James Webb Uzay Teleskobu son zamanlarda çok fazla baskı alırken, selefi Hubble uzay teleskobu Bu kez, Dünya’dan yaklaşık 214 milyon ışıkyılı uzaklıkta bulunan soyut bir gökadanın mükemmele yakın bir örneği olan NGC 6956 gökadasından etkilemeye devam ediyor.
Adlarını çok belirgin bir “çubuk”tan alan çubuklu gökadalar. yıldızlar galaktik çekirdeği kesen, en çok sayıda tür arasındadır. galaksiler bilinen evrende, Tüm galaksilerin tahminen %70’ini oluştururlar. (Yeni bir sekmede açılır). Gaz ve diğer materyaller bu çubuklar boyunca galaktik çekirdeğe doğru beslendiğinden, şerit yapılar ayrıca aktif galaktik çekirdekli galaksilerde daha yaygındır.
bu süreç Nihayetinde bandın istikrarsızlaşmasına yardımcı olur (Yeni bir sekmede açılır)Bununla birlikte, galaktik çekirdeğe daha fazla kütle akıtıldıkça, çubuk daha dengesiz hale gelir ve bu da çubuğun daha geleneksel sarmal konfigürasyona dönüşmesine neden olur – NGC 2985 gibi (Yeni bir sekmede açılır) – çoğu insanın bir dosya düşündüklerinde aklına gelen şey sarmal galaksi.
İlişkili: Tüm zamanların en iyi Hubble Uzay Teleskobu resimleri!
uyarınca NASA tarafından görüntü açıklaması (Yeni bir sekmede açılır)NGC 6956’nın bu son görüntüsü, Cepheid’e bir göz atmak içindi. değişen yıldızlar, parlaklığı parlaktan sönüğe doğru düzenli aralıklarla değişen yıldızlardır. Bu parlaklık ve karartma dönemleri, yıldızın gerçek parlaklığı ile doğrudan ilişkilidir, bu farklılıkları yıldızların gerçek parlaklığının görünen parlaklığında açıklayabiliyoruz, bu da yıldızların bizden uzaklığını belirlememizi sağlıyor.
Bu, gökbilimciler için NGC 6956 gibi galaksi dışı nesnelerin mesafesini belirlemede çok önemli bir yoldur, çünkü şu anda bunu yapmak için bildiğimiz birkaç başka yol vardır. NGC 6956’da, görünür Tip Ia gibi başka ilginç özellikler de vardır. süpernovabir beyaz cüce yıldızının, eşlik eden bir yıldızdan malzeme birikmesi sonucu patlamasının ürünüdür.
Bu tür bir süpernova, uzak galaksilerin mesafesini belirlemenin başka bir önemli yoludur, çünkü gökbilimciler bir süpernovanın Dünya’dan uzaklığını ölçmeye yardımcı olmak için ne kadar hızlı karardığını ölçebilirler. Ve bir galaksi haritasını doğru bir şekilde doldurmak kendi başına yararlı olsa da, bu ekstragalaktik nesnelerin mesafelerinin tekrarlanan ölçümleri, mevcut oranı anlamak için önemli bir araçtır. evrenin genişlemesi.
Bizi Twitter’da takip edin @cıvıldamak veya üzerinde Facebook.
More Stories
Yeni bir okyanus atlası, yapay ışığın geceleri denizleri nasıl kirlettiğini gösteriyor
NASA’nın Webb Uzay Teleskobu, Kayalık Gezegen Oluşumu bölgesinde su buharı tespit etti
Ölü bir balinanın leşiyle beslenen düzinelerce köpekbalığını izleyin: ScienceAlert