Tayvan – Nancy Pelosi’nin Son Çığlığı

Gwen Dyer, Birleşik Krallık’ta yaşayan Kanadalı bir gazeteci ve uluslararası ilişkiler konusunda deneyimli bir yorumcu.

Fikir: Nancy Pelosi’nin bu hafta Tayvan’a yaptığı kısa ziyaret, Pekin’de biraz hayal kırıklığı olsa da öfkeye yol açtı, ancak Çin Komünist rejimi onun ana hedefi değildi.

Temsilciler Meclisi Başkanı her zaman Tayvan’ı destekledi ve hem hükümetin hem de halkın şu anda biraz güvenceye ihtiyacı olduğunu anlayacak.

Çin’in Tayvan’ı işgal etme olasılığı ve olayda doğrudan ABD askeri desteği olasılığı artıyor.

Her iki eğilim de, Çin’in Tayvan çevresindeki ABD deniz ve hava operasyonlarına bir miktar başarı beklentisiyle meydan okuyabilecek “yakın düşman” statüsüne yaklaştığı Batı Pasifik’teki değişen stratejik denge tarafından yönlendiriliyor.

Devamını oku:
* Çin, Tayvan’dan ders alırken Ukrayna’yı yakından izliyor
* Vladimir Putin neden Ukrayna stratejisine bu kadar güveniyor – Çin’de bir kozu var
* Xi ve Biden dostça tanışırlar, ancak büyük güçler arasında bir şey değişecek mi?

Pelosi askeri bir stratejist değil, ancak konuyla ilgili olarak ABD Deniz Kuvvetleri ve Hava Kuvvetleri’nden aldığı askeri brifinglerin değişen tonunu fark etmemiş olamaz. Çin’in Tayvan işgalini engellemek için evden 12.000 kilometre uzakta yapılan bir savaşta artık zaferi garanti edemezlerdi.

Resmi ABD stratejisi bir “stratejik belirsizlik” olmaya devam ediyor: Tayvan’ı korumak için Çin ile gerçekten savaşıp savaşmayacağına karar vermeyecek.

Bu, Pekin’deki komünist rejimi tanımak ile Tayvan ada ulusunun ayrı varlığını korumak arasındaki utanç verici çelişkiyi aşmak için sadece bir araçtı – ama herkes gerekirse ABD’nin bunun için savaşacağını varsayıyordu.

Stratejik belirsizlik şu anda Washington’un Çin’in Tayvan işgalini durdurmak için muhtemelen doğrudan müdahale etmeyeceği gerçeğini maskelemenin bir yolu.

Çin, doğu kıyısı boyunca o kadar çok balistik ve seyir füzesi yığdı ki, ABD Donanması savaş sırasında bu sulardaki taşıyıcılarını riske atmakta isteksiz ve Tayvan’ın menzili içinde ABD saldırı uçakları için yalnızca bir hava üssü mevcut.

Bu taktik ve operasyonel mülahazaların yanı sıra, ne Çin’in ne de ABD’nin nükleer bir savaşı riske atmak istemediğine dair muazzam bir stratejik gerçek var.

Ancak Çin, nükleer silahlara başvurmadan Tayvan’ı işgal edebilir.

Çin’in artan güveni, Tayvan’ın gecikmiş kaygısı (geçen Ocak ayında savunma harcamalarında 8 milyar dolarlık bir artış) ve Başkan Joe Biden’ın, ABD’nin Tayvan için gerçekten savaşacağına dair doğaçlama açıklamalar yaparak Tayvan’ı rahatlatma girişimleri (ki bu, personel Biden tarafından derhal geri çevrildi). .).

Ancak Biden’ın Rusya’nın Ukrayna’yı işgaline karşı verdiği aşırı temkinli yanıtta gerçek açıkça görülüyor – yavaş ve seçici silah teslimatı, karada NATO kuvvetleri yok, hatta Ukrayna üzerinde “uçuşa yasak” bölge bile yok.

Nükleer savaş istemediği için çok temkinli ve ölçülüdür.

Öyleyse, Rusya’ya karşı dikkatli olsaydı, Çin, nüfusu Rusya’nın on katı ve zenginliğinin yirmi katı olan Tayvan’ı işgal ederse ne kadar dikkatli olurdu?

Üç hafta sonra Tayvanlılar hala direniyorsa ve Çin ordusu başka bir kağıt kaplan çıkarsa, belki yardım gönderir.

ABD’nin uzun süredir devam eden “stratejik belirsizlik” politikası, caydırıcı olarak güvenilirliğini yitirdi ve Tayvan şu anda gerçekten kendi başına. Bu onun mahkum olduğu anlamına gelmez, ancak serbest yolculuğunun sona erdiği anlamına gelir.

Tayvan, Çin’den 180 kilometre uzakta bir adadır, yani teorik olarak kendini Çin nükleer silahları dışında her şeyden koruyabilir. (Pekin’in kendi Çin vatandaşlarına karşı nükleer silah kullanması pek olası değildir.)

Çin birliklerini denizden çıkarma ve havadan indirme yoluyla yeterli sayıda adaya sokmak riskli bir askeri operasyon olacaktır ve tam hazırlıklı Tayvan silahlı kuvvetleri tarafından yenilgiye uğratılabilir.

Ancak henüz buna hazır değiller.

Tayvan’ın savunma harcamaları 1970’lerin sonunda GSYİH’nın %7’sinden fazla olan zirvesinden geçen yıl sadece %1.9’a düştü ve zorunlu askerlik hizmeti sadece dört aya indirildi.

Geçen yıl Tayvan’da soğuk gerçek ortaya çıktığında, bu uzun düşüş tersine döndü, ancak ülkenin bunu yapmasını sağlayacak silahları ve yetenekleri elde etmek için GSYİH’nın %5 veya %6’sı kadar altı yıllık savunma harcaması gerekecek. Yardım almadan kendini savunur.

Nancy Pelosi’nin Tayvan’a getirdiği mesajın bu olması pek olası değil. Sadece özgür kalma mücadeleleriyle dayanışma göstermek istiyor.

Biden, Xi’nin Çin Komünist Partisi’nin Ekim Konferansı’nda ömür boyu diktatör olarak yakında taç giyme töreni göz önüne alındığında, ziyaretinin zamansız olduğunu bile düşündü. Bunu partisini bozmak için yapmazdı.

Ancak diğer ABD’li yetkililerin kötü haberi Tayvan hükümetine mümkün olduğunca nazik bir şekilde ilettiğine şüphe yok.

Başkan Tsai Ing-wen’in yönetimi savunma konusunda aşırı çaba sarf etse bile önümüzdeki beş yıl çok zor olacak.

Gwen Dyer’ın yeni kitabı Savaşın En Kısa Tarihi.