kanada’nın 155. doğum günü ağarırken, Kanada’yı burada olduğu için çok müteşekkir birinin gözünden görme fırsatımız var.

Türkiye’de sürekli olarak iç savaştan zarar görmüş menşe ülkesine sınır dışı edilme korkusuyla yaşayan genç bir mültecinin Suriye’den nasıl geldiğinin arka planı başlı başına bir hikaye.

Mayıs 2021’in başlarında, Peterborough County’den emekli bir polis memuru olan Dave McNabb, Rashid’in içinde bulunduğu kötü duruma tamamen tesadüfen düşer.

بعد معرفة وقراءة عدد من التعليقات “العنصرية ، البغيضة والمعادية للمهاجرين” المنشورة ، من بين كل الأشياء ، صفحة مجموعة على Facebook مخصصة للطيور التي نشرها راشد بدافع اليأس ، وأعجب بدفاع المواطن المحلي مات بارك عن راشد من خلال إدانته لمهاجميه ، جعل McNab من عمله لمعرفة daha.

Bu soruşturma, Rashid’in yeni bir hayata başlamak için Kanada’ya nasıl geleceğine dair rehberlik için umutsuz ricasını ortaya çıkardığında, McNab önce Rashid’e kısa bir video görüşmesi aracılığıyla ulaştı ve bu sırada “korkmuş bir genç adamla… ve kayıp aile üyeleriyle birlikte Suriye’de çok yalnızdır.

Duyuru – hikaye aşağıda devam ediyor

Bu alıntıyı tweetle

Geçen Perşembe (23 Haziran) Toronto’nun Pearson Uluslararası Havalimanı’nda, McNabb’ın eşi Kristi Hiltz, mülteci avukatı Michael Vander Herberg ve Matt Park-Rashid ile birlikte, İstanbul’dan Frankfurt üzerinden yaptığı uzun uçuşun ardından Kanada’yı selamladığı yere hızlı ilerleyin.

McNab, “Hepimiz ağladık” diye hatırlıyor ve ekliyor, “Rashid’in ilk sorusu ‘Şimdi güvende miyim?’ Cevabım, “Artık sonsuza kadar güvendesin” oldu.

McNabb, bir yetişkinin ayağını Kanada toprağına koymanın küçük bir mucize olmadığını açıklıyor.

McNabb, “Raşid[Türkiye’de]polis tarafından bulunsaydı, onu Suriye’ye geri götürürlerdi” diyor. Suriye’ye dönerse, başvurusu (Kanada’ya giriş) sonlandırılacaktır. Ona yardım edemeyiz. Rashid o uçakla havalanana kadar hepimiz korkmuştuk. Kanada’ya inişi bir rahatlama oldu. Özgürlüktü.”

Rashid, Stopping the English’in Kanada’ya girişinde “İyiydi – insanlar birbirlerine çok iyi davranıyorlar” dedi.

Peki Rashid geldiğinde ilk sorduğu şey neydi? Eşsiz Kanada yemek ücretini tahmin ettiyseniz, doğru tahmin ettiniz.

Duyuru – hikaye aşağıda devam ediyor

Bu alıntıyı tweetle

McNab, “Havaalanından ayrıldık ve yaklaşık yarım saat uzaklıkta park ettik, poutine aldık, birkaç kadeh tost yedik ve şarkı söyledik oh Canada,” diyor McNab. “Bir teras restoranındaydık. Çok şanslı hissediyorduk – rahatlama ve sevinç gözyaşları. Kristi, “Bu bir şarkı söyleme anı gibi geliyor, Kanada” dedi. Rashid dedi ki: Bu şarkıyı biliyorum.

aracılığıyla alınan bağışların yardımıyla GoFundMe kampanyası McNab tarafından başlatılan – 8000 $, şimdi yalnızca 13.000 $ hedefle – Rashid şehir merkezinde bir apartman dairesinde yaşıyor ve alanı, biri Bangladeş’ten Trent’ten uluslararası bir öğrenci olan iki kişiyle paylaşıyor.

Ancak Kanada’daki ilk üç gününde Rashid, McNab ve Hiltz ile evlerinde kaldı.

McNab, “Raşid’in (Zoom aracılığıyla) İngilizce öğrenmesine yardım ettiğim süre boyunca, bunu fotoğraf paylaşmak ve aile, yemek ve doğa hakkında konuşmak için yaptık” diye hatırlıyor.

“Ailemizin yemek masasında bir fotoğrafını gönderdik ve bir gün umarım bize katılırsın dedik.” Burada olduğu ikinci gece yemek masasına oturduk ve yeni ailesiyle birlikte oradaydı. Ancak o zaman nihayet yaptığımızın tam olarak farkına vardık.”

Rashid liseye başlamadan önce Eylül’de Thomas A. Stewart Lisesi’nde ve muhtemelen Peterborough Alternatif ve Sürekli Eğitim (PACE) aracılığıyla bazı sömestrlerde – mimarlık veya mühendislik okumak için üniversiteye girme tutkusuna doğru ilk adımları. Peterborough Destek Grubu da yarı zamanlı bir iş bulmasına yardımcı olacak.

Duyuru – hikaye aşağıda devam ediyor

Bu alıntıyı tweetle

Bu onun için yoğun bir zaman olacak olsa da, McNab’ın Rashid’e gencin bildiğinden çok uzakta yoğun bir yaşam deneyimi yaşattığını gören son birkaç gündeki kasırga ile kıyaslandığında sönük kalıyor.

McNabb, “Raşid Türkiye’ye kaçtığında sınır dışı edilme korkusu olmadan hiçbir yere gidemedi” diyor. “Yaşamadığı birçok şey var. En kötü durumda tecritteyken, 16 yaşından beri Rashid’in hayatı her gün böyle.”

“O geldiğinden beri ormanda yürüyüşe çıktık. Alışverişe gittik. Bir su birikintisinde yüzdük. Sütlü çikolata içtik. Sinemadan da bahsettik – daha önce hiç sinemaya gitmedi.”

Rashid, “Kütüphane gerçekten eğlenceliydi” diye ekliyor. “Ve pizza… ilk kez.”

Kanada Günü’nde Rashid, Barışı koruma görevlerinde Mavi Bereli olarak çalışmış bir hemşire olan Lee-Anne Quinn’e, Peterborough’daki Birleşmiş Milletler barışı koruma ile ilgili yeni bir anıtın açılışını yapmak için katılacak. Ve 27 Temmuz’da Rashid on dokuzuncu doğum gününü kutlayacak.

McNab, kendisinin “hiç doğum günü partisi vermediğini” belirterek, Rashid’in bu yazara “Partime gelir misin?” diye sormasını sağlar.

Bu alıntıyı tweetle

McNab, “büyük ekip çalışmasının” Rashid’i Türkiye’deki günlük tehlikeden Kanada’daki güvenli limana taşıdığını iddia ediyor. McNab, parçası olduğu özel sponsor grubunun yanı sıra GoFundMe’nin “sıcak” tepkisine atıfta bulunuyor.

Geçen baharda McNab’ın Facebook’ta Rashid’in kötü durumunu ve Matt Park’ın çaresiz gence verdiği desteği keşfettiği o günden bu yana uzun bir yolculuk oldu.

McNab, “Tanıştığımız harika bir tesadüf – şanslı bir şanstı” diyor. “Hiç tanışıp karşılaşmadığımızı hayal edemiyorum. Bunu gerçekten başaran Matt’ti.”

Bu alıntıyı tweetle

Ancak Rashid, köşesinde onu izleyerek ve destekleyerek dinlenirken, bu iç açıcı hikayenin üzerinde hâlâ kara bir bulut asılıdır.

McNabb, “Rashid ailesini bulmayı çok ister,” diyor. Raşid, ailesini en son Suriye’de gördü. Şu anda elimizde hiçbir kanıt yok. Bu bir gizem.”

Rashid’in GoFundMe sayfasına yapılan bağışlar hala kabul edilmektedir. ziyaret etmek gofundme.com/f/help-bring-rashid-to-canada bağışa.

McNab, bir yıl boyunca kira, yemek ve yaşam giderlerini karşıladıktan sonra kalan paranın bir yetişkin eğitim vakfına gideceğini belirtiyor.