Yaz deniz buzu üzerinde sallanan ve yuvarlanan

Kate Ramseyer: Havadan yaz deniz buzunu tarif etmek için doğru kelimeleri bulamıyorum – bu talihsiz bir durum, çünkü bu yazıyı NASA’nın deniz buzu üzerine ICESat-2 yaz hava kampanyası hakkında yazıyorum.

Kilometrelerce kırılmış cam gibi, bu küçük buz parçaları dağılıyor ve tekrar bir araya geliyor. Zarif altıgenler olmadan geometrik şekillerin karışımı dışında bir petek desenine benzer. 10.000 parça beyaz yüzen buz, deniz mavisi eriyen göletler ve karanlık açık okyanuslardan oluşan bir yapboz mu? Bununla gidelim.

NASA’nın yeniden tasarlanmış bir şirket yönetici jeti olan Gulfstream V ile Arktik Okyanusu üzerinde uçuyoruz (eski sahibinin ticari markası hala merdiveni süslüyor). Gemide buzun, karın, çözülmelerin ve aşağıdaki açık okyanusun yüksekliğini doğru bir şekilde ölçen iki lazer aleti var. O sabahın erken saatlerinde bizden yüzlerce mil yukarıda, ICESat-2 uydusu tamamen aynı yörüngede uçtu ve aynı buzu ölçtü. Bilim adamları, uydu ölçümlerinin nasıl kullanıldığını geliştirmek ve sıcak yaz aylarında deniz buzunun nasıl ve ne zaman eridiğini daha iyi anlamak için veri setlerini karşılaştıracaklar.

Cihaz ölçümlerini ve uydu ölçümlerini hizalamak kolay değildir. Günler önce bilim adamları, Grönland’ın kuzeybatısındaki Thule Hava Kuvvetleri Üssü’ndeki otelimizde ortak bir odada toplandılar ve ICESat-2’nin yörünge yörüngelerini bulutlar için hava tahminleriyle karşılaştırdılar. Bulutlar, Kuzey Kutbu’ndaki havadan yapılan yaz kampanyalarının belasıdır – büyük fırtına sistemleri neredeyse tüm okyanusu kaplayabilir ve bu yüksek enlemde hava tahmini modelleri güvenilir değildir.

Ancak keşif gezisinin bu ilk gezisinde, bulutlar uzun süre boyunca açıktı ve bilim adamlarını, enstrüman operatörlerini ve sizi gerçekten aşağıdaki muhteşem buza hayret etmeniz için pencerelere gönderdi.

NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi’nde deniz buzulbilimcisi Rachel Tilling, güneşli bir gökyüzü altında soyut renkli cam mozaikler (ve daha iyisi?)

Tüm buzun geçişini izlemek, akarsular ve tepeler arasındaki buz parçalarının çarpıştığı ve yeniden donduğu çatlakları görmek büyülü. Bu keşif, özellikle deniz buzu eriyip toplanarak buzun yüzeyden incelmesine neden olurken çözülen su birikintilerinin, parlak deniz mavisi parçalarının ölçülmesiyle ilgilidir.

Biz iskele pencerelerinin önünde diz çöküp dışarıya bakarken lazerler hemen yanımızda, aşağıya bakıyorlar. Bu uçuşta, Goddard’ın Arazi, Bitki ve Buz Sensörü (LVIS, The King olarak telaffuz edilir), ışığın uçaktan buza, gölete veya suya gitmesi ve geri gitmesi için gereken zamanda lazerini ateşler; ICESat-2 aynı şeyi yörüngeden de yapar.

Ancak, her şey pürüzsüz değil. Bir LVIS’i kalibre etmek için, hava taşıtı bir dizi ton ve bobin gerçekleştirmelidir. Havada kalmış. kutup okyanusu üzerinde. Uçakta benimle.

Uçmanın büyük bir hayranı değilim. Her türbülans hissettiğimizde ateşli bir ölüm hayal etmeden uçabilene kadar yaklaşık on yıl geçti. (Biliyorum, “fizik” ama yine de.) Yine de buna tahammül ediyorum çünkü yerlere gitmeyi seviyorum.

Ama şimdi küçük bir düzlemdeyiz ve kasıtlı olarak bir dizi kanat (hızlı yukarı, sonra hızlı aşağı) ve yuvarlanma (bir kanat aşağı, sonra diğer kanat) yapıyoruz. kasıtlı olarak. üç kere. ICESat-2 proje bilimcisi yardımcısı ve kampanya lideri Nathan Kurtz, ilk seferin en kötüsü olduğunu söylüyor. Belki bazıları için. benim değil. İlk sefer biraz eğlenceliydi, size vereceğim ve bir yerlerde gergin bir şekilde güldüğüm bir video kanıtı var.

İkinci kez: “LVIS yeterince iyi kalibre edilmedi mi?” Ana fikir aklımdaydı, bu yüzden bir makine bilimcisi değilim.

Üçüncü kez, uçuş sırasında getirdiğim atıştırmalıklardan pişman oldum. Ufka bak – tam uçak hareket etmeye başladığında, dedim kendi kendime. Kısa süre sonra ufuk kayboldu, sonra uçak diğer yöne doğru yuvarlandı, her şey buz gibi oldu ve sonra diğer yöne doğru yuvarlandı….

Gözlerimi kapattım, derin bir nefes aldım ve buz ve su karışımı harika manzarayı hayal ettim, uçak durur durmaz orada olacaktı.

Daha fazla fotoğraf