Türkiye ve Ukrayna ‘asimetrik ilişkilere’ rağmen ilişkileri derinleştirmeye çalışıyor

Kiev’deki Ukrayna Gelecek Enstitüsü’nden yazar ve uluslararası ilişkiler analisti İlya Kosa Ahval’e verdiği demeçte, “Türkiye-Ukrayna ilişkileri her zaman eşitsiz olmuştur ve öyle kalacaktır, çünkü Türkiye ekonomisi Ukrayna’dan çok daha gelişmiş ve çok daha büyüktür. En son podcast.

“Siyasi ilişkilerin artmasıyla, ilişki daha asimetrik hale gelecektir.”

Geçtiğimiz birkaç yıl içinde Ukrayna ve Türkiye, ticaret, yatırım ve askeri işbirliği yoluyla ilişkilerini geliştirdi.

Ukrayna’da Türkiye, çok lanse edilen askeri donanımını satın almak isteyen hazır bir ortak ve Karadeniz bölgesinde daha derin bir varlık geliştirmek için bir dayanak noktası buluyor. Kiev için Ankara, olgunlaşmakta olan ekonomisinin çok istekli bir yatırımcısı ve ulusal kalkınma gündemini hızlandırmaya yardımcı olabilecek önemli bir güç.

Son zamanlarda, Rusya ne zaman kalabalık Ukrayna sınırında, Rusya Dışişleri Bakanı Sergey Lavrov Ankara’nın desteklediğinden şikayet etti “Askeri eğilimlerKiev’de askeri dronların temini yoluyla ve Moskova daha sonra açıklandı Denetim Türkiye ile savunma işbirliği için.

ve bununla, Kosa, Donbas Nehri’ndeki ateşlemenin, Türkiye’nin henüz jeopolitik bir seyirci olmaktan çıkıp bu çatışmanın bir katılımcısına dönüşmeye hazır olmadığını gösterdiğini açıkladı.

Türkiye, Ukrayna’da Rusya ile yüzleşmekle ilgilenmiyor. Kosa, (Ahval) web sitesine bir En son podcast.

Kosa, Türkiye’nin milli çıkarlarının her zaman önce geleceğini söyledi. Donbas’a daha fazla dahil olmak, onlardan biri değildi diye devam ediyor.

Türkiye’nin Ukrayna ile daha yakın ilişkiler kurma arayışının kökleri, Rusya’nın bölgesel emelleri hakkındaki ortak endişelerin çok ötesine uzanıyor. Türkiye, Osmanlı İmparatorluğu döneminden beri Ukrayna’da ekonomik, kültürel ve siyasi çıkarlara sahip olmuştur. Yakın tarihte Türkiye, Rusya’nın 2014’te Kırım’ı ilhak etmesini sürekli olarak reddederken, Ukrayna egemenliğine verdiği desteği vurguladı.

Kosa’ya göre, ikisini birleştiren tutarlı ulusal çıkarlar var, özellikle de tüm Ukrayna deniz ticaret transferlerinin Türk boğazlarından yapılması gerçeği. Ancak siyasi uyum, eski Ukrayna Cumhurbaşkanı Petro Poroshenko döneminde başladı. Bu eğilim, 2019’da göreve ve idareye gelen mevcut Ukrayna Cumhurbaşkanı Volodymyr Zelensky döneminde hızlandı. Nesnenin adı Türkiye, resmi web sitesinde “stratejik ortak” Ulusal Güvenlik Stratejisi Geçen yıl yayınlandı.

Kousa, şimdiye kadar elde edilen gerçek iyileştirmelere rağmen, Türkiye’nin ilişkide baskın oyuncu olmaya devam ettiğini belirtiyor.

Ukrayna’daki pek çok kişinin Türkiye ile artan ortaklığın içerdiği riskleri göz ardı ettiğini ve bunun hiçbir yerde Ankara’nın Kırım Tatarlarına verdiği destekten daha belirgin olmadığını açıklıyor. Türkiye, işgal altındaki Kırım’da kardeş bir halk olarak gördüğü şeyle ilgili endişelerini tutarlı bir şekilde dile getirdi ve Ukrayna, yerinden edilmiş nüfusa destek sağlama isteğinden faydalandı.

Kusa, Türkiye’nin Kırım Tatarları adına güçlü desteğinin ve savunuculuğunun siyasi sermayesini kazandığını, ancak bunun bir dereceye kadar Ukrayna’nın pahasına olduğunu söyledi. Yardımlarının çok azının Kiev ile koordine edildiğini ve Kırım Tatar toplumunun bazı üyelerinin artık Türkiye’yi tek bağışçı olarak gördüğünü söylüyor. Kousa, Türkiye’nin Kırım Tatarları arasında doldurduğu bu “siyasi boşluğun” Ukrayna’da daha güçlü nüfuza açılan bir kapı olabileceğini vurguladı.

Kusa, “Bazı Ukraynalı analistler, Türkiye’nin Kırım Tatar toplumunda Türk yanlısı bir siyasi güç oluşturmaya çalıştığını ve bu nedenle gelecekte Ukrayna politikasını etkilemeye çalıştıklarını belirtiyorlar.” Dedi.

Türkiye’nin Ukrayna ile ilişkileri bu zorluklar karşısında muhtemelen büyümeye devam edecektir. Kousa, fay hatlarının herhangi bir siyasi ortaklıkta ortaya çıkmasının doğal olduğu sonucuna varıyor, ancak ele alınmazsa, Türkiye-Ukrayna ilişkilerinde görülen hızlı gelişme hızı, giderek asimetrik bir ilişkiye dönüşebilir.