Vatikan Kütüphanesi, eserleri ile akademisyenleri arasındaki mesafeyi kısaltıyor

ROMA – 13 Nisan 1923’te, Eugenio Tessrant adlı bir Fransız piskopos ve yardımcısı, bazı kitaplar satın almak için İtalyan liman kenti Trieste’den yola çıktı.

Ertesi yıl, Orta Doğu ve Avrupa’ya dağılmış kütüphaneleri ve özel koleksiyonları aradıktan sonra, 2.700 cilt ve bir kütüphane ile geri döndüler. Doğu Papalık EnstitüsüHıristiyanlığın doğu şubesinin çalışmasına adanmış bir yüksek lisans okulu doğdu.

Tisran, Konstantinopolis’te yıllar geçirdikten sonra, “bütün günler boyunca birer birer” ciltleri inceleyerek, “Toz ve sıcakta bir merdivende oturuyordum,” diye hatırlıyor.

Çağdaş kilise bilginleri bunu çok daha kolay bulabilir. Institut de Rome’da yıllar içinde yaklaşık 200.000 esere ulaşan bazı metinler dijital ortama aktarıldı ve yakında küresel bir izleyici kitlesi tarafından erişilebilir olacak – uçuş veya merdiven gerekmeden.

İlk dijital sürümler, 2022’nin ortalarında halka sunulacak, ürün a hayırsever girişim Bu, enstitüyü Amerika Birleşik Devletleri ve Almanya’daki teknoloji şirketleriyle ilişkilendirdi.

Enstitü başkanı Rahip David Nazar, “Biliyorsunuz, Mickey Rooney filmindeki gibi: Kostümleri aldım, ahırı olan bir adam tanıyorum ve oyunu oraya koyabiliriz” dedi.

Şirketlerin projenin değerini hemen anladıklarını söyledi. Pek çok kitap, savaşın veya diğer karışıklıkların tüm grupları riske attığı Suriye, Lübnan veya Irak gibi ülkelerden geliyor. Diğerleri, otoriter kontrolün aynı derecede tehditkar olduğu ülkelerden geliyor.

Peder Nizar, “Biz hastane değiliz, Suriye tarlalarında değiliz ama oradan gelen, savaş kaynaklarımızı yok etmediği için burada okuyan öğrencilerimiz var” dedi.

Enstitünün unvanlarının çoğu halk tarafından tanınmaz olsa da -on dokuzuncu yüzyılın altı ciltlik Doğu Ortodoks kanon koleksiyonu “Syntagma tôn theiôn kai hierôn kanonôn” hiçbir zaman en çok satanlar listesine girmedi- bilim adamları için değerlidir. İlk kilise babası John Chrysostom tarafından 1526’da Roma’da basılan Liturjilerin ilk Yunanca baskısı gibi ciltleri içerir.

On yıl önce enstitüde ders veren Notre Dame Üniversitesi’nde profesör olan Gabriel Radel, “Kütüphane dünyada benzersizdir” dedi.

Ciltleri geniş bir yelpazeyi, yani Doğu Hristiyanlığı olan, Kilise’nin ilk yüzyıllarında Kudüs ve Orta Doğu’da gelişen ve Yunanistan, Türkiye ve Doğu Avrupa’dan kuzeyde Rusya’ya yayılan gelenekler ve mezhepler için bir şemsiye terim olan Doğu Hristiyanlığı’nı kapsamaktadır. güneyde Mısır ve Etiyopya’ya ve doğuda Hindistan’a kadar.

Dijitalleştirilecek ilk kitap seti, Long Island Corporation’dan sekiz kişilik bir ekip tarafından tarandı. Seery Sistem Grubu, tarama teknolojisini kullanarak lise Almanya. Proje, şirketinin müşterileri genellikle eyalet ve yerel yönetimler olan Richard Serry için biraz sıra dışıydı.

Siri bir telefon görüşmesinde, “İnsanlara normalde iş için köprüden New Jersey’e geçmediğimi söyledim ve şimdi Roma’ya gidiyorum” dedi. Onun için de ilk maddeydi.

Bay Siri, metinleri tarama deneyiminden “Bir sayfa Almanca, sonraki sayfa Sanskritçe veya başka bir dilde olabilir” dedi. “Ve komik olan şu ki, sayfaları sayfalarca gezdikten sonra, birdenbire bir şeyler okuyabildim – İngilizce, İngilizce bir şeyler.”

Dijital kitaplar aracılığıyla yönetilecek barınak, blok zinciri teknolojisi enstitünün hacimler üzerinde mülkiyeti ve kontrolü elinde tutmasını sağlayacak olan bir New York şirketi.

Zhao Cheng Shoreland, CEO’su barınakGeçen yıl kütüphaneyi ziyaret ettiğini ve proje için çok heyecanlı olduğunu söyledi.

Bir telefon görüşmesinde, “Yalnızca teknolojik anlamda değil, aynı zamanda tarihin böyle harika bir bölümüne katkıda bulunma anlamında da benzersiz” dedi. ShelterZoom, projenin ilk aşamasını üstleniyor.

Kütüphane müdürü Fabio Tassoni, taramaların en çok talep edilen kitaplara, Doğu ayinleriyle ilgili olanlara ve Doğu Kiliseleri için erken Hıristiyan yazarların çalışmalarına verildiğini söyledi.

Enstitünün kendi yayınladığı dergiler, özellikle yayınlanmamış yazıları, tercümelerini ve bilimsel analizlerini içeren sayılar da ilk dijitalleşenler arasındaydı. Toplamda, şimdiye kadar yaklaşık 500 cilt dijitalleştirildi ve süreci gelecekte de sürdürmeyi planladığını söyledi.

Peder Nizar, materyal, “sadece bir tane değil, tüm Doğu kiliselerini çalışabileceğiniz” enstitünün benzersizliğini yansıtıyor. “İnsanların geri dönüp köklerine bakabilmeleri için bu kültürlerin ve Doğu kiliselerinin çoğundan kaynak tutuyoruz, özellikle de işler böylesine karmakarışık bir durumdayken.”

Tisserant’ın kitap satın alma çabaları, enstitünün misyonunun genişliğini ve bağlılığının derinliğini yansıtıyordu.

1923’te asistanı Doğu Katolik rahip Cyril Korolevsky, Litvanya’nın başkenti Vilnius’a varmadan önce Romanya, Transilvanya, Macaristan ve Polonya’ya kaçtı.

Tisrant, 1955’te yazdığı ve yıldızının yükseldiği bir mektupta şunları hatırlıyor: “Bosna’ya ulaşmayı umuyordu ama pes etmek zorunda kaldı.” Tesseran Vatikan Kütüphanesi başkanlığını üstlendi ve Kardinaller Koleji Dekanı olarak daha sonra 1958’de Papa Pius XII ve 1963’te Papa John XXIII’ün cenaze törenlerine başkanlık etti.

Enstitünün toplamaya devam ettiği kitapların çoğu, eski Sovyetler Birliği’nin bir parçası olan ülkelerden geldi.

Bay Tasoni, kütüphanenin sonuç olarak, Sovyet döneminden kalma İzvestia ve Pravda gazetelerinden oluşan eksiksiz bir set gibi, Rusya’da “gittikleri için” bulunamayan sayılar da dahil olmak üzere bazı beklenmedik mücevherlere sahip olduğunu söyledi.

Dijital ciltlere erişim için bir ücret tarifesi üzerinde çalışan enstitü, hayırsever ortakları ayrıldıktan sonra bile koleksiyonu dijitalleştirmeye devam edecek. Bunu akılda tutarak tarayıcıyı satın aldı.

Başka bir eski öğrenci, pandeminin projenin değerini eve getirdiğini söyledi.

Şu anda Almanya’daki Tübingen Üniversitesi’nde İslami inanç bölümünün başkanı olan eski öğrenci Leyla Demere, bir e-postada, iki yıllık kapanışların “akademik kaynaklara dijital erişimin ne kadar önemli olduğunu” gösterdiğini yazdı. Merdiven gerekmez.