Vahşi Türkiye Kilisesi Ayini

Benton’dan Alan Thomas ve ben geçen Pazar günü Grant County’de yabani hindilerin toplandığı bir yer olan St. Tom’s Katedrali’ndeki kiliseye gittik.

Şafaktan önce buluştuk ve sıcak kamp ateşinin yanında koronun ilahiyi söylemesini bekledik.

Ali’yi görmek güzeldi. Neredeyse on yıldır neredeyse sabit av arkadaşım olarak bu sayfaların temelini oluşturuyor. 2005 yılında, bu gazetenin yurt dışı editörü olduktan kısa bir süre sonra tanıştık. Russellville’deki Delta Su Kuşları Bölümü’nün başkanıydı ve bağış toplama ziyafetlerinden birini duyurmak için bana başvurdu.

Küçük ağızlı levrek avlamakla ilgili yazdığım bir makaledeki bir satır dikkatini çekti. Küçük balıkları yakalamanın varlığım için hava, yemek ve su kadar gerekli olduğunu yazdım. Al da aynı şekilde hissetti ve birlikte 2006 Summer Smallmouth Tour’u düzenledik. O, serinin çoğunda ve ondan sonraki birkaç gezide bana eşlik etti. Bana Çanakkale Boğazı’nda eğilmeyi öğretti ve dostluğumuz kardeşliğe dönüştü.

Thomas geçen yıl Eski Belfast Avcılık Kulübü’ne katıldı, benim için St Tom’s Katedrali adını verdiğim özel bir ormanlık bölümü içeren, Grant’in kuzey ilçesinde benim için kutsal bir yer. Pew dediğim yerde oturarak üç sezonda dört oyuncu öldürdüm. Son kitabıma bunun adını verdim.

Thomas, yabani hindi avlamak için bu sevgiyi paylaşıyor. Daha çok bir çile, gerçekten. Geçen Pazar beni onunla “kiliseye” gitmeye davet ettiğinde, hevesle kabul ettim.

Hürmetle değil, sesimizin hindiyi boğmasın diye mırıldanarak konuştuk. Ses, Ozarks ve Ouachitas’ta olduğu gibi bu yumuşak çam kaplı tepelerde taşınmıyor. Yok etmelerini yankılayacak sarp kayalık yüzeyler yok. Çamın sesini boğ ve yut. Duymak için odaklanmalısın.

Thomas, “Dün kuzeybatıda iki tane duydum,” dedi. “Birbirlerine çok yakındılar ve birbirleriyle çok uzun süre konuştular. Biri özellikle konuşkandı ve bu arada onun bir kuş olduğunu düşünürken sert bir şekilde vuracağım.”

Gün doğarken kardinaller şarkı söylemeye başladı, ardından ağaçkakanlar. Koroya birkaç karga katıldı ve sabah 6:46’da ölü bedeninin üzerinde ilk hafif fısıltıyı duyduk.

Gıcırtı bir süre zayıf ve seyrek kaldı, ancak kuş yere alçaldıkça ses değişti. Daha sonra olanlar gerçekten büyülüydü.

Beş ayrı oyuncu uzun uzun sohbet etti. Bunlardan biri kesinlikle katedraldeydi. Bu beni çok mutlu etti çünkü en son öldürdüğüm oyuncu 2019’daydı. O yıl orada iki geyik öldürdüm, bu da ilk kez bir Arkansas bahar mevsiminde iki kuş besledim. O zamandan beri kimsenin kaba davrandığını ne gördüm ne de duydum.

Thomas, üç kuşa son veren tanıdığım birkaç avcıdan biridir. 2005 yılıydı, Arkansas’ta sonbaharda hindi avlama sezonu hâlâ devam ediyordu. 2005 İlkbahar sezonunda iki Olgun Gobblers’ı ve 2005 Sonbahar sezonunda bir Olgun Gobblers’ı vardı.Altı yıldır tek bir gobbler öldürmedi.

Pazar servisi umutlarımızı ateşledi.

Sabah 7:45-9:06 arasında 150’den fazla yutma saydık. Konuşmanın çoğunu iki kuş yaptı ve katedral armatürü, ikisi arasında daha sesli olanıydı. Bazen 100 metre uzaktaymış gibi geliyordu. Bir an sonra sanki yarım mil uzaktaymış gibi geldi.

O ve ikinci oyuncu birbirlerine her zamankinden daha yakınlar. Yutmanın ortasında birbirlerini kesmeye başladılar ve Katedral Kuşunun beş kez yutmasına neden oldular. Diğer üç kuş orta derecede asılı kaldı.

Sonunda katedral oyuncusu uzaklaşmaya başlıyor, saldırganları gittikçe azalıyor. Son yutkunması saat 9:06’daydı ve sonra ortalık sessizdi.

Thomas ve ben asla kamp ateşinden ayrılmadık ve onunla asla temas kurmadık. Sadece dinledik ve kuşların yediklerinde nerede olduklarını fark ettik. Bunun bir anlamı olmadığını ikimiz de anladık.

Cuma günü yine gün doğumu ayini için toplandık. Bu sefer hava rüzgarlı, soğuk ve bulutluydu. Herhangi bir yutma sesi duymadık.

“Biraz hareket ettiklerini biliyorsun,” dedi Thomas. “Tesisin diğer tarafında görünebilir.”

“Ya da farklı bir mülkte” dedim.

Pazar günkü höpürdetme molasından sonra, Thomas’ı yaklaşık 4.000 dönümlük araziyi içeren mülkte gezdirdim. Pek çok habitata baktık ve potansiyel olarak gelecek vaat eden birçok avlanma alanı bulduk. Bazı geniş alanlar kesildi, ancak oyuncular kesimlerde beslenmekten ve kasılarak yürümekten keyif alıyor. Daha büyük porsiyonlar da yumuşatıldı ve son zamanlarda hindiler yağsız ormanda olmayı seviyor.

Ayrıca gezici hindiler için yeterince açık olan çok sayıda eski ormanlık alanımız var.

“Bütün bu işlerle ilgilendiklerini biliyorsun” dedim.

“Evet, yapıyorlar!” Thomas dedi. “İnsanlar bu çam ormanlarında hindilerin yiyebileceği hiçbir şey olmadığını söylüyorlar. Hindilerin çam fıstığı yemediğini söyleyenler neden bahsettiğini bilmiyor.”

“Tabii” dedim. “Modern hindilerin hepsi sağlıklı olmakla ilgilidir. Gerçekten çam fıstığı, chia tohumu ve lahana arıyorlar. Bir parça karalahana ekersen içine bütün hindi alırsın. Bir de keçi peyniri. Beyaz peynir.”

“Ve Gouda! Füme Gouda! Hindiyi Gouda Smoker’dan uzak tutamazsın!” diye haykırdı Thomas.

Ayrıca bir hindinin izini bulmak için ormanda yürüdük. Taze tüyler, izler ve taze pislikler size bölgede hindilerin olduğunu söyler. Fazla bir şey bulamadık ama bir tavuğun hindisinden bazı izler ve bizi şaşırtacak şekilde iki kesik izi bulduk. Hatta bazı tavuklar yumurtalarını çoktan çıkarmış ve civcivleri artık annelerinin yanında koşabilecek kadar büyümüştür.

“Ne olacağını biliyorsun, değil mi?” diye sordu. “Bu hindiler birkaç haftadır işlerini yapıyor. Ve Gobblers istedikleri tüm tavukları seçtiler. 17. gün geldiğinde tavukların çoğu yuvada olacak ve seçtikleri yemek için çok daha zayıf olacak. . Eş aramak için daha fazla alanı taramak zorunda kalacaklar,” Ve daha agresif olacaklar. Bunun çalışması gereken yol, tavukların kasaya gitmesidir. Böyle geç saatlerde, tam tersi olur. bir fısıltı ve bir avcının lütfu.”

Çok fazla hırsızımız varmış gibi görünse de, birkaç avcı, yemek yiyen toplulukta hızla büyük bir etki yaratabilir. Arkansas Av ve Balık Komisyonu’nun bir olta balıkçısının sezonun ilk haftasında sadece bir mızrakçıyı öldürmesine izin verecek bir düzenleme yapmasının iyi bir fikir olacağı konusunda anlaştık.

Sabah etkinliği bize bunu yapma şansımız varmış gibi hissettirdi ve heyecanımızı zorlukla kontrol altına aldık. Bu, Arkansas’ta çok uzun zamandır hissetmediğimiz bir şey.