Türkiye’de muhalefetin karşı karşıya olduğu zor sorular

Türkiye’nin yeni seçim yasası, hükümetin Ukrayna’daki krize yönelik etkin politikası, Victor Orban’ın Macaristan seçimlerini kazanması, muhalefet masası etrafında 6 saatlik ‘ortak aday’ tartışması ve üçüncü bir seçim koalisyonu kurma çağrıları karmaşık bir durum yarattı. çevre. Muhalefetin arkasındaki “beyin inancı”. Hükümet yanlısı Halklar Koalisyonu’nun iddialarını bir araya getirerek daha geniş bir tartışma alanına ulaşıyor. Bu anlamda argüman çeşitliliği Türkiye’deki birçok siyasi parti ve şahsiyetle aynı seviyede.

Yeni yasanın geçişi ışığında, altı muhalefet partisinin aday listelerini nasıl şekillendireceği belirsiz. Saadet Partisi (SP) Genel Başkanı Demal Caramolovoklu, Demokratik ve Terakki Partisi (DEVA) ve Gelecek Partisi’ni (GP) kendi hareketi altında bastırma arzusunu fark etti ve “Üçüncü koalisyon” kurulmasını önerdi. Muhalefet yanlısı) koalisyon.” . Siyasi partilerin sadece kendi seçmenleriyle meclis sandalyesi peşinde olması, marjinal partilerin müzakere masasındaki elini zayıflattı. Medyada başlayan ve Karamollovoslu’nun yorumlarına yansıyan üçüncü koalisyon tartışması, bu duruma yeni bir tepkidir.

Hatta Demokrat Parti (DP) Genel Başkanı Güldekin Uysal’ın “Ortak cumhurbaşkanı adayı, 20 yıldır AK’ye (Adalet ve Kalkınma Partisi) ortak hesap vermeyenlerden seçilmeli” deyince altılı muhalefet yanlıları çileden çıktı. ).” Parti iktidarı. ”Elbette, ana muhalefetteki Cumhuriyetçi Parti’nin (CHP) yanında yer alan ve o hareketin listesinde yer alan milletvekili seçimlerine katılan eski AK Parti üyelerinin Muhalefetin onursal üyesi olarak kabul edilmeyecek olması elbette endişe verici. Cephe: Bakan ve başbakan yardımcısı olarak görev yapanlar, muhalefetin gözünde AK Parti’nin yirmi yıldır yürüttüğü operasyonun “sorumluluğundan” kurtulamıyorlar.

DEVA ve GP’nin dış politika, Suriye, mülteciler ve ekonomi konularında CHP veya İYİ Parti (İP) perspektifini paylaştığı söylenemez. Ayrıca, her iki taraf da ciddi çatışmalarla karşı karşıyadır. Muhalefetin yuvarlak masasında oturuyorlar, ancak “özeleştiri” yapma baskısı hissetmeye devam ediyorlar. Günümüzde muhalefet partilerine de öneminin azaldığı hatırlatılıyor. Muhalefetin provokatif üyeleri tarafından sürekli sorgulanan her iki partinin de muhalefet içinde arası pek iyi görünmüyor. Aynı zamanda AK, kazanacağına inanan parti taraftarları, “Partiye neden ihanet ettin?” diye sormaya devam ediyor. Bu soru Anadolu merkezindeki seçmenler için çok önemli olacak ve duygusal olarak sorulduğunda dengelerini alt üst etme potansiyeline sahip.

Yeni seçim yasasının etkisi altında, bir kaya ile sert bir yer arasında sıkışıp kalma hissi, onları Karamolavoslu’nun gündeme getirdiği üçüncü bir koalisyon fikrini keşfetmeye açacaktı. Ancak, üç partinin de %7’yi geçmeye mi yoksa muhalefetin saygısını kazanmaya mı çalışacağı henüz belli değil.

Ukrayna krizi ve Macaristan seçimleri, muhalefetin liderlerini gergin durumda bıraktı. Basında çıkan haberler, “enflasyonun muhalefeti güçlendirmeyeceği”, “seçim zaferinin garanti edilmediği”, “seçim için artık zaman olmadığı”, “saçını ayıranların hayal kırıklığına uğrayacağı” konusunda herkesi uyarıyor. Potansiyel adaylarla mücadele etmek yerine ortak paydaya odaklanmanın zamanı geldi, “aday tartışması bir tuzak”, “muhalefet temel ilkelerini belirlemeli” ve “muhalefetin ortak cumhurbaşkanı adayı seçmesi daha fazla zaman alıyor. ” “

Elbette, altı muhalefet partisi ve Halkın Demokratik Partisi (HDP) çevrelerinin karşı karşıya olduğu temel çelişki, olası her bir ortak adayın – Kılıçdaroğlu, İstanbul Belediye Başkanı Ekrem İmamoğlu ve başkent Ankara Belediye Başkanı Mansur Yavaş’ın iddialarının hepsi bir arada. CHP üyeleri – diğerlerinin destekçileri tarafından yalanlandı. Bu listeye IP lideri Meral Akşener eklenirse, muhalefet bunu kaldıramayacak kadar kafa karışıklığı yaşar. O zamanlarda, “hükümetin işine yarayabileceklerinden” korkan, ortadan kaldırılan anlaşmazlıklar yeniden ortaya çıktı. Bu kafa karışıklığı muhalefetin beyin yıkamasında paniğe yol açtı ve uyarıları hemen iktidar partisinin eleştirel hatlarına dönüştü.

‘Muhalefet Muhalefet’

‘Muhalefet ve muhalefet’ olarak nitelendirilebilecek bu durum muhalefeti incitir. O halde yeni bir argüman: “Muhalefeti eleştirirken güvensizliği derinleştirmeyin. İktidar bırakmaz düşüncesiyle beslemeyin.” Yine de, bu özeleştirel beyin yıkama eylemi, karşıtlık içindeki kaosu sona erdiremez çünkü eldeki soru yapılandırılmış ve enerjiktir. Potansiyel adaylar üzerindeki mücadele, muhalefet bir başkan adayına karar verene kadar bitmeyecek. Aday seçildikten sonra, bazı insanlar bu karardan memnun kalmayacak.

“Demokratik Cephe” veya “diktatörlük ve demokratik kimlik” arasındaki ayrım – Muhalefet rehberlerinin onu geri getirmeye yardımcı olmak için ortaya koydukları fikirler – seçmenler üzerinde bekledikleri kadar fazla bir etkisi olmayacak. Uluslararası toplumun daha büyük bir belirsizlikten muzdarip olduğu bir zamanda, muhalefetin bir dizi 2023 sonrası politika tercihini benimsemesi ve seçmenleri bu seçimler konusunda yetkin bir savunucu aracılığıyla bilgilendirmesi gerekiyor.