Yeni simülasyon, Dokuzuncu Gezegenin aslında bir gezegen olmayabileceğini gösteriyor: ScienceAlert

Dış güneş sisteminde, Güneş’in ışığından ve sıcaklığından uzakta işler biraz daha kötüleşebilir… Hinki.

Orada, bazı gökbilimciler bunu güneş sisteminin eteklerinde saklanan büyük, görünmeyen bir gezegenin varlığına atfeden garip halkalar halinde yörüngede dönen kaya kümeleri vardı.

Şimdiye kadar hipotezler aranıyordu Dokuzuncu gezegen Böyle bir dünyaya ulaşılamadı. Bunun birçok olası nedeni var ve güçlü bir neden de Dokuzuncu Gezegen’in olmaması ve hiçbir zaman da olmamış olmasıdır.

Peki eğer öyleyse, bu yörüngeleri nasıl açıklayacağız? Yeni bir makale potansiyel bir çözüm sunuyor: uzaylı bir yıldız.

Hayır elbette yok ŞimdiAncak bir zamanlar, milyarlarca yıl önce, dış güneş sistemindeki nesnelerin yörüngelerini bozacak kadar yakından geçen devasa bir nesne, bu tuhaf yörüngelere neden oluyordu. Bu dış nesnelerin bazıları, artık dev gezegenler tarafından yakalanan yabancı uydular olarak görülen Güneş’e çok yakın kalmış olabilir.

Bu, Almanya’daki Jülich Araştırma Merkezi’nden Susanne Walzner liderliğindeki, farklı kütle ve mesafelerdeki yıldızların dış güneş sisteminin yakınından geçerken etkilerini gözlemlemek için bilgisayar simülasyonları yürüten astrofizikçilerden oluşan bir ekibin ulaştığı sonuçtur.

“Simülasyonlarımızdan bulduğumuz, günümüzün dış güneş sistemi için en iyi eşleşme, Güneşimizden sadece biraz daha hafif olan yaklaşık 0,8 güneş kütlesindeki bir yıldızdır.” Astrofizikçi Amith Govind açıklıyor Jülich Araştırma Merkezi’nden.

“Bu yıldız, güneşimize yaklaşık 16,5 milyar kilometre kadar yakın bir mesafeden uçtu. Bu, Dünya ile güneş arasındaki mesafenin yaklaşık 110 katına eşdeğerdir; ötegezegen Neptün arasındaki mesafenin sadece dört katından daha azdır.”

Güneş sistemindeki çoğu şey oldukça düz bir diskte yörüngede döner. Güneş sisteminin oluşma şeklinin bir kalıntısıdır; Yaklaşık 4,6 milyar yıl önce Güneş küçük, yörüngede dönen bir yıldızken, çevredeki buluttan gelen madde onun yörüngesinde dönüyordu ve büyümesini hızlandırıyordu. Zamanla bu dönen bir malzeme haline geldi Düz, disk şeklinde – Döndükçe düzleşen bir pizza hamuru topu gibi.

Güneş tarafından yok edilmeyen şey, tüm gezegenleri, asteroitleri ve aylarıyla birlikte güneş sistemi oldu. Güneş sistemine ciddi bir şey olmadığı için bu disk, tüm o gezegenlerin, asteroitlerin ve ayların bir dereceye kadar kaldığı yerdir.

Ancak dış güneş sistemi farklıdır. Neptün’ün yörüngesinde, yani Neptünötesi nesneler olarak bilinen, önemli ölçüde eğimli açılarda Güneş’in etrafında dönen kaya sürüleri vardır. Bu açılardan bazıları o kadar eğimlidir ki, vücut kabaca güneşin ekvatoru yerine kutupları etrafında dönmektedir.

çerçeveborder = “0” izin = ivme ölçer; otomatik oynatma; panoya yazma; şifreli medya; jiroskop; resim içinde resim; web paylaşımı” referrerpolicy = “strict-origin-when-cross-origin” izin veren tam ekran>

Bazı bilim insanları bu yörüngelerin, Dünya’nın kütlesinin beş katına kadar olan bir gezegenin çekim etkisi ile uyumlu olduğuna dikkat çekiyor. Ancak uzay hiç de boş değil ve şu anda güneşe çok yakın yıldızlar olmasa da bir gün muhtemelen daha fazlası olacak. Yıldızlar genellikle diğer birçok yıldızın doğduğu bulutlarda doğarlar ve yaşamlarına oldukça kalabalık ortamlarda başlarlar.

Falzner ve meslektaşları, farklı yıldızları ve bunların güneş sistemine yakınlığını ayarlayarak, sonuçları gözlemleyerek ve bunları Neptün ötesi nesne gruplarının bilinen anormal yörüngeleriyle karşılaştırarak 3.000’den fazla simülasyon yürüttüler. Güneş’ten biraz daha küçük olan ve dış güneş sisteminden geçen bir yıldızın, bugün var olan düzensiz kaosu yaratmış olabileceğini buldular.

Yakın uçuş, neredeyse dik bir eğimle gezegenlerin ters yönünde yörüngede dönen 2008 KV42 ve 2011 KT19 gibi nesnelerin garip yörüngelerini oluşturmuş olabilir. Bu nesneler daha önce de adlandırılmıştı… Çalışmalar Dokuzuncu Gezegenin varlığına dair kanıt arıyor.

Ekibin simülasyonlarına göre, tüm orijinal trans-Neptün nesnelerinin %7,2’ye kadarı içeriye, Güneş’e doğru itilmiş olabilir.

“Bu nesnelerden bazılarının dev gezegenler tarafından uydu olarak ele geçirilmiş olması mümkün.” Simon Portiges Zwart diyor ki Hollanda’daki Leiden Üniversitesi’nden. “Bu, güneş sistemimizin dış gezegenlerinin neden iki farklı türde uyduya sahip olduğunu açıklayabilir.”

Araştırma kesin olmaktan uzak. Dokuzuncu Gezegeni gözlemleyemememizin birkaç nedeni var; bunların arasında çok zayıf ve çok uzak olması da var. Yeterli veriyle çalışmıyor olmamız da mümkündür. Her şey Bunu Güneş’ten uzakta görmek zordur, dolayısıyla alabileceğimiz veriler yalnızca gördüklerimizle sınırlı olan seçim yanlılığının sonucu olabilir. Yapabilir Mevcut teknolojimizle görün.

Ancak bir yıldıza yakın uçma fikri imkansız bir fikir değil, zarif bir çözümdür.

“Bu modelin güzelliği sadeliğinde yatıyor.” Pfalzner diyor“Güneş sistemimiz hakkındaki pek çok açık soruyu tek bir sebeple yanıtlıyor.”

Araştırma iki makalede yayımlandı. Doğal astronomi Ve Astrofizik Günlük Mektupları.