Yıldızlararası ziyaretçinin Oumuamua’sı, Pluto benzeri bir nesnenin parçalanmış kalıntıları olabilir.

Dört yıl önce, gökbilimciler güneş sistemimizden geçtiği bilinen ilk yıldızlararası cisim olan “Oumuamua” yı keşfettiler. Bu nesne, yeni araştırmalara göre, bazıları Plüton benzeri bir nesneden parçalanmış bir buz parçasına karşılık gelen bir dizi garip, açıklanamaz özellik gösterdi.

Journal of Geophysical Research: Planets’de yayınlanan iki yeni makalenin yazarları, “Oumuamua’nın genç bir yıldız sisteminden yaklaşık yarım milyar yıl önce fırlatıldığını öneriyoruz” diyorlar: “Oumuamua’nın genç bir yıldızdan atıldığını öneriyoruz. Yaklaşık yarım milyar yıl önce sistem. ”Nesnenin Plüton ve Neptün’ün uydusu Triton’da görülen özellikleri sergilediği göz önüne alındığında, yazarlar ve gezegen bilimci Alan Jackson, hem Arizona Eyalet Üniversitesi’nden bir astrofizikçi,” Oumuamua, dış gezegen bize getirilecek. “

Tabii ki ne demek istiyorlar Bu ilk mi bir iyilik Bize bir dış gezegenden bir parça getirildi; Ve dış gezegenler bir dış gezegen anlamına gelir, çünkü Plüton teknik olarak bir gezegen değildir (eğer bu düzeltmeler kastettiği gibi değilse Söylemek için, olmaları gerektiğini söylüyorum.)

Jackson ve Desh makalelerinde, Oumuamua’yı oldukça havalı olduğunu düşündüğüm “eski Plüton” olarak sınıflandırıyorlar. Aslında, gökbilimciler sıcak Jüpiter ve süper -Dünya. Alt-Neptün, örneğin. Bilinen astronomik nesneler listesine artık “eski adı Plutus” u ekleyebiliriz ve bu sayede genel olarak “Plutus” – Kuiper kuşaklarında bulunan küçük buzlu dünyalar (başka bir benzer terim ödünç alınmıştır. Güneş sistemimiz) uzak bir yıldız sisteminin.

Bu gezgin bile Bizi uzaktan ziyaret etti, “Diğer güneş sistemlerinin Plüton benzeri gezegenlere sahip olup olmadığını bilmemizin bir yolu yoktu, ancak şimdi Dünya’ya yakın geçen bir parçayı gördük,” dedi AGU’dan Desh. Beyan. Pekala, bu yorumun doğru olduğunu varsaymaktır ve eğer öyleyse, bu Oumuamua’nın Galaksinin başka yerlerindeki Plüton benzeri nesnelerin ilk kanıtı.

Oumuamua, 2017 yılında bölgemizi ziyaret ettiğinde uzun kalmadı ve 315.430 km / s’ye varan hızlarda seyahat etti. Bu tür bir hızın anlaşılması zor, ancak saniyede 54 mil (87 km / s) yaptığını söylemek biraz yardımcı oluyor.

Yıldızlararası vücut hızlıydı, ama aynı zamanda tuhaftı. Oumuamua biraz küçük – bir şehir bloğunun yaklaşık yarısı büyüklüğünde – ancak Son derece ince, yaklaşık 35 metre (115 fit) derinlik. Çok garip ve benzeri görülmemiş bu şekil en az bir Bilim insanı ‘Oumuamua hiç normal olmayabilir’ dedi Bunun yerine, uzaylılar tarafından bir tür araştırma gönderiliyor. Nesne aynı zamanda çok parlaktır (örn. Yüksek albedo), soluk bir kuyruklu yıldız benzeri komaya sahiptir ve görünüşte hafif bir hızlanma oranı gösterir Yerçekimi yüzünden değil.

için ilk Jackson ve Desh, iki çalışmadan böyle bir nesnede bulunabilecek birkaç farklı buz türüne baktılar. Bunu yaptılar Buzun buharlaşmasının nesnenin gözlemlenen yerçekimsel olmayan hızlanmasına nasıl katkıda bulunabileceğini belirlemek. Bilim adamları, bu çeşitli buzulların ne kadar hızlı süblimleştiğine dair hesaplamalar yaptı (A. Oumuamua güneşimizden geçerken katı doğrudan gaza dönüşür. Yükselen buzun itme benzeri etkisini açıklamak için kütle, şekil ve yansıma gibi faktörler de dikkate alındı.

Katı nitrojenin en iyi eşleşme olduğu ortaya çıktı. Plüton ve Triton sert, nitrojen bakımından zengin yüzeyleriyle tanındığından, bu çok ilginç bir bulgu. Lepidus, ‘Oumuamua için tarif edilene benzer.

Azot, vücudun alışılmadık şeklini de açıklayabilir. Araştırmaya göre, Oumuamua’nın güneşe yakın uçmanın bir sonucu olarak turta benzeri görünümünü daha yeni kazanması daha yeni oldu. Ortaya çıkan füzyon, vücudun toplam kütlesinin% 95’inden fazlasını kaybetmesine neden oldu ve buz buharlaştıkça, “vücudun şekli yavaş yavaş düzleşiyor, tıpkı dış tabakalar ovulduğunda bir kalıp sabunun yaptığı gibi,” dedi Jackson. .

İçinde İkincisi Yazarlar kağıt üzerinde, Plüton benzeri cisimlerin gençliklerinde yüzeylerinden yırtılmış büyük buz parçalarını içerme oranını tahmin ettiler. Ayrıca, bu parçaların yıldızlararası dönüşme oranını ve güneş sistemimize uzun bir yolculuk yapacağını tahmin ettiler.

Yıldızlararası uzayda yaklaşık yarım milyar yıl yolculuk ettikten sonra başka bir güneş sisteminde yaratılan benzer bir parça, boyutuna, şekline, parlaklığına ve dinamiklerine karşılık gelecektir. [‘Oumuamua]Böyle bir nesnenin yanı sıra yıldızlararası nesne 2I / Borisov gibi daha kuyruklu yıldız benzeri cisimleri keşfetme olasılığı, çoğu yıldız sistemi kuyruklu yıldızları fırlatırsa yıldızlararası uzayda bekleyeceğimiz bu nesnelerin sayısı ile tutarlıdır. [nitrogen] Buz parçaları, güneş sistemimiz kadar etkilidir. “

Nesne 2I / Borisov, merak ediyorsanız 2019’da keşfedildi ve Bilinen ikinci yıldızlararası nesne Güneş sistemimizi geçmek için.

Amerika Birleşik Devletleri Deniz Akademisi’nde astrofizikçi ve Oumuamua’da bir uzman olan Matthew Knight, çalışmaların kapsamlılığından etkilendi.

Yeni araştırmada yer almayan Knight, “Yazarlar, teorik ve teorik sınırlamaların çoğunu basit ve tutarlı bir model kullanarak tatmin etme konusunda mükemmel bir iş çıkardılar” dedi. Bir mektupta. Onların ana fikirleri, “Oumuamua’nın esas olarak yüksek derecede yansıtıcı nitrojen buzundan oluştuğu, azot buzunun Plüton yüzeyinde ve dış güneş sistemindeki diğer büyük nesnelerde yaygın olduğuna dair yeterli kanıtımız olduğu düşünüldüğünde, yaratıcı ve tatmin edici derecede makul bir fikirdir. “

Knight, bu fikirlerin “en sonunda” Oumuamua “nın en iyi açıklaması olarak kabul edilme şansının yüksek olduğunu söyledi.

Şu anki haliyle, sadece iki yıldızlararası nesneyi biliyoruz, Oumuamua ve 2i / Borissov, ancak bu yakında yapılacak Vera C. Rubin Gözlemevi ve 10 yıllık Uzay ve Zaman Mirası Araştırması sayesinde yakında değişebilir. Proje.

“LSST her yıl kabaca bir tane bulmayı bekliyor, bu yüzden 10 veya 20 bilinen öğeye sahip olduğumuzda, Knight, “İstatistiksel bir değerlendirme yapmak için çok daha iyi bir konumda olurduk” dedi. “Bu sonuçların güneş sistemimizin nasıl çalıştığına dair anlayışımızı nasıl değiştirdiğini görmek ve güneş sistemimizin diğer güneş sistemlerine ne kadar benzediğini – ya da benzemediğini – ortaya çıkarmak çok heyecan verici olacak.”