Türkiye ile nasıl başa çıkılacağı konusunda bölünmüş durumdayız

Yeni demokraside, Yunanistan’ın Türkiye’ye yönelik politikası konusunda giderek büyüyen bir çatlak var; eski Başbakan Antonis Samaras, Yunanistan’ı üstü kapalı olarak, aslında Ankara’ya teslim olmaya hazırlanmakla suçluyor.

Kıbrıs’ta Ege bölgesindeki mevcut sakin durumu hakkında bir etkinlikte konuşan “‘Sakin sulara’ inanç sessizce kucaklandığında, her zaman büyük fırtınalar getirir.”

Katı muhafazakar görüşleriyle tanınan Samaras, sadece Ege ülkesi için değil, Kıbrıs’ın yaklaşan ayrılığı ve “Yunanistan’ın küçülmesinin” başlangıcı konusunda uyarıda bulunarak “felaket verici ve adaletsiz çözümlerden” söz etti. Adanın geleceği için “örtülü ayrılığa” ve ardından “Türkleşmeye” yol açacak bir çözüm “pişiriliyor”.

İktidardaki ND’nin eski lideri ve eski başbakanın saldırıları, başta sağ olmak üzere seçmenlerin bir kesimine, genel olarak hükümetin dış politikasına, özel olarak ise son dönemde Türkiye’ye yönelik yaklaşımına karşı otoriter bir ses sağlıyor.

Siyasi gerçekçilik, doğudaki komşularımızla çatışmacı değil işbirliğine dayalı ilişkiler aramamızı dikte ederken, bu sert retoriğin arka planında meşru sorular gündeme geliyor.

Samaras, başbakan olarak Türkiye ile, biri İstanbul’da Recep Tayyip Erdoğan ile, diğeri ise Atina’da dönemin Başbakanı Ahmet Davutoğlu ile olmak üzere iki Yüksek İşbirliği Konseyine katıldı.

Türkiye ile ilişkilerin karmaşık ve hassas olduğu ve bu ilişkilerin çok yönlü boyutlarına yön vermenin her zaman zorlu olduğu açıktır.

Ancak yakın zamanda bazılarının yaptığı gibi, bir tür ihanete yönelik hazırlıklara tanık olduğumuzu ima etmek yalnızca kabul edilemez değil, aynı zamanda tehlikelidir. Ülkenin ihtiyacı olan son şey.

Kendi adına, hükümetin hedeflerinin ne olduğunu (kısa vadeli ve hemen sonraki adımlar ile uzun vadeli stratejisini) ve bu hedeflere nasıl ulaşmayı planladığını açık bir şekilde kamuoyuna açıklaması gerekiyor.