Türkiye’nin güneş enerjisi hedefleri sınırlarının ötesine geçiyor – PV Magazine International

Avrupa’nın en büyük dikey entegre modül üreticisi Türkiye’de bulunmaktadır. Kıtanın en büyük güneş paneli olan 1,35 GW’lık Kalyon Karabiner PV enerji santrali de burada bulunuyor. Bu tesadüfen olmadı.

Bu, Türkiye’de güneş ışığının en iyi zamanıdır. 2024 yılının ilk iki ayında ülke, 2023 yılı toplam PV kurulumunun yarısına eşdeğer olan 1,1 GW yeni üretim kapasitesi ekledi. pv dergisi Nisan 2024’te İstanbul’da düzenlenen üç günlük bir ticaret fuarı olan SolarEX 2024’te keşfedilen yerli modül montaj işletmelerinin sayısı hızla arttı. Sergi alanında farklı rakamlar tartışıldı ancak genel görüş en az 80, 90’ın üzerinde Türk blok montajcısının olduğu yönündeydi.

Patlamanın arkasında ne var? Kurulumlar doğru yönde ilerliyor ancak üretkenlikteki böyle bir artışı destekleyecek hızda değil. Olumlu sanayi politikası ve cezai ithalat yasakları en azından bazı açıklamalar sağlıyor.

Çiftler

Türkiye güneş enerjisi pazarını anlamak, şu anda yürürlükte olan korumacı önlemleri kavramak anlamına geliyor. Avrupa Birliği’ndeki güneş enerjisi ortakları, Çin modüllerinin son derece düşük fiyatlarına verilecek doğru tepkiyi tartışırken, Türkiye son yedi yılını anti-damping önlemlerini artırmak ve sınırdaki sürtüşmeleri artırmakla geçirdi.

2017 yılında hükümet, ithal modülleri m2 başına 20 doların altında olan Çin merkezli 16 PV üreticisinin listesini yayınladı.² Direnç yükü. Diğer Çinli işletmeler de aynı tedbirden 25 dolarlık bir ücretle cezalandırılırken şansları yaver gitti. Bunu, 2020’de modül ithalatına uygulanacak yeni bir “gözetim vergisi” izleyecek; ithalatçılar için katma değer vergisini (KDV) artırmak amacıyla tasarlanmış dolaylı bir vergi. Mart 2024’te anti-damping tedbirleri, daha rekabetçi fiyatlı pazarlardan yapılan ithalatları da kapsayacak şekilde genişletildi. 25$/m ücret² Artık Vietnam, Malezya, Tayland, Hırvatistan ve Ürdün’den ithal edilen güneş modülleri için de uygulamaya konuldu.

Bu, modül ithalatını caydırmak için yeterli değilse, Kasım 2023’te KDV kurallarında yapılan değişikliklerin yabancı fotovoltaik fiyatları üzerinde önemli bir etkisi oldu. İthalatçılar artık ticaret politikası önlemleri yoluyla oluşturulan KDV’yi düşemeyecek. Analistler, PwC tarafından sağlanan ve birim maliyeti 0,11 $/W olan 530 MW’lık bir modül öngören model hesaplamasında bu etkiyi görebilirler. Göz sulandırıcı sonuçlar verir. Kural değişikliğini getiren 24 Kasım 2023’ten önce, ticaret politikası önlemleri sonrasında bu varsayımsal bloğun toplam maliyeti 110,30 dolardı, bu da 0,21 dolar/W’a eşitti. Yeni KDV rejimi altında aynı model 269$ veya 0,51$/W olacaktır.

Hükümetin eylemi yabancı seçim bölgelerini elinde tutmakla sınırlı değil. Yerli blok üretimini desteklemeye yönelik çeşitli teşvikler var. 2023 yazında, 1 Temmuz 2021 ile 31 Aralık 2030 tarihleri ​​arasında kurulan PV sistemleri için 1,06 TL (0,03 $)/kWh tutarında yeni bir 10 yıllık garanti ücreti (FIT) getirildi. Türkiye’de PV modülleri kullanan projeler daha da fazla destek alıyor ve beş yıllık FIT ile 0,288/kWh’yi deniyor.

Devlet destekli bir yeşil enerji kredi programı, finansmana erişimi kolaylaştırırken, ülkenin uzun süredir devam eden “organize sanayi bölgeleri” (özel vergi uygulamalarından yararlanan alanlar) uygulaması, her türlü yerli üretime yatırımın kolaylaştırılmasına yardımcı oluyor.

Uluslararası Hırs

Bunlar piyasa koşulları ama nereye varacaklar? Çoğunlukla entegrasyon. Türkiye’de modül üretimi çoğunlukla köklü operatörlerden oluşan güçlü bir çekirdek ile modül montaj işidir. PwC analizine göre yalnızca sekiz büyük şirketin yıllık üretim kapasitesi 1 GW’ı aşıyor ve Şubat 2024 itibarıyla yalnızca bir Türk üretici güneş külçesi üretiyor.

Kalyon PV sürekli büyüyen yığının zirvesinde yer alıyor. Kendi külçe, wafer ve hücrelerini üreten tek yerli üreticidir. Kalyon’un mevcut yıllık üretim kapasitesi modül ve güneş pilleri için 2 GW’tır. Kalyon’a göre bu rakamın artması muhtemel çünkü şirket modül üretim kapasitesinin önümüzdeki 10 yıl içinde 10 gigawatt’a çıkabileceğini düşünüyor.

SolarEX’ten bir şirket sözcüsü, Türkiye’deki yeni kurulumlar ile şirketin yurt dışındaki operasyonları arasında bu büyümeyi karşılamaya yetecek kadar talep olacağını söyledi.

“Büyümemize paralel olarak Türkiye pazarının kapasitesinin de artacağına inanıyoruz” dediler. “Türk yatırımcıların önümüzdeki 10 yılda [will] Finansal kapasite mevcut, piyasada da yeterli kapasitenin olduğuna inanıyoruz. Ana pazarımızın Amerika olacağını düşünüyorum. Orada satmaya çalışmamızın nedeni ürünümüzdür. [high] Türkiye’de kalite ve UL’yi yakalayan iki firmadan biriyiz [Underwriters Laboratories] Sertifika, ürünlerin ABD pazarında satılmasına olanak tanır.

Kalyon PV gibi büyük ölçekli Türk üreticiler için ABD bir fırsatlar ülkesi. Uygur Zorunlu Çalıştırmayı Önleme Yasası Çin ile rekabeti bastırırken, ABD Enflasyonu Azaltma Yasası’nda (IRA) yer alan yeşil yatırımı desteklemeye yönelik teşvikler şaşırtıcı fırsatlar sunuyor.

Sözcü, “Yerli üretim oranımız yüzde 90” dedi. “Temiz bir tedarik zincirimiz var ve bunu kanıtlayabiliriz [United States] Yatırımcılar bu nedenle ürünlerimize çok ilgi gösteriyorlar.

Galeon, Amerikan emelleri olan tek Türk şirketi değil. Elin Energy, Nisan 2024’te Teksas’taki bir tesiste güneş modülleri üretmeye başladı. Şirket halihazırda ABD’li distribütörlerle sözleşme imzaladı ve üretim kapasitesini 18 ay içinde 2 GW’a çıkarmayı planlıyor. Bu, Energate Solar’ın Ekim 2023’te yaptığı benzer bir duyurunun ardından geldi. Ayrıca ABD’deki modül üretimini artırmak için 2 GW’lık bir hedef belirledi. Şirket, 2023 yılına kadar 500 MW galyum katkılı monokristalin pasif yayıcı, arka kontaklı silikon paneller ve tünel oksit pasif kontak (TOPCon) panelleri üretmeyi, ardından 2024’te 1 gigawatt’a genişletmeyi planladığını söyledi.

ABD’nin Türk modül üreticileri açısından potansiyel taşıdığı açık. Ancak AB’de rekabet etmek hâlâ zorlu. Çin bloklarını fiyat açısından eşleştirmenin bir yolu yok.

Çin etkisi

Teknoloji söz konusu olduğunda büyük üreticileri bile yenmek zordur. Bu, Çin’den SolarX 2024’e giden ekipman ve hammadde tedarikçilerinin sayısından açıkça görülüyor. Çinli bir güneş pili tedarikçisi söyledi. pv dergisi Modül montajcılarına artan talep nedeniyle şirket, son dakikada fuara katılma kararı aldı.

Ekipman tedarikçileri için Türkiye, zorlu küresel pazarda potansiyel bir cankurtaran halatı sunuyor. Avrupa’da devam eden hacim arz fazlası durumu nedeniyle talep azaldı. Üreticiler kapasite artırım planlarını askıya alırken, anahtar teslimi modül montaj hatları tedarik eden Çinli şirketler de yüzünü Türkiye’ye çevirdi.

Ticari engellere rağmen Çinli üreticiler yerli üretime yatırım yaparak pazara girmenin yolunu buluyor. Çinli CHINT Grubunun bir parçası olan Astronergy, geçtiğimiz günlerde Türkiye’nin Adana şehrinde yeni bir fabrika duyurdu. Bir şirket sözcüsü doğruladı pv dergisi Fabrikanın 2024 yılının dördüncü çeyreğinde resmi açılışıyla birlikte üretimin 2024 yılının üçüncü çeyreğinde başlaması bekleniyor. Üretim tesisinin Hacı Sabancı Organize Sanayi Bölgesi’nde yer alması ve ilk etapta 150 kişiye istihdam sağlaması bekleniyor. 22.000 m²’lik tesis, diğer astronomik alanlardan elde edilen güneş pillerini kullanarak hücre üretim kapasitesine sahip N5 ve N7, negatif katkılı, “n-tipi” TOPCon modüllerini üretecek.

Astronergy sözcüsü, “Türkiye, güneş enerjisinde potansiyeli yüksek bir yer, dolayısıyla Astronergy’nin yüksek kaliteli PV modülleri Türkiye pazarında üretime başlayacak. Bu, ilk doğrudan yatırım olacak.” [in the country from a] İlk altı, 1. kademe PV modül üreticisi.”

Sırada ne var?

Daha fazlası gelecek: daha fazla kapasite ve daha fazla kapasite. Bu, pazara yeni girenlerin modül montajı hacmini desteklemek için yeterli olmayabilir, ancak güneş enerjisi kurulumunun sürekli büyümesi için ortam hazırlandı ve enerji depolama giderek daha önemli bir rol oynayacak. Türkiye’nin Milli Enerji Planı, 2035 yılına kadar güneş enerjisinin toplam kurulu üretim kapasitesinin %28’ini oluşturacağını ve bu tarihe kadar enerji depolama sistemlerinin 7,5 GW kurulu güce ulaşacağını öngörüyor. Plan, kurulu güneş enerjisi kapasitesinin 2030’a kadar yılda 3 GW artacağını, 2030’dan 2035’e kadar ise yılda 4 GW’a çıkacağını varsayıyor.

Ülkenin önde gelen modül üreticilerinin de kapasitelerini artırma planları var. PwC ağının bir parçası olan Strateji& Direktörü Mehmet Ösenbaş, iki veya üç yıl içinde dört Türk üreticinin güneş pili üretebileceğini söylüyor. Osanpass dedi ki pv dergisi Akıllı Güneş Teknolojilerinin 2024 yılında yerli güneş pili üretimine başlaması bekleniyor. Şirket gelecekte kendi terazisini de üretmeyi planlıyor. Elin Energy markası Sirius ve Schmidt Penkindas da yerli hücre ve levha üretimi hedeflerini sürdürüyor.

Güneş modülü tedarik zincirindeki bu önemli aşamaların desteklenmesi, Türkiye’de PV üretimi için bir sonraki büyük adım gibi görünüyor. Piyasadaki modül montaj işletmelerinin sayısı artıyor olabilir, ancak kendi tedarik zincirlerine sahip olanlar küresel sahnede ses getirecek en iyi konumda olacaklar.