Uluslararası Uzay İstasyonu neredeyse Çin uydu enkazı tarafından vurulacaktı.

İstasyonun 23 yıllık yörüngesel ömrü boyunca, yörünge enkazıyla kaçınma eylemi gerektiren yaklaşık 30 yakın karşılaşma oldu. Bunlardan üçü 2020’de gerçekleşti. Ve bu yılın Mayıs ayında bir isabet oldu: Küçük bir uzay çöpü parçası, Kanada Uluslararası Uzay İstasyonu’nun robotunun kolunda 5 mm’lik bir delik açtı.

Bu haftaki olay, 2007’de Çin’in bir anti-uydu füze testiyle imha edilen feshedilmiş Fengyun-1C hava uydusundan bir parça enkazı içeriyordu. Uydu, çoğu hala yörüngede olan 3.500’den fazla enkaz parçasına patladı. Birçoğu şimdi Uluslararası Uzay İstasyonunun yörünge bölgesine düştü.

Çarpışmayı önlemek için istasyona demirleyen bir Rus Progress uzay aracı roketlerini altı dakikadan biraz fazla bir süre ateşledi. Bu, ISS’nin hızını saniyede 0,7 metre değiştirdi ve zaten 400 km’nin üzerinde olan yörüngesini yaklaşık 1,2 km yükseltti.

NASA’nın Hubble Uzay Teleskobu (kredi: Wikimedia Commons)

En büyük insanlı uzay istasyonu olan Uluslararası Uzay İstasyonu, en savunmasız hedeftir. Perth’den Brisbane’e sekiz dakikadan daha kısa sürede seyahat edebilecek kadar hızlı, saniyede yaklaşık 7.66 kilometre dönüyor.

Bu hızda bir çarpışma, küçük bir enkaz parçasıyla bile ciddi hasara neden olabilir. Önemli olan uydunun ve hurdanın göreli hızıdır, bu nedenle bazı çarpışmalar daha yavaş olurken diğerleri daha hızlı olabilir ve daha fazla hasara neden olabilir.

LEO giderek daha kalabalık hale geldikçe, karşılaşılacak daha fazla şey var. Şu anda faaliyette olan yaklaşık 5.000 uydu var ve daha fazlası da yolda.

Tek başına SpaceX yakında yörüngede 2.000’den fazla Starlink internet uydusuna sahip olacak ve başlangıçta 12.000 ve muhtemelen 40.000’lik bir başlangıç ​​hedefine doğru yola çıkacak.

Sadece yörüngedeki uydularla ilgili olsaydı, o kadar da kötü olmayabilirdi. Ancak Avrupa Uzay Ajansı’nın Uzay Enkazı Ofisi’ne göre, dünya çapında yörüngede dönen yaklaşık 10 cm’den daha büyük çapta yaklaşık 36.500 yapay nesne olduğu tahmin ediliyor. Ayrıca 1 cm ile 10 cm arasında yaklaşık 1 milyon ve 1 mm ile 1 cm arasında 330 milyon tane vardır.

Bu elementlerin çoğu düşük Dünya yörüngesindedir. İlgili yüksek hızlar nedeniyle, bir boya lekesi bile bir ISS penceresini aşındırabilir ve mermer bir gövde kompakt bir üniteye nüfuz edebilir.

ISS, delinme ve dekompresyon olasılığını azaltmak için çok katmanlı koruma ile bir şekilde korunmaktadır. Ancak, Uluslararası Uzay İstasyonu’nun yaklaşık on yılın sonunda faydalı ömrünün sonuna gelmeden önce böyle bir olayın meydana gelme riski hala var.

Elbette hiç kimsenin her bir enkazı takip edecek teknolojiye sahip olmadığı gibi, tüm bu atıklardan kurtulma imkanımız da yok. Bununla birlikte, daha büyük yörünge parçalarını çıkarmanın olası yolları araştırılmaktadır.

Bu arada, 10 santimetreden büyük yaklaşık 30.000 nesne, ABD Uzay İzleme Ağı gibi dünya çapındaki kuruluşlar tarafından izleniyor.

Burada Avustralya’da, uzay enkazını izlemek, artan bir faaliyet alanıdır. Avustralya Uzay Ajansı, Fotovoltaik Sistemler, ANU Uzay Enstitüsü, Uzay İzleme Radar Sistemi, Endüstriyel Bilimler Grubu ve SmartSat CRC’nin finansmanıyla Avustralya Makine Öğrenimi Enstitüsü dahil olmak üzere çeşitli kuruluşlar dahil edilmiştir. Buna ek olarak, Alman Havacılık ve Uzay Merkezi (DLR), Güney Queensland Üniversitesi’ndeki Mt Kent Gözlemevi’nde, Avustralya tarafından kullanılanlar da dahil olmak üzere birçok iletişim uydusuna ev sahipliği yapan yaklaşık 36.000 km yükseklikte jeostatik yörüngeyi gözlemlemeye adanmış bir SMARTnet tesisine sahiptir.

En yakın “son sınır” alanlarını kullanmaya devam etmek istiyorsak, öyle ya da böyle, eninde sonunda uzay mahallemizi temizlememiz gerekecek.