Çalışma, bir ineğin midesindeki mikropların plastiği bozabileceğini buluyor

Bir araştırma, ineklerin midelerinin plastiği parçalayabilen bakteriler içerdiğini gösterdi.

Tek kullanımlık plastiklerin sürekli büyüyen bir kirlilik sorunu yaratmasıyla bilim adamları, son yıllarda plastiği çevre dostu bir şekilde geri dönüştürmenin biyolojik bir yolu olarak bakteri ve mantarlar da dahil olmak üzere mikroorganizmaları inceleyen araştırmalarla malzemeyi parçalamanın yollarını arıyorlar. .

Viyana’daki Doğal Kaynaklar ve Yaşam Bilimleri Üniversitesi’ndeki araştırmacılar, bir ineğin midesinin en büyük kısmı olan bir ineğin rumenindeki bazı mikropların, diyetleri nedeniyle polisi parçalayabilmeleri gerektiğini varsaydılar. Araştırma ekibinden kıdemli bir bilim insanı olan Dr. Doris Rebic, ineklerin domates ve elmaların kabuklarında bulunabilen kütin adı verilen bitkiler tarafından üretilen doğal bir polyester tükettiğini söyledi. canlı bilimler.

Araştırmacılar, her bir plastiği üç gün boyunca inkübe ederek rumen sıvısının üç tip polyester üzerindeki etkisini incelediler. PET (genellikle gıda ambalajında ​​kullanılan sentetik bir polimer) üzerinde test edilmiştir; PBAT (biyolojik olarak parçalanabilen plastik torbalarda yaygın olarak kullanılan biyolojik olarak parçalanabilen plastik); ve PEF (bitki veya sebze kaynaklarından elde edilen madde). Her tip film ve toz halinde test edilmiştir.

Dergide yayınlanan çalışma Biyomühendislik ve Biyoteknolojide Sınırlar, PEF’i daha iyi parçalasalar da, üç plastiğin de rumende bulunan mikroorganizmalar tarafından bozunabileceğini buldu. Plastik tozlar, plastik filmlerden daha hızlı parçalanır.

Ekip, bozunmanın arkasında hangi mikropların olduğunu belirlemek için sıvıdaki DNA’yı analiz etti ve yüzde 98’inin bakteri olduğunu buldu.

Araştırma, bilim adamlarının maddeyi parçalayan bakterileri ve onu üreten enzimleri tanımlamasına izin verebilir. Daha sonra genetiği değiştirilerek geri dönüşüm sürecinde kullanılabilir.

Dr. Rebic, araştırma ekibinin polietilen gibi daha inatçı plastikleri tüketebilecek mikropları da bulmaya çalıştığını ve bunların ineklerin midelerinde de bulunup bulunamayacağını merak ettiğini söyledi. “Belki de rumen sıvısı gibi büyük topluluklarda polipropilen ve polietileni de bozabilen enzimler bulabiliriz” dedi. canlı bilimler.

Günümüzde, Birleşik Krallık’taki çoğu plastik atık, genellikle diğer ülkelere gönderildikten sonra ya yakılıyor ya da bertaraf ediliyor. Greenpeace’in bu yılın başlarında yaptığı bir araştırma, İngiltere’deki perakendecilerden ve süpermarketlerden gelen plastik poşetlerin ve ambalajların Türkiye’nin güneyindeki yerlere atıldığını ve örgütün İngiliz şirketlerini atıklarını yurtdışına attıkları için kınamasına yol açtı.