Bu görüntüdeki beyaz noktalar yıldız veya galaksi değildir. Onlar kara delikler

Yukarıdaki görüntü gece gökyüzünün biraz normal bir görüntüsü gibi görünebilir, ancak baktığınız şey parıldayan yıldızlardan daha özel. Bu beyaz noktaların her biri aktif bir süper kütleli kara deliktir.

Ve bunların hepsi Kara delikler Milyonlarca ışık yılı uzaktaki bir galaksinin kalbindeki maddeyi tüketir – bu nasıl belirlenebilirdi.

Bu tür toplam 25.000 nokta ile gökbilimciler, düşük radyo frekanslarındaki kara deliklerin şimdiye kadarki en ayrıntılı haritasını oluşturdular, yıllar süren bir başarı ve bir araya getirilmesi Avrupa boyutunda bir radyo teleskopu.

“Bu, çok zor veriler üzerinde uzun yıllar çalışmanın sonucudur,” Açıklanmış gökbilimci Francesco de Gasperin Almanya, Hamburg Üniversitesi’nden. “Radyo sinyallerini gökyüzünün görüntülerine dönüştürmek için yeni yollar bulmalıydık.”

(LOFAR / LOL Tara)

Kara delikler fazla çalışmadıklarında, tespit edilebilir herhangi bir radyasyon yaymazlar ve bu da onları bulmayı çok daha zor hale getirir. Bir kara delik aktif olarak madde oluşturduğunda – onu su bir kanalın etrafında dolaşırken etrafında dönen bir toz ve gaz diskinden sararak – ilgili yoğun kuvvetler, uzayın genişlemesi boyunca algılayabildiğimiz çok sayıda dalga boyunda radyasyon üretir.

Yukarıdaki görüntüyü bu kadar özel kılan şey, LOw Frequency ARray (Sözler) Avrupa’da. Bu interferometrik ağ, Avrupa çapında 52 konuma dağıtılan yaklaşık 20.000 kablosuz antenden oluşur.

Şu anda LOFAR, 100 MHz’in altındaki frekanslarda yüksek çözünürlüklü derin görüntüleme yapabilen ve gökyüzünün benzersiz bir görüntüsünü sağlayan tek radyo teleskop ağıdır. Kuzey gökyüzünün yüzde dördünü kapsayan bu veri bülteni, ağın tüm kuzey gökyüzünü son derece düşük frekanslarda fotoğraflama iddialı planı olan LOFAR LBA Gökyüzü Araştırması’nın (LoLSS) ilkidir.

Dünya’ya dayandığından, LOFAR’ın uzay teleskoplarını etkilemeyen büyük bir engeli var: iyonosfer. Bu Özellikle çok düşük frekanslı radyo dalgaları için sorunlu, Uzaya yansıyabilir. 5 MHz altındaki frekanslarda iyonosfer bu nedenle opaktır.

İyonosfere giren frekanslar hava şartlarına göre değişiklik gösterebilir. Ekip, bu sorunu aşmak için, her dört saniyede bir iyonosferik paraziti düzeltmek için algoritmalar üzerinde çalışan süper bilgisayarlar kullandı. LOFAR’ın gökyüzüne baktığı 256 saatlik süre boyunca tonlarca düzeltme var.

Bu bize son derece alçaktan gökyüzünün net bir görüntüsünü verdi.

“Yıllarca süren yazılım geliştirmeden sonra, bunun gerçekten işe yaradığını görmek harika,” Astronom Hope Rutgering dedi ki Hollanda’daki Leiden Gözlemevi’nden.

İyonosferi düzeltmek zorunda olmanın başka bir faydası daha var: gökbilimcilerin iyonosferin kendisini incelemek için LoLSS verilerini kullanmalarına izin verecek. İyonosferik seyahat dalgaları, flaş, Ve iyonosferin güneş döngüleriyle ilişkisi LoLSS ile çok daha ayrıntılı olarak açıklanabilir. Bu, bilim adamlarının iyonosfer modellerini daha iyi sınırlamasına izin verecektir.

Anket, her türlü astronomik nesne ve olgunun yanı sıra 50 MHz altındaki alanda keşfedilmemiş veya keşfedilmemiş nesneler hakkında yeni veriler sağlayacaktır.

“Anketin son versiyonu, çeşitli astronomik araştırma alanlarında ilerlemeyi kolaylaştıracak,” Araştırmacılar makalelerine yazdı.

“[This] Galaksilerin fiziksel modellerine, aktif çekirdeklere, galaksi kümelerine ve diğer araştırma alanlarına ilişkin benzersiz içgörüler sağlayan bir milyondan fazla düşük frekanslı radyo spektrumunun çalışılmasına izin verecek. Bu deneyim, yüksek çözünürlük ve açısal derinlikle son derece düşük frekanslı gökyüzünü keşfetmeye yönelik benzersiz bir girişimdir. “

Sonuçlar şu adreste yayınlanacak: Astronomi ve Astrofizik.