Üç yeni elle ayakta duran benekli kokarca türü keşfedildi

Nesli tükenmekte olan bir alt türü ayrı bir tür olarak yeniden tasarlamak korumaya yardımcı olabilir.

Bir kokarca hayal edin. Pepé Le Pew gibi beyaz çizgili siyah, ev kedisi büyüklüğünde tıknaz bir hayvan düşünebilirsiniz. Bu, en yaygın Kuzey Amerika kokarcasını, çizgili kokarcayı tanımlar, ancak daha küçük kuzenleri de vardır. Bilim adamlarının, kaç türden başlayarak, benekli kokarca hakkında öğrenecekleri çok şey var – yıllar içinde, tanınan türlerin sayısı iki ila on dört arasında değişti ve son zamanlarda bilim adamları dört tane olduğu konusunda hemfikirdiler. Ama yeni bir makalede Moleküler genetik ve evrimAraştırmacılar kokarcayı analiz etti DNA Ve sonuçta dört benekli kokarca türü olmadığını buldum: yedi tane var.

Gazetenin yazarlarından ve Chicago Field Museum’daki Negaunee Memeli Koleksiyonları direktörü Adam Ferguson, “Kuzey Amerika, memeliler açısından en çok çalışılan kıtalardan biri ve etoburlar en çok araştırılanlardan biri” diyor. “Herkes memeli etoburların sistemleri hakkında her şeyi bildiğimizi düşünüyor, bu yüzden kokarca soy ağacını yeniden çizebilmek çok heyecan verici.”

Benekli kokarca. Kredi bilgileri: (c) Robbie Fleischman

Rakunlar, su samurları ve gelincikler gibi kokarcalar, memelilerin etobur düzeninin bir parçasıdır (yine de omnivorlardır). Köpeklerle uzaktan akrabadırlar ve hatta kedilerle daha yakından ilişkilidirler. Benekli kokarcalar Kuzey Amerika’da bulunur, ancak çizgili kuzenlerinin yaptığı gibi kentsel alanlarda kendilerini asla evde yapmazlar. Benekli kokarcaların çoğu iki kilodan daha az ağırlığa sahipken, çizgili kokarcalar teraziyi ondan fazla devirebilir. Adından da anlaşılacağı gibi, çizgiler yerine noktalara sahiptirler (teknik olarak sadece kırık çizgiler olmalarına rağmen). Ve tüm kokarcalar yırtıcıları caydırmak için kötü kokulu bir sprey üretirken, benekli kokarcalar bunu yaymanın en parlak yollarına sahiptir: Püskürtmeden önce fazladan bir uyarı olarak ellerini ön bacaklarına koyarlar. Ferguson, “Benekli kokarcalara bazen kokarca dünya akrobatları denir” diyor.

Bilim adamları uzun süredir benekli kokarcayla ilgileniyorlar – Batı bilimi tarafından resmen tanınan ilk tür, bugün hala kullanılmakta olan biyolojik isimlendirme sisteminin mucidi Carl Linnaeus tarafından 1758’de tanımlandı. Son yıllarda bu sayı dörde yoğunlaşmasına rağmen, yıllar içinde on dört tür tanınmıştır. Bununla birlikte, Ferguson, bu geniş cinsin morfolojik olarak farklı veya coğrafi olarak izole edilmiş gruplarından elde edilen genetik dizi verilerinin eksikliğinden dolayı daha fazlasının olabileceğinden şüpheleniyordu. Ferguson, “Skunkların gözlemlenen çeşitliliği söz konusu olduğunda bazı sürprizler olması gerektiğini düşündük, çünkü cins bir bütün olarak genetik veriler kullanılarak düzgün bir şekilde analiz edilmedi” diyor.

Araştırmada tahrip edilmiş kokarca örneklerinin kullanılmasını talep eden bir “Aranıyor” posteri. Kredi bilgileri: (c) Adam Ferguson

Kuzey Amerika’nın etoburları büyük ölçüde bilinmesine rağmen, kısmen kokarcaları yakalamak püskürtmek için iyi bir yol olduğu için, genellikle kokarcalar üzerinde çalışılır. Ayrıca, benekli kokarcalar çeviktir ve ağaçlara tırmanmada iyidirler ve genellikle uzak bölgelerde bulunurlar. Araştırma için gerekli örnekleri elde etmek için araştırmacıların yaratıcı olması gerekiyordu.

Angelo Eyalet Üniversitesi’nde yüksek lisansı üzerinde çalışırken bu projede kullanılan örnekleri toplamaya başlayan Ferguson, “İnsanların onları köşeye sıkıştırması veya yol kazası bulması ihtimaline karşı Teksas’ın her yerine dağıttığımız aranıyor posterleri yaptık” diyor. “İnsanlar benekli kokarcaları özel bir şey olarak görüyor çünkü onları her gün görmüyorsunuz, bu yüzden insanların sadece boyadığı türden değiller.”

Modern örneklere ek olarak, bilim adamları müzenin koleksiyonlarında kokarcalar kullandılar. Ferguson, “Kokarca evriminin tam hikayesini anlatmaya çalışıyorsak, mümkün olduğunca çok örneğe ihtiyacımız var” diyor. “Örneğin, Orta Amerika’dan veya Yucatan’dan modern peçetelerimiz yoktu. Bu delikleri doldurmak için müzenin koleksiyonlarını kullanabildik.” Toplamda, araştırmacılar 203 benekli kokarca örneği topladı.

Benekli kokarca örnekleri ile Field Museum koleksiyonlarında Adam Ferguson. Kredi: Adam Ferguson’un izniyle

Araştırmacılar, kokarcalardan doku örnekleri aldı ve DNA’larını analiz etti. DNA dizilerinin karşılaştırılması, daha önce aynı tür olarak kabul edilen bazı kokarcaların temelde farklı olduğunu ortaya çıkardı. Bu genetik farklılıklar, araştırmacıları bazı kokarcaları yeniden birleştirmeye ve yüzyıllardır kullanılmayan birkaç tür adını yeniden canlandırmaya sevk etti.

“Asırlık müze örneklerinden DNA elde edebildim ve bu kişilerin akraba olduğunu görmek gerçekten heyecan vericiydi. Görünüşe göre Chicago Eyalet Üniversitesi’nde biyoloji profesörü ve Field Museum’da araştırma görevlisi olan Molly McDonough , ve araştırma makalesinin ilk yazarı: Bu türlerden birinin şu anda Yucatan için tanınmayan bir endemik olduğu.

Tanımlanan yeni türler arasında, yalnızca Yucatan Yarımadası’nda bulunan sincap büyüklüğünde bir kokarca olan Yucatan benekli kokarca ve ovalarda benekli kokarca yer alıyor. Kokarca tespit edilen ovalar geçtiğimiz yüzyılda düşüşe geçti ve korumacılar nesli tükenmekte olan alt türler listesine dahil edilmesi için dilekçe verdiler. Ferguson, “Bir alt türün başı beladaysa, bazen onu korumaya daha az odaklanılır, çünkü bu türler gibi ayrı bir evrimsel soy değildir” diyor. “Ovaların benekli kokarcalarının tür düzeyinde farklı olduğunu gösterdik, bu da onların uzun süredir diğer kokarcalardan bağımsız olarak evrimleştikleri anlamına geliyor. Bir şey bir tür adını taşıdığında, bakımı ve korunması kolaydır. “

Gözden geçirilmiş kokarca soy ağacı, kokarca üreme biyolojisini anlamak isteyen bilim adamları için de bir araç olabilir. “Amuda durmalarının yanı sıra, benekli kokarcaların en havalı yanı, bazılarının yumurtlamayı geciktirmesidir – sonbaharda ürerler, ancak ilkbahara kadar doğurmazlar. Yerleşmeyi rahimde geciktirirler. Ferguson, “Neden bazı türlerin implantasyonu geciktirdiğini ve diğerlerinin bunu geciktirmediğini bilmek istiyoruz ve bu farklı kokarca türlerinin nasıl evrimleştiğini bulmak bunu yapmamıza yardımcı olabilir.”

Kokarcalar her zaman en popüler hayvanlar olmasa da araştırmacılar, onların nasıl evrimleştiğini ve onları yok olmaktan koruduğunu anlamanın tüm ekosistemimiz için önemli olduğunu söylüyor.

Ferguson, “Benekli kokarcanın genomunu analiz ederek, evriminin ve farklı türlere bölünmesinin Buz Devri sırasında iklim değişikliğinden kaynaklandığını söyleyebildik” diyor. “Bulduğumuz farklı suşlar, gelecekte onları korumak için farklı koruma açıları bulmamıza yardımcı olabilir.”

Referans: “Benekli kokarcaların evrimsel sistemleri (Carnivora, Mephitidae, spelogali): çeşitlendirmenin ana itici gücü olarak Pleistosen’de ek tür çeşitliliği ve iklim değişikliği”, Molly M. McDonough, Adam W. Ferguson ve Robert C. Moleküler genetik ve evrim.
DOI: 10.1016 / j.ympev.2021.107266