Yeni Zelanda’daki emlak vergileri diğer ülkelerle nasıl karşılaştırılır?

Bir vergi uzmanı, Light Line Testinin uzatılmasına rağmen, Yeni Zelanda’daki emlak satışlarının dünyanın geri kalanına kıyasla hala biraz vergilendirildiğini söylüyor.

Yeni Zelanda’nın konut emlak satışlarıyla ilgili vergi kuralları, ana ev, aile bekarlığı ve uzun vadeli yatırım amaçlı gayrimenkullerin büyük ölçüde sermaye kazancı vergisinden muaf olduğu uzun yıllardır iyi huylu olmuştur.

Bunun bazı istisnaları vardı çünkü ticaret veya “tersine çevirme” amacıyla gayrimenkul satın alan kişiler her zaman “niyet kuralına” tabiydiler ve her türlü kazanç üzerinden vergi ödemek zorundaydılar.

Ancak, Avustralya, Kanada ve İngiltere gibi benzer ülkelerden farklı olarak Yeni Zelanda’da sermaye kazancı vergisi yoktur ve artık emlak satışları veya devirlerinde emlak vergisi veya damga vergisi yoktur.

Daha fazla oku:
* Düşük Gelirli İnsanlara Yardımcı Olmak İçin Emlak Yatırımcı Vergisini Kullanın: Vergi Uzmanı
* Zaten ışık çizgisi testi nedir?
* Hükümet ana politikayı açıkladığı için konut değişiklikleri bu hafta sonundan itibaren başlıyor

Birçok yorumcu söylüyor Bu, ev sahipleri için büyük kazanılmamış sermaye kazançları ile sonuçlandı. yani tGayrimenkul yatırımı yoluyla servete kolay erişim, konut krizinde önemli bir faktör olmuştur..

Bu, ulusal hükümete yol açtı. Parlak çizgi testine girin 2015’te. “Niyet kuralından” kaçınabilecek emlak spekülatörleri üzerinde bir gelir vergisi olarak tasarlandı ve satın alma tarihinden itibaren iki yıl içinde satışlardan elde edilen karlara uygulandı.

sonraki İşçi liderliğindeki hükümet, vergi görev gücünün bir sermaye kazancı vergisi önerisini reddetti “Yeni Zelandalılar arasında yetki eksikliği” nedeniyle, Shining Line testini beş yıla çıkardı.

Talebi yavaşlatmak için çok az şey yaptı ve konut piyasası benzeri görülmemiş bir patlamanın pençelerindeyken, hükümet Mart ayında Bright Line Testinin 10 yıla kadar uzayacağını duyurdu.

Sahibinin “ana evi” olan mülkler, miras kalan mülkler gibi parlak hat testinden büyük ölçüde muaftır. Bazı durumlarda insanlar şaşırabilir.

Light Line Testinin uzatılması Salı günü yasal hale geldi, yani Yeni Zelanda teknik olarak hala bir sermaye kazancı vergisine sahip olmasa da, şimdi çok benzer bir şeye sahip.

Sermaye kazançları vergileri diğer ülkelerde çeşitli şekillerde empoze edilir ve uygulanır. Ek olarak, Avustralya ve Kanada gibi ülkelerde, farklı eyaletler veya iller vergileri veya emlak vergilerini kendilerine ve kendi kurallarına, oranlarına ve muafiyetlerine tabi tutabilir.

Deloitte’un vergi ortağı Robin Walker, konu emlak satış vergileri olduğunda her eyaletin kendi incelikleri ve tuhaflıkları olduğunu ve bu durumun vergi sistemlerini karşılaştırmayı zorlaştırdığını söylüyor.

“Vergi sisteminin tam resmini öğrenene kadar, insanlardan ne kadar ağır veya hafif vergi alındığını ve diğer yandan vergi gelirlerinden hangi düzeyde ve kalitede hizmet alındığını ölçmek zor.”

Federal bazda, Avustralya bir sermaye kazancı vergisi uygular, ancak bu ayrı bir emlak vergisi değildir. Bunun yerine, Avustralya Vergi Dairesi’ne göre, mülk gibi varlıkların satışından elde edilen kazançlar üzerinden ödenen vergidir ve gelir vergisinin bir parçasıdır.

Bir sermaye kazancı varsa, bu, Avustralya’da ikamet edenler için marjinal vergi oranına tabi olan bir kişinin ödemesi gereken vergiyi artıracaktır. Ancak kazançlar yüzde 50 oranında azaltılıyor ve birinci sınıf evler vergiden muaf tutuluyor. Bu avantajlar yerleşik olmayanlar için geçerli değildir.

Avustralya’daki mülk satışları ayrıca alıcı tarafından ödenen bir damga – veya mülkiyet devri – ücretine tabidir. Ödenen damga vergisi miktarı, devlete ve mülkün fiyatına bağlıdır, ancak genellikle on binlerce dolar artı diğer maliyetlere denk gelir.

Arazi vergileri de bir rol oynar ve boş mülkler için ek ücretler uygulanabilir. Yine bunlar devlet düzeyinde belirlenir. Avustralya’da veraset vergisi yoktur, ancak miras kalan bir varlık ölen bir mülkten satılırsa sermaye kazancı vergisi uygulanır.

Kanada’da federal bir sermaye kazancı vergisi sistemi vardır. Kanada Gelir Kurumu’na göre, “Ana konutlar” muaftır, ancak diğer mülkler için satış kazancının yüzde 50’si vergiye tabi gelir olarak sayılır.

Ancak ödenen vergi, marjinal vergi oranlarına tabi olduğu için büyük ölçüde değişebilir.

Tapu devrinde vergiler olabilir ve alıcı ödeme eğilimindedir. Bunlar genel olarak ilçe vergileridir, ancak şehirler tarafından da uygulanabilir. Örneğin Toronto’da bir tane var.

Avustralya gibi, Kanada’da da veraset vergisi yoktur, ancak birinin ölümü üzerine ve geri kalanı hak sahiplerine devredilmeden önce sermaye kazançları üzerinden vergi ödenmelidir.

İngiltere’de ana bina sermaye kazancı vergisinden muaftır. Ancak, diğer konut mülklerinin satışlarında, vergi mükellefleri kazanç üzerinden yüzde 28’lik daha yüksek veya ek bir oran öderken, vergi mükellefleri yüzde 18’lik taban oranı ödemektedir. Bu genellikle sadece sakinleri için geçerlidir.

İngiltere’de emlak alıcıları arazi üzerinde damga vergisi öderler, ancak Galler’de arazi işlemlerinde bir vergi vardır ve İskoçya’da arazi ve binalar üzerinde bir vergi vardır. Yerel konseyler ayrıca konut mülkleri için vergi toplar.

İngiltere, konut mülkleri için geçerli olan bir veraset vergisi uygulamaktadır. Standart oran yüzde 40’tır, ancak yalnızca bir kişinin mülkünün normal vergiden muaf eşiği aşan kısmı için tahsil edilir. Muafiyetlerle ilgili karmaşık kurallar vardır.

Avustralya ve Yeni Zelanda Yeminli Mali Müşavirler’den Yeni Zelanda vergi memuru John Cuthbertson, burada diğer ülkelere göre daha düşük emlak vergileri varmış gibi görünebilir, ancak birisi parlak çizgi testini yaparsa, durum böyle değil.

Marjinal vergi oranındaki kazançların yüzde 100’ünü vergilendirir Enflasyon için endeksleme ve genişlemede gevşeme yok, diyor. Mülkiyetten elde edilen kazançlar, çoğu insan için marj oranını yüzde 39’luk parantez içine itecektir. Hafif vergilendirilmez.”

Walker, diğer ülkelerdeki sermaye kazançları vergilerine kıyasla parlak çizgi yaklaşımının zayıf yönlerinden birinin, uygulanan bir “indirim” olmaması olduğunu kabul ediyor.

“Bir kesintiye sahip olmak, sermaye kazançları vergi bozulmalarını gelirin bir yılda vergilendirildiği noktaya kadar hafifletmeye ve kazançların bir kısmının gerçek kazançtan ziyade enflasyon olabileceğini göstermeye yardımcı olabilir.”

Kapak tarafında, parlak çizgi 10 yıl sonra sona eriyor, bu yüzden o zamanı bekleyen mülk sahipleri yüzde 0 vergi oranı alıyor, diyor. Avustralya, Kanada ve İngiltere’de sermaye kazançları vergileri için herhangi bir süre sınırı yoktur.

“Mevcut Yeni Zelanda sistemi kazananlar ve kaybedenler üretiyor ve kaybedenler genellikle yaşam koşullarında, örneğin hastalık veya herhangi bir nedenle yerleri değiştirme ihtiyacı gibi bir değişiklik yaşayanlardır.”

Ancak vergi uzmanı Terry Boucher, Yeni Zelanda’nın damga vergisi, arazi vergisi veya veraset vergisi olmamasının, benzer ülkelerden daha hafif emlak vergisi aldığı anlamına geldiğini söylüyor.

OECD rakamları, Avustralya, Kanada ve İngiltere ile karşılaştırıldığında, Yeni Zelanda’nın emlak vergilerinin GSYİH’nın çok daha küçük bir bölümünü oluşturduğunu ve Kanada ve İngiltere’nin kabaca iki katı olduğunu söylüyor.

“Mülkün vergilendirilmesi burada oldukça hassas bir konu çünkü insanlar bunun sonucunda çok fazla kaybetmekten korkuyorlar ve bu korkunun etkisi kişisel çıkarla birlikte pratik sonuçların ötesine geçiyor.”

Vergi tabanını daha kapsamlı emlak vergileriyle genişletmenin, otomatik olarak insanların bunu kaçıracağı anlamına gelmediğini söylüyor.

“Bunun yerine, daha adil bir vergi sistemi sağlayacak ve hükümete sağlık hizmetleri, artan yaşam maliyeti ve iklim değişikliğinin etkileri gibi önemli sorunları daha iyi ele almak için daha fazla seçenek sunacak.”