Tekstil Müzesi’nde İslami seccadeler ve Ann Lindbergh’in enstalasyonları pek çok kisvede kutsallığı gösteriyor.

“[Carpets] Küratör Soumro Bilger Crody, “Onlar güzel şeyler ama anlamları var” diyor. Ve eğer o kültürden ya da dinden değilseniz onları okumak zor. Bu sergi size bu anlamı nasıl okuyacağınızı anlatıyor.”

Galeri, 16. yüzyıldan 19. yüzyıla kadar uzanan ve günümüz Türkiye ve İran topraklarını Kafkaslar, Orta Asya ve Hint Yarımadası üzerinden kapsayan 20 halıyı sergileyen gözler için bir şölen. Tekstil Müzesi’ndeki varlıkların yarısından fazlası, geri kalanı diğer dört koleksiyondan ödünç alınmıştır.

İslami seccadelerin ana unsuru yönlenmeleridir: her biri, tasarımın geri kalanının etrafında şekillendiği bir yay ile işaretlenmiştir. Yay Mekke’yi gösterecek şekilde yere yerleştirilen goblen, fiziksel olarak bir ibadet alanını betimliyor. İbadet yerini belirtmek için duvarlara halılar da asılabilir.

Sergilenen daha dikkat çekici eserler arasında cenneti temsil eden bahçe resimleri olan eserler var. 18. yüzyıldan kalma Keşmir’in çarpıcı bir parçası, merkezinde alacalı çiçeklerden oluşan miliflores tarlası bulunan selvi ağaçlarıyla çerçevelenmiş kavisli, taraklı bir kapıya sahip, hepsi daha da çiçekli bir sınır deseniyle çevrelenmiş bir renk ve desen cümbüşüdür. Aynı zamanda özellikle zengin malzemelerden yapılmıştır: ipek, pamuk ve pashmina yünü karışımı.

Kuran, Cennet’i çeşitli bölümlerde çiçekler, yeşillikler ve sulardan oluşan bu büyük, lezzetli bahçe olarak tanımlar. Crody diyor ki… eğer tanrısal bir hayat yaşıyorsan içeri girebilirsin. “Bu mini kilim size neyin ne olduğuna dair bir ipucu veriyor. [the afterlife] Doğru şeyi yaptıysan olabilir.”

Duvarlarda, Kuran’dan satırlar ve halıların menşei olduğu ülkelerdeki cami resimleri, dini ve kültürel bağlamın eklenmesine yardımcı olur.

Halılar, Safevi Şah’ın sarayının dokumacıları tarafından ipek, yün ve metal sarılı ipliklerden yapılmış zarif 16. yüzyıl İran’ından ev içi kullanım için kırsal kadınlar tarafından yapılan daha basit kilimlere kadar çeşitlilik gösterir. Kafkasya’dan özellikle canlı bir örnek, çeşitli renklerde stilize edilmiş, kabaca altıgen bir desene sahiptir.

için oluşturulan tasarımlar [court] Crody şöyle açıklıyor: “Modeller yerel tercihleri ​​yansıtsa da, mevcut malzemelerden de etkilendiler: Kırsal zanaatkarlar tipik olarak yün kullandılar.” saray dokumacıları tarafından sıklıkla kullanılan ve daha geometrik ve önemli ölçüde daha az karmaşık tasarımlarla sonuçlanan ipek gibi bu o kadar iyi değildi.

Açıkça camilerde geleneksel olarak asılan kandil türlerinden modellenen kandiller, ilahi nuru simgeleyen bir diğer önemli unsurdur. Burada müze, Müslüman ve Yahudi imparatorlukları arasındaki karşılıklı etkinin derecesini gösteren, Osmanlı İmparatorluğu’nda dokunan ve alışılmadık bir şekilde sinagoglarda birşita veya Tevrat sandığı örtüsü olarak kullanılan iki halıyı dahil ederek seccadelere büyüleyici bir karşıtlık sağlıyor. Topluluklar.

Sandığın kapaklarından biri, bu benzer tasarım ve ikonografiye sahip bir Osmanlı seccadesinin yanında asılı duruyor – üzerinde bir lamba veya çiçeklerin asılı olduğu orta bir koridor; Eşmerkezli desenli çiçek bordür – Papağanın tepesindeki İbranice yazıt olmasaydı, değiştirmek kolay olurdu.

Halıların üst katında, çağdaş Amerikalı sanatçı Ann Lindbergh’in siteye özgü bir enstalasyonu var, “Hangi Renk Cennetsel Işık?” , konuya devam edin.

Lindberg’in parlak çalışması bir merak duygusu uyandırıyor. İlk bakışta, ışık ışınları gibi soyut bir şeyin yarattığı bir yanılsama gibi görünüyor. Gerçekten de, sarı ve mavi arasındaki bir renk yelpazesinde binlerce ince pamuk ipliğinden yapılmış, iki eflatun duvar arasında o kadar sıkı gerilmiş ve aydınlatılmış ki, eser neredeyse psychedelic, yakından titreşiyormuş gibi görünüyor.

Sabitleme, ipliklerin renkleri arasında bilim adamlarının “imkansız renkler” dediği – göz ve beyin tarafından algılanamayan – yaratmayı amaçlıyor. Tanrısallığı fiziksel formda tasvir etmenin imkansızlığıyla karşı karşıya kalan sanatçı, sanat tarihçisi Patrick Reutersward’ın 1971 tarihli aynı adlı makalesinde yöneltilen cevapsız bir soruya yanıt veriyor.

“İlahi ışık ne renktir?” meditasyona çağırır. Müze ayrıca birçok inançlar arası diyalog ve performans programı düzenler ve mekanda sessiz yansımayı teşvik eder. Geçtiğimiz Cumartesi günü, Halı Fuarı ile bağlantılı olarak düzenlenen hat sanatı atölyesine katılan birkaç Müslüman kadın, ellerindeki yoga matlarını sererek ikindi namazını kıldı.

Lindbergh’in enstalasyonunda İslami seccadeler ile Tevrat lahit kapaklarını yan yana koyması, yalnızca görsel olarak uyarıcı olmakla kalmıyor, Tanrı’nın birçok biçimde bulunabileceği fikri için büyüleyici bir durum oluşturuyor.

İlahi ışığın rengi nedir?

George Washington Üniversitesi Müzesi ve Tekstil Müzesi, 701 21st Street NW. Museum.gwu.edu.