Belirgin ölüm: Hastalar CPR sırasında ölüm deneyimlerini hatırlar

Özet: CPR alan her 5 kişiden 1’i, bilinçsiz ve ölmek üzereymiş gibi görünürken açık ölüm deneyimleri bildirmektedir. Lucid deneyimler, halüsinasyonlardan, rüyalardan, sanrılardan ve sanrılardan farklı görünmektedir. Bu deneyler sırasında araştırmacılar, beynin artan aktivite ve netlik belirteçlerine sahip olduğunu buldular; bu, insanın benlik duygusunun, diğer biyolojik işlevler gibi, ölüm anında tamamen durmayabileceğini düşündürdü.

kaynak: New York Üniversitesi Langone

Yeni bir çalışma, kalp durmasından sonra CPR’den kurtulan beş kişiden birinin, görünüşe göre bilinçsizken ve ölümün eşiğindeyken meydana gelen açık ölüm deneyimlerini tanımlayabildiğini gösteriyor.

New York Üniversitesi Grossman Tıp Okulu ve başka yerlerdeki araştırmacılar tarafından yönetilen çalışmaya, ABD ve Birleşik Krallık’ta Mayıs 2017 ile Mart 2020 arasında hastaneye kabul edilirken kalp atışları duran ve CPR uygulanan 567 erkek ve kadın dahil edildi. Hızlı tedaviye rağmen, %10’dan azı hastaneden taburcu olmaya yetecek kadar iyileşti.

Hayatta kalanlar, vücuttan ayrılığı görselleştirme, olayları acı veya sıkıntı olmadan gözlemleme ve kendi eylemleri, niyetleri ve başkalarına yönelik düşünceleri de dahil olmak üzere yaşamı amaçlı olarak değerlendirme dahil olmak üzere benzersiz şekilde açık deneyimlere sahip olduklarını bildirdi. Araştırmacılar, bu ölüm deneyimlerinin, CPR’nin neden olduğu halüsinasyonlar, sanrılar, sanrılar, rüyalar veya farkındalıktan farklı olduğunu bulmuşlardır.

Çalışma ayrıca gizli beyin aktivitesinin testlerini de içeriyordu. Ana keşif, bir saatlik CPR’ye kadar gama, delta, teta, alfa ve beta dalgaları da dahil olmak üzere beyin aktivitesi artışlarının tespitiydi. Bu beyin dalgalarından bazıları, tipik olarak, insanlar bilinçli olduğunda ve düşünme, hafıza geri çağırma ve bilinçli farkındalık dahil olmak üzere daha yüksek zihinsel işlevler gerçekleştirirken ortaya çıkar.

Araştırmanın başyazarı olan Doktora Doktoru Sam Parnea, “Bu hatırlanan deneyimler ve beyin dalgası değişiklikleri, sözde ölüme yakın deneyimin ilk işaretleri olabilir ve bunları ilk kez büyük bir çalışmada yakaladık” diyor. ve aynı zamanda NYU Langone Health’de tıp bölümünde doçent olan bir yoğun bakım doktoru ve ayrıca organizasyon için yoğun bakım ve resüsitasyon araştırması direktörü.

“Sonuçlarımız, ölümün eşiğinde ve komadayken, insanların sıkıntı olmadan biliş de dahil olmak üzere benzersiz bir iç bilinçli deneyim yaşadıklarına dair kanıt sağlıyor.”

Parnia, belirgin ve yüksek beyin aktivitesinin ölçülebilir elektriksel belirtilerinin ve anımsanan ölüm deneyimlerinin benzer hikayelerinin tanımlanmasının, diğer biyolojik bedensel işlevler gibi, insanın benlik ve bilinç duygusunun ölüm anında tamamen durmayabileceğini öne sürüyor.

Parnia, “Bu bariz deneyimler, huzursuz ya da ölmekte olan bir beynin bir hilesi olarak kabul edilemez, daha ziyade ölümün eşiğinde ortaya çıkan benzersiz bir insan deneyimi olarak kabul edilebilir” diyor.

Beyin çalışmayı durdurduğunda, doğal fren sistemlerinin çoğu serbest kalır. Bu, engellemeyi kaldırma olarak bilinir ve saklanan anılar, erken çocukluktan ölüme kadar olan düşünceler ve gerçekliğin diğer yönleri dahil olmak üzere bir kişinin bilincinin derinliklerine erişim sağlar.

Parnia, bu fenomenin evrimsel amacını kimse bilmese de, “insan bilinci hakkında, ölümde bile ilginç soruları” açıkça ortaya koyuyor.

Çalışma yazarları, bugüne kadar yapılan çalışmaların, hastaların deneyimlerinin ve ölümle ilgili bilinç iddialarının doğruluğunu veya anlamını kanıtlayamamış olsa da, bunları reddetmenin de imkansız olduğu sonucuna varmıştır. Geri yüklenen ölüm deneyiminin artık önyargısız daha gerçek ampirik araştırmayı hak ettiğini söylüyorlar.

Araştırmacılar, çalışmalarının sonuçlarını Amerikan Kalp Derneği’nin 6 Kasım’da Chicago’da düzenlenecek 2022 Bilimsel Oturumları’nın bir parçası olan Resüsitasyon Bilimi Sempozyumu’nda sunmayı planlıyorlar.

Ayrıca bakınız

Çalışmaya ABD ve İngiltere’de AWARE II adı verilen yaklaşık 25 hastane katıldı. Hastanede yatan hastalar, yalnızca kalp durmasından sonra kullanılan suni teneffüs ve resüsitasyon yöntemlerinin yanı sıra beyin aktivitesinin kayıtlarını standartlaştırmak için kaydedildi. Geri çağrılan ölüm deneyimiyle ilgili konuların daha iyi anlaşılmasını sağlamak için bu çalışmada, kendi bildirdikleri anıları olan, toplum temelli kardiyak arrestten kurtulan 126 kişinin ek tanıklıkları da incelenmiştir.

Parnia, klinik farkındalık olarak kabul edilen biyobelirteçleri, hatırlanan ölüm deneyiminin biyobelirteçlerini daha doğru bir şekilde belirlemek ve kardiyak arrest sonrası resüsitasyonun uzun vadeli psikolojik etkilerini izlemek için daha fazla araştırmaya ihtiyaç olduğunu söylüyor.

Finansman: Çalışma için finansman ve destek NYU Langone, John Templeton Vakfı, Resüsitasyon Konseyi (Birleşik Krallık) ve Birleşik Krallık Ulusal Sağlık Araştırmaları Enstitüleri tarafından sağlandı.

Parnia’nın yanı sıra, NYU Langone çalışmasındaki diğer araştırmacılar, Tara Keshavarz Shirazi, B.A. Caitlin O’Neill, MPH; Emma Roelke, doktor; Amanda Mingota, doktor; Thaddeus Tarbe, Doktora; Elise Hubert, MD; Ian Jaffe, BA. Anneli Gonzalez, MS; Jing Shu, MS; ve Emeline Koopman, MA. Diğer çalışma araştırmacıları, New York’taki Bellevue Hastanesi’nde MD olan Deepak Pradhan’dır. Jenish Patel, Doktor; Linh Tran, MD; Neeraj Sinha, MD; New York’taki Stony Brook Üniversitesi’nden Rebecca Spiegel, MD; Iowa City’deki Iowa Üniversitesi’nden Shannon Findlay, MD; Boston’daki Tufts Üniversitesi’nden Dr. Michael McBrain; İngiltere, Coventry’deki Warwick Üniversitesi’nden Dr. Gavin Perkins; Alain Vuylsteke, MD, Cambridge, İngiltere’deki Royal Papworth Hastanesi NHS Foundation Trust’ta; Benjamin Bloom, MD, Londra, İngiltere’deki Barts Health NHS Trust’ta; Londra’daki St George’s Üniversite Hastanelerinde NHS Foundation Trust’tan Heather Jarman, RN; Heo Nam Tong, MD, Queen Elizabeth Hastanesi, King’s Lynn NHS Foundation Trust, King’s Lynn, Birleşik Krallık; Louisa Chan, MD, Hampshire, Birleşik Krallık’taki Hampshire Hastaneleri NHS Foundation Trust’ta; Columbus’taki Ohio Eyalet Üniversitesi’nden MD Michael Lyaker; Matthew Thomas, MD, Bristol Üniversite Hastaneleri ve Bristol, Birleşik Krallık’taki Wexton NHS Foundation Trust; Veselin Velchev, MD, Sofya, Bulgaristan’daki Saint Anna Üniversitesi’nde; Charles Kearns, MD, Philadelphia’daki Drexel Üniversitesi’nde. New York’ta Weill Cornell Medicine’de MD, Rahul Sharma; Dallas’taki Texas Southwestern Üniversitesi’nden MD Eric Kolstad; Elizabeth Shearer, MD, Texas San Antonio Üniversitesi; Georgia, Augusta’daki Augusta Üniversitesi’nden Terence O’Keeffe, MD; Mahtab Foroozesh, Roanoke’daki Virginia Tech’de MD; Olumayowa Abe, New York’ta New York-Presbyterian’da MD; Chinoy Ogegbe, MD, Notley, NJ’deki Hackensack Üniversitesi’nde; Amira Gerges, Surrey, Birleşik Krallık’taki Kingston Hastanesi NHS Foundation Trust’ta Doktor; ve Charles Deakin, MD, Southampton, İngiltere’deki University Hospital of Southampton NHS Foundation Trust’ta

Bu Nörobilim Araştırma Haberleri Hakkında

yazar: David Mart
kaynak: New York Üniversitesi Langone
İletişim: David Marsh – New York Üniversitesi Langone
resim: Resim kamu malı

orijinal arama: Sonuçlar Amerikan Kalp Derneği bilimsel oturumlarında sunulacak