Türkiye: (Muhtemelen) yeniden teyit edilmiş bir Erdoğan’ın dönüşü için değil

Cumhurbaşkanı Tayyip Erdoğan’ın Türkiye’deki iktidarını üçüncü on yıla uzatmak için beş yıllık yeni bir görev süresi alması bekleniyor. Sandıkların yaklaşık yüzde 95’i sayıldı, Erdoğan (Ana Ajansı’na göre) oyların yüzde 52,3’ünü, Kemal Kılıçdaroğlu ise yüzde 47,7’sini aldı.

Aşağıda, Erdoğan’ın zaferinin nihai sayımla onaylandığını varsayarak, sırada ne olduğuna dair bir anlık görüntü sunuyoruz.

Sonraki adımlar

Yüksek Seçim Komisyonu’nun ikinci aşama seçimlerinin resmi sonuçlarını 1 Haziran’da açıklaması bekleniyor. Erdoğan aynı gün veya daha erken bir tarihte göreve başlayacak. Bir sonraki adım, yeni bir kabinenin ve bir veya daha fazla başkan yardımcısının atanmasıyla ilgilidir. Başkanın tüm süreç üzerinde tam takdir yetkisi vardır ve resmi bir son tarih yoktur.

Cumhurbaşkanı Yardımcısı Fuad Ökte de dahil olmak üzere mevcut bakanlardan 16’sının 14 Mayıs’ta milletvekili seçilmesiyle, Erdoğan’ın daha geniş bir kabine değişikliğini tercih etmesi bekleniyor. Bakanlar, ülkenin başkanlık sistemi altında milletvekili olarak görev yapamayacaklarından, Erdoğan yeni kabinesindeki kilit isimleri elinde tutmak için bazı parlamento koltuklarını feda etmek zorunda kalabilir. Bunun nedeni, bir milletvekilinin istifa etmesi durumunda, boşalanların sayısı artıp bir ara seçim çağrısı yapılmadıkça, o parlamentonun geri kalanı için koltuk boş kalır. Erdoğan’ın Cumhur İttifakı’nın Türkiye’nin 600 üyeli Büyük Millet Meclisi’nde 323 sandalye kazanmasıyla, yeni kazandığı koltukların çoğunu kaybedecek ve Savunma Bakanı Hulusi Akar gibi kilit oyuncuları yeniden atayacak.

U dönüşü yok ama biraz vitrin süsü

Seçim sonuçlarının da gösterdiği gibi, Erdoğan’ın tamamen ekonomik muhafazakar bir yaklaşım benimsemesi pek olası değil. Ancak Mart 2024 yerel seçimleri öncesi zaman kazanmak amacıyla mevcut heterodoks yaklaşımda bazı değişiklikler yapılabilir. 2019’daki kayıpların ardından, yeniden dirilen Erdoğan için bir sonraki belediye seçimleri kilit hedef olacak. Sonuç olarak, ekonomik sektör de dahil olmak üzere politika oluşturma, önümüzdeki haftalarda ve aylarda bu yeni kritik sınava tabi tutulacak. Önümüzdeki baharda ekonomik istikrarın sağlanması bir öncelik olacak.

Gösterişli reformlar arasında önemli yapısal reformlar, Türkiye-ABD ilişkilerinin sıfırlanması ve Türkiye’nin AB üyelik hedefini ilerletmeye yönelik yeni bir reform hamlesi yer alıyor. Bu vaatlerin çoğu asla yerine getirilmiyor.

Yerel para birimi daha ciddi bir baskı altına girerse, faiz oranlarının kademeli olarak sıkılaştırılması – esasen onları yerel bankalar tarafından zaten kabul edilen borç verme oranlarına yaklaştırmak – düşünülebilir. Ek beş yıllık yeni görev süresi sayesinde Erdoğan, dış politika meselelerini müzakere ederek yabancı müttefiklerinden yeni dış finansman sağlamaya çalışabilir.

Yeni bir ekonomi bakanının atanması, Erdoğan’ın ekonomi politikalarını yeniden ayarlamaya hazır olduğu izlenimini vermek için de kullanılabilir. Bu işin öncüleri arasında Lütfi Elvan ve Cevdet Yılmaz yer alıyor – her ikisi de iyi bir üne sahip, ancak hiçbiri Erdoğan’a karşı çıkacak siyasi ağırlığa sahip değil. Mehmet Şimcek’in atanma olasılığı daha düşük, piyasaların güvenini hâlâ yaşıyor olabilir ama Elvan ve Yılmaz gibi anlamlı bir siyasi duruştan yoksun.

Erdoğan, ancak eli kulağında bir ekonomik-finansal kriz karşısında, tercih ettiği düşük faizli para politikasına geri dönmeden önce ortodoks ekonomik politika yapımına dönmek için dramatik bir U dönüşü onaylayabilir.