Yerçekimi ışığı bükme, şimdiye kadar keşfedilen en büyük kara deliklerden birini ortaya koyuyor

Gökbilimcilerden oluşan bir ekip, şimdiye kadar keşfedilen en büyük kara deliklerden birini kütleçekimsel merceklenme adı verilen bir olgudan yararlanarak keşfetti.

Birleşik Krallık’taki Durham Üniversitesi liderliğindeki ekip, ön plandaki bir galaksinin uzaktaki bir nesneden gelen ışığı büktüğü ve büyüttüğü yerçekimsel mercekleme ve DiRAC HPC tesisinde ekibin ışığın nasıl büküldüğünü yakından incelemesini sağlayan süper bilgisayar simülasyonları kullandı. bir galaksi içindeki kara delik Dünya’dan yüz milyonlarca ışıkyılı uzaklıkta.

Ön plandaki galakside, gökbilimciler tarafından nadiren görülen bir ölçekte, Güneşimizin kütlesinin 30 milyar katından daha büyük bir nesne olan süper kütleli bir kara delik buldular.

Ekip, evrende yüzbinlerce kez dolaşan ışığı simüle ettiğinden, bu teknik kullanılarak keşfedilen ilk kara delik bu. Her simülasyon, ışığın Dünya’ya olan yolculuğunu değiştiren farklı bir kütle kara deliği içerir.

Araştırmacılar, simülasyonlarından birine süper kütleli bir kara delik dahil ettiklerinde, uzak galaksiden gelen ışığın Dünya’ya ulaşmak için izlediği yol, Hubble Uzay Teleskobu tarafından çekilen gerçek görüntülerde görülen yolla eşleşti.

Sonuçlar bugün dergide yayınlandı. Royal Astronomical Society’nin Aylık Bildirimleri.

Durham Üniversitesi Fizik Bölümü baş yazarı Dr James Nightingale şunları söyledi: “Güneşimizin kütlesinin yaklaşık 30 milyar katı olan bu özel kara delik, şimdiye kadar keşfedilen en büyük kara deliklerden biri ve olabileceğimizin üst sınırında. kara deliklerin bir teorisyen olabileceğini düşünüyorum, bu yüzden bu çok heyecan verici bir keşif.”

Kütleçekimsel merceklenme, ön plandaki bir gökadanın yerçekimi alanı arka plandaki bir gökadanın ışığını büküyormuş gibi göründüğünde meydana gelir, bu da bizim onu ​​daha sık fark ettiğimiz anlamına gelir.

Gerçek bir mercek gibi, bu da arka plandaki galaksiyi büyütür ve bilim insanlarının onu gelişmiş ayrıntılarla incelemesine olanak tanır.

Nightingale şunları söyledi: “Bildiğimiz büyük kara deliklerin çoğu, kara deliğe çekilen maddenin ısındığı ve ışık, X-ışınları ve diğer radyasyon şeklinde enerji saldığı aktif bir durumdadır.”

Bununla birlikte, yerçekimsel mercekleme, şu anda uzak galaksilerde mümkün olmayan aktif olmayan kara delikleri incelemeyi mümkün kılıyor. ”

Almanya’daki Max Planck Enstitüsü’nün de dahil olduğu çalışma, astronomların daha önce düşünülenden daha aktif olmayan, daha büyük kütleli karadelikler keşfedebilecekleri ve nasıl bu kadar kütleli olduklarını araştırabilecekleri konusunda umut verici bir olasılık sunuyor.

Bu keşfin hikayesi, 2004 yılında, Durham Üniversitesi’nden astronom Profesör Alastair Edge’in SGS görüntülerini incelerken kütleçekimsel merceğin dev bir yayı fark etmesiyle başladı.

19 yılı ileri sardık ve NASA’nın Hubble Teleskopu ve Durham Üniversitesi’ndeki DiRAC COSMA8 süper bilgisayar tesislerinden alınan bazı yüksek çözünürlüklü görüntülerin yardımıyla, Dr. Nightingale ve ekibi bunu tekrar ziyaret edip daha fazla keşfetmeyi başardılar.

Ekip, bunun kara deliklerin gizemlerini daha derinden keşfetmeyi mümkün kılan ilk adım olduğunu ve gelecekteki büyük ölçekli teleskopların gökbilimcilerin uzaktaki kara delikleri incelemelerine ve büyüklükleri ve boyutları hakkında daha fazla bilgi edinmelerine yardımcı olacağını umuyor.