Türkiye’den sınır dışı edilenler kaderleriyle yalnızca Suriye’nin kuzeyinde yüzleşiyor

İdlib – Enes El Kauli

Başarılı iş planının meyvelerini vermeye başlamasıyla ve Türkiye’deki yaşam koşullarının iyileşmesiyle Abdullah El Muhammed’in hayatı “cehenneme” dönüştü. Zorla İdlib’e sınır dışı edildiğinde, iş yeri kapatılıp yeniden işe koyulduğunda hayalleri paramparça oldu.

Halep kırsalından Al-Mohammed (45 yaşında) 2015 yılında Türkiye’ye sığınma talebinde bulundu. Eşi ve üç çocuğundan oluşan ailesiyle birlikte Gaziantep’te yaşıyordu. Suriye’deki tüm mal varlığını satana kadar bir plastik fabrikasında çalışmaya başladı. Daha sonra kendisini ağır çalışmaktan kurtaran ve uygun bir gelir sağlayan bir büyük mağaza açtı.

Geçtiğimiz haziran ayında gece dükkânından eve dönerken, elinde yasal belgeleri olmasına rağmen hiçbir ihlalde bulunmadan kendisini göçmen bürosuna götüren bir Türk polis devriyesi karşısında şaşkına döndü.

El Muhammed, bir göçmen bürosu yetkilisi geçici koruma kartını (Khimlik) iptal edene, onu “gönüllü geri dönüş” belgelerini imzalamaya zorlayana ve ardından onu bir sınırdışı merkezine ve son olarak da kuzey Suriye’ye gönderene kadar göçmen bürosunda kaldı.

Onunla sohbet ederken Birçok defaAl-Mohammed, iki ay boyunca tüm parasını artık kapalı olan işletmeye yatırdıktan sonra hayatının nasıl bir “kabusa” dönüştüğünü, ancak sahip olduğu her şeyi bir anda kaybettiğini anlattı. Şu anda mağazayı minimum zararla satmanın yasal yollarını bulmak için avukatlar aracılığıyla çalışıyor.

Muhammed’i en çok rahatsız eden ise eşi ve çocukları Türkiye’de olduğu için ailesinin dağılmış olmasıdır. İdlib’deki bir arkadaşının evinde kaldığı kuzey Suriye’ye mi yoksa başka bir yere mi sığınma talebinde bulunacağından emin değil ve yaşam koşullarını “kötüleşiyor” olarak tanımlıyor.

El Muhammed’in durumu, sürgünlere geçici barınma veya istihdam olanağı sağlayacak herhangi bir örgüt veya kurumun bulunmaması nedeniyle daha da kötüleşiyor. Birçoğu geride eşlerini ve çocuklarını bırakıyor.

Ağır koşullar

Türkiye’den sınır dışı edilenler, kendilerine ve ailelerine barınacak veya yardım sağlayacak insani yardım kuruluşlarının bulunmaması nedeniyle Kuzey Suriye’de “acınası” koşullardan muzdarip. Birçoğu ani zorunlu sınır dışı edilmeler nedeniyle eşyasız geliyor.

Ayrıca, Kuzey Suriye’de genel olarak işsizlik, iş imkanlarının olmayışı ve işçi ücretlerinin düşük olması, en iyi durumda ise günlük 100 Türk Lirasını aşmaması gibi sorunlar yaşanıyor. Sınır dışı edilenler kendilerini “felaket” bir durumda buluyorlar ve düzgün bir yaşam güvence altına alma umutları yok.

Türkiye’den sınır dışı edilen bir diğer kişi Abdul Jalil al-Mousa ise barınağı olmadan sokaklarda dolaşıyor, Türkiye’de kendisini ve ailesini geçindirmek için iş arıyor.

El-Musa dedi ki Birçok defa Türkiye’den sınır dışı edilenler ilk kareye dönüyor. Kuzey Suriye’ye itildikleri zaman kalacak yerleri yok, uyuyacak mobilyaları yok, ihtiyaç duydukları şeyleri alacak paraları yok, iş fırsatları yok.

Sınır dışı edilen kişinin gözaltında tutulması sırasında eşyalarını toplamasına veya mallarını, ev mobilyalarını, aletlerini veya iş ekipmanlarını Türkiye’den Kuzey Suriye’ye taşımasına izin verilmiyor, bu da onların acılarını artırıyor.

Mahmud el-Obeid (37 yaşında), eşi ve iki çocuğuyla birlikte Türk yetkililer tarafından Nisan ayı başlarında sınır dışı edildi. İdlib’de akrabalarının yanında kalıyorlar ve kendilerine barınacak bir kamp bulma veya gelir sağlayacak bir çalışma umudunu kaybetmiş durumdalar.

Humus kırsalından Al-Obeid, kişisel belgelerini yenilemeye çalıştığında Türk yetkililerin kendisini sınır dışı ettiğini söyledi. Yetkili, “geçici kimlik kartlarını” iptal etti ve aile, kendilerini barınak, para ve eşya olmadan Bab al-Hawa’da yol kenarında bulan, derhal İdlib’e sınır dışı edildi.

Akrabalarının yanında kalıyor ve kamplardan birinde ailesi için geçici olarak bir çadır bile temin etme umuduyla bazı insani yardım kuruluşlarıyla iletişime geçmeye çalışıyor. Ancak çabalarının tümü başarılı olmadı. Ayrıca işe yaramayan bir iş aradı.

Türkiye’den çok sayıda sürgün Birçok defa Bir araya gelerek, insani yardım kuruluşlarına ve bölgede faaliyet gösteren kuruluşlara, durumlarını belirlemeleri ve ailelerinin ev ve bazı basit mobilyalar gibi bazı temel yaşam ihtiyaçlarını karşılamalarına yardımcı olmaları çağrısında bulunuldu. Türkiye’ye ya da işlerini kuzey Suriye’ye taşıyacaklar.

Zorla sınır dışı etme

Türkiye ile olan sınır geçişleri, Bab el-Hawa, Bab el-Seleme, Tel Abyad ve Cerablus’tan gelen Suriyelilerin günlük hareketlerini zorla sınır dışı ediyor.

İade uluslararası hukuku ihlal ediyor ve Geçici Koruma Kanunu Türkiye’deki Suriyelileri koruyor.

Buna karşılık Türk hükümeti, mültecilerle ilgilenme politikasını bir “model” olarak tanımlayarak zorla sınır dışı etmelerin varlığını reddediyor.

Kuzeybatı Suriye’de 5.1 var milyon 4,2 milyon kişi yardıma muhtaç, 3,4 milyon kişi ise gıda sıkıntısı çekiyor. Birleşmiş Milletler’e göre 3,4 milyon kişi ülke içinde yerinden edilmiş durumda ve 2 milyon kişi de kamplarda yaşıyor; yerel istatistikler ise nüfusun 5,5 ile 6 arasında olduğunu gösteriyor. milyon İnsanlar.

Bab al-Hawa sınır kapısı medya ofisi müdürü Mazen Alloush şunları söyledi: Birçok defa 2024 yılının ilk yarısında Türkiye’den Kuzey Suriye’ye geri dönenlerin sayısı 24.334 vatandaşa, 11.973 “gönüllü geri dönene” ve 12.361 zorla sınır dışı edilene ulaştı.

Alloush, bu yılın ilk altı ayında zorla sınır dışı edilenlerin sayısının 2023’ün aynı dönemindeki sınır dışı edilenlerin sayısından daha fazla olduğunu sözlerine ekledi.

2023 yılında Bab al-Hawa, 11.079 “gönüllü geri dönen” ve 7.653’ü zorla sınır dışı edilen, 1.587 “yakın zamanda sınır dışı edilen” (kaçakçılık yoluyla yasa dışı yollardan Türkiye’ye giren kişiler) ve yakın zamanda sınır yakınında yakalanıp geri gönderilenler dahil olmak üzere 20.319 kişinin Türkiye’den kuzeye geçtiğini gördü.

Bu rakamlar, Suriye Geçici Hükümeti tarafından kontrol edilen Halep kırsalındaki ve Tel Abyat’taki diğer geçiş noktaları hariç, yalnızca Bab el-Hawa geçiş noktasından sınır dışı edilenler için geçerli.