Türkiye’deki yıkıcı depremi atlatan çift, Michigan’a varır.

Şubat ayında, 7.8 büyüklüğünde bir deprem Türkiye’nin bazı bölgelerini ve Suriye’nin kuzeyini harap etti. 50.000’den fazla insan öldü. Milyonlarca evlerinin yıkıldığını gördü. Bugün hala bölgeyi rahatsız eden binlerce aksilik oldu.

Uzun temizleme ve yeniden inşa sürecini başlatma çabaları yavaştır.

Colin Karsnick, Michigan, Fowlerville’den. Eşi Alidin Başa, Türkiye’de Hatay ilindendir. 2020’den beri ailesinin yanında yaşıyorlar. İlk sarsıntıların ardından Karsnick ve Basa, Michigan Radio’nun Morning Edition programında konuştu. Türkiye’den.

İlk depremden iki hafta sonra 6.3 büyüklüğünde bir deprem meydana geldi. Karnsnick o anı anlattı.

“Bu kısma çok yakındı. Bu, ilkinden daha yıkıcı ve hatta daha şok ediciydi. Odada otururken yüksek bir patlama oldu… [it] Sanki bir yıkım güllesi oturma odamızın duvarına çarpıyordu. Sonra kalkıp koşmaya çalıştık. Her şeyi elimizden aldı ve binadan çıkmaya çalışırken bizi defalarca yere çarptı.

Çift, deprem olduğunda Amerika’ya gidiyordu. Bazı gecikmelerden sonra, yakın zamanda Michigan’a vardılar. Bir güncelleme paylaşmak için Ann Arbor’daki Michigan Radio stüdyolarına geldiler.

çok şey değişmedi

Hatay ilindeki birçok kişi gibi Karsnik ve Basa da çadırlarda yaşıyordu çünkü sonrasında içeride olmak güvensiz hissettiriyordu.

Karsnik, “‘Aman Tanrım, her şey değişti. Devlet geldi ve yardım etti, herkesin evi var, bizim temiz suyumuz var’ demek istiyorum. Ama yapamam.” “Aynı. Alaideen’in tüm ailesi orada. Ne yazık ki hâlâ çadırlardalar. Hâlâ kahverengi su var. Hükümet hiçbir şey yapmadı.”

İklim değişikliği ihtiyaçların değişmesine neden oldu.

“Şimdi yaz geldi, 90’larda insanlar su yok, çok sıcak plastik çadırlarda yaşıyorlar. Bir de deprem olunca kış olduğu için gelenlerin hepsi sıcak tutan giysilerdi. Yani herkes, Şu anda yazlık kıyafetlere ihtiyaçları var. Artık hepsinin kışlık kıyafetleri var. Kıyafetleri var çünkü hepsi bu kadar” dedi.

Basa, Türk hükümetinin yanıt vermesi veya vermemesi nedeniyle hüsrana uğruyor.

“Sahibiz [presidential] Mayısta seçim var, dolayısıyla hükümet depremde yaşananları unutuyor. Kampanyalar başlatıldı. Bu yüzden [President Recep Tayyip Erdogan] Hadai insanlara yeni evler vaat etti. ‘Sana bir yer vereceğim. [can] Yaşamak.’ Ama sonunda tekrar başkan oldu. [winning reelection]. Vergiler artıyor, fiyatlar artıyor.”

Karsnick, bedava barınma vaadinin yerine getirilemeyeceğini söyledi.

“Ev vermiyorlar, ödemek istersen ev alırız” diyorlar. İnsanlarda iş yok” dedi.

Michigan’a taşınmak

Karsnik ve Basa deprem olduğunda evli ve Amerika Birleşik Devletleri’nde bir görevdeydiler. Garsnick, eş vizesi için tahmini sürenin 7 ila 12 ay arasında olduğunu söyledi. 18 ay beklediler çünkü Covid-19 salgını birikmiş göçe neden oldu.

“Teyzem, Darlene Dominique, arkadaşım [Michigan] Kongre kadını [Elissa] Slatkin. Risk altında oldukları için bazı kadınları Arjantin’den kovdu. Bu yüzden [my aunt] Karsnick, “Onu arayacağım ve ne yapabileceğimize bakacağım, bakalım süreci hızlandırabilir miyiz,” dedi.[Slotkin] Görüşmeyi hızlandırmada etkili oldu ve görüşmeyi almak için – eğer daha aylar varsa – bir ay beklemek zorunda kaldık.”

Çift şimdi Garznick’in Perry’deki kız kardeşinin bodrum katında yaşıyor. Basa, Cruise Line için çalışıyordu. Daha önce ABD’yi ziyaret etti, ancak bu onun Michigan’a ilk gelişi. Değişimi memnuniyetle karşılar.

“Aslında iyi gidiyor. Ablasını takdir ediyorum. Depremden uzakta burada olmak güzel” dedi.

İş aradıklarını ve nerede yaşayacaklarına uzun vadeli karar vereceklerini söylüyorlar.

İhtiyacı duyurmak

Mart ayında Karsnik, Michigan radyosuna Hatay ilindeki insanların “unutulmuş hissetmemeleri gerektiğini” söyledi.

Oradaki insanlar hâlâ unutulmuş hissediyorlar, diyor.

“[I]Türkiye’deki depremden bahsederseniz herkes bilir. Burada [in the U.S.], kimse bir deprem olduğunu bile bilmiyordu. Sanki, öldürüldü [almost] 60.000 kişi ve milyonlarca kişi evlerinden, işlerinden ve arabalarından edildi ve, [are] Hala binalarda gömülü aile fertlerini bekliyorum” dedi.

“O bölgede her gün deprem oluyor. Ben burada oturup bunu gönderiyorum. [information] Teyzeme, ‘Bu konuda hiçbir şey bilmiyoruz’ dedi. [in Michigan.] Tek gördüğümüz beden beş.”

İkili, geçtiğimiz aylarda sayısız artçı sarsıntı yaşadıkları için Türkiye’de stres yaşamaya devam ettiler.

“Demek istediğim … dir [this] Sanki göremediğin bir şey gibi, bilirsin ve aniden titriyorsun. Yani, bu arada paniğe kapılıyorsunuz. Ne yaptığınızı bilmiyorsunuz,” dedi Basa.

Bir zamanlar çok tanıdık olan yerleri tanımıyorlar.

“Haday şehir merkezi boş durmuyor. Toz. Sadece toz,” dedi.

“Şimdi Detroit’e giderseniz, tüm binaları, tüm trafiği, tüm insanları, tüm arabaları görürsünüz ve sonra birdenbire yarın hiçbir şey kalmaz, hiçbir şey yoktur, hiçbir şey yoktur, hiçbir insan yoktur, binalar boştur. Hiçbir şey yoktur.” orada,” diye ekledi Karsnick.

“Savaş bölgesine benziyor. Hatay bölgesi ve Ukrayna’nın fotoğraflarına baktığımızı söyleyip duruyorum. Savaş bölgesinde bombalanan binalarla Hatay deprem binalarını ayırt etmek çok zor.”

Hatay’da insanların neye ihtiyacı var diye sorulduğunda liste en temel ihtiyaçlarla dolup taşıyor.

Basa, “Öncelikle kalacak bir yere ihtiyaçları var, şimdi yaz geldi. Bir sürü böcek, böcek, yılan var” dedi.

Karsnik diğer önemli malzemeleri ekledi.

“Suya ihtiyaçları var, giyeceklerine ihtiyaçları var, yiyeceğe ihtiyaçları var ve umarım ihtiyacı olan insanlara ulaşır.”

Foundation Navigator ekibi, depremin ilk vuruşundan sonra, Türkiye ve Suriye’de yardım ve yardım hizmeti veren, sisteminde yüksek puan alan kuruluşların bir listesini derledi. o listeyi bulabilirsin Burada.

Editörün notu: Bu makaledeki alıntılar, uzunluk ve netlik için düzenlendi. Röportajın tamamını bu sayfanın üst kısmından dinleyebilirsiniz.