Savaşı izlemek: Türkiye barış umutlarını artırıyor, Zelensky İsrail’den yardım istiyor, Mariupol kuşatması sürüyor, hipersonik füzeler

İlk adım? Gerçekten de Çin’in Rusya ile “sınırsız” dostluğunun garantisi sınırlıdır. Ne yazık ki, Joe Biden ve Xi Jinping arasındaki Cuma günkü görüşme – savaş başladığından beri dünyanın en güçlü iki adamı arasındaki ilk temas – bazıları kadar iyi gitmedi. önerdim. Beyaz Saray, bunun yerine, Çin’in Putin’den askeri destek talebini değerlendirdiği yönündeki haberler üzerine silaha başvurması beklenen Biden, “Çin’in Rusya’ya maddi destek sağlaması halinde sonuçların ve sonuçların ne olacağını ayrıntılı olarak” söyledi. Sec’e basın. Jane Psaki.

Ancak atılımlar açıklanmazken, Çin Okumak “Barışı desteklediğini ve savaşa karşı olduğunu” söyledi ve Putin’i özel olarak kınamadı, bunun yerine soyut Çince ifadelere atıfta bulundu: “Zili kaplana bağlayan onu çıkarmalıdır” ve “Alkış ellerini çeker”, ABD ve NATO doğrudan Rusya ile anlaşmalı.

Pekin’in kasıtlı olarak Rus saldırganlığı üzerine oturması Amerika’nın suçu mu? Washington, Çin’i küresel olarak ana meydan okuma olarak görüyor, ancak ABD “kural yazarı ve standart belirleyici olarak geleneksel rolünden geri çekilerek kendisini oyun alanından uzaklaştırdı” diyor Evan A. Uluslararası barış için.

Örnekler arasında Hint-Pasifik bölgesini kapsayan büyük ticaret anlaşmaları, Trans-Pasifik Ortaklığı için Kapsamlı ve Aşamalı Anlaşma ve Kapsamlı Bölgesel Ekonomik Ortaklık sayılabilir. Hiçbiri dünyanın altıncı en büyük ekonomisi ve bariz “Hint” gücü olan Hindistan’ı, ne de dünyanın en büyük ekonomisi ve kendi kendini “Pasifik Gücü” ilan eden ABD’yi içermiyor. Aslında, Amerika Birleşik Devletleri geri çekildi RCEP ve müzakerelerden Geri çekilmek 2017 yılında TPP’nin

Dolayısıyla Feigenbaum, Washington’un norm ve norm belirleme alanını mutlaka Pekin’e değil, daha geniş bir Asyalı oyuncular grubuna devrederek Asya’ya “yeniden dengelenmesini” “bozduğuna” inanıyor.

Bu oyuncular arasında Güney Kore, son dönüş Çin’e en az saygı duyan muhafazakar liderlikten; Pekin yanlısı (ve yeni Moskova yanlısı) nükleer silahlı Pakistan hükümetinin olası sonu; Ve Washington Dörtlüsü’nün sevgili ortağı olan Hindistan, aynı zamanda Rus saldırganlığı karşısında bir ortak. Hint-Pasifik bölgesindeki bu gelişmeler (ve Manila’nın Çin’e yönelik politikasını etkileyecek olan Filipinler seçimleri) Washington’un dikkatini çekmeli.

Ancak Avrupa’da bir savaşla birlikte, Biden yönetiminin Asya’da liderlik edecek daha az yeri var. Bu, yukarıda bahsedilen üçüncü tarafların giderek daha önemli hale geldiği anlamına gelir. Feigenbaum, “ABD, yalnızca Çin’e ve Hint-Pasifik bölgesine odaklanma lüksüne sahip olmayacağından, bu, koalisyon stratejilerine ve Asya’daki üçüncü oyunculara daha fazla önem verecek.”

Bir dış politikanın öngörülemeyen zorluklarına rağmen, Birleşik Devletler koalisyon inşasını yönetmede halihazırda ilerleme kaydediyor olabilir. Stimson Center’da Asya stratejisi kıdemli üyesi Samir Lalwani, “Felaket küresel olayları görmezden gelmek imkansız” diyor. “Biden yönetimi, ister Afganistan’da ister Ukrayna’da olsun, dikkatini Çin’den uzaklaştırabilecek yeni bir çatışmaya girmekten kaçınırken dikkatli bir liderlik gösterdi.”

Lalwani, çalışmaların Asya ekseninde ilerlediğine inanıyor. “Biden yönetimi Hint-Pasifik’e çok odaklanıyor gibi görünüyor, ancak bu stilize bir üst ya da Pekin’in aniden diz çökmesi gibi gelmiyor” diyor. Bunun yerine, büyük ölçüde görünmez olacak, ancak “bölgede düzenli olarak ortaya çıkma, ittifakları yeniden inşa etme, aşıları dağıtma ve birbirlerinin yeteneklerini geliştirme ve birleştirme konusunda tutarlı bir sistematik süreç” olacak.

Biden’ın Hint-Pasifik’teki manevralarından bir yıl sonra, rekor bazı iniş çıkışlar gösterdi. ABD, Japonya, Hindistan ve Avustralya arasında bir güvenlik düzenlemesi olan Çeyrek var. utanmış Hindistan’ın stratejik bağımsızlığı konusundaki endişeleri nedeniyle kendisini bir ittifak ilan etmekten vazgeçti. Washington, Londra ve Canberra arasındaki güvenlik anlaşması olan AUKUS var. sinire vurmak ancak güçlü savunma ve caydırıcılık yoluyla Çin’e karşı Hint-Pasifik cephe hatlarını inşa etmeye yöneliktir.

Ukrayna’da Washington, gerektiğinde hala güçlü bir liderlik rolü üstlenebileceğini kanıtladı. Aylarca Rus işgali hakkında davul çaldı ve birleşik bir Müttefik tepkisine yol açarak ciddi yaptırımlara ve NATO’nun güçlendirilmesine yol açtı. Lalwani, “ABD eğitiminin, askeri yardımının ve mali yaptırımların ezici gücü, ABD ile Avrupalı ​​ve Asyalı müttefikleri istikrarlı bir hızda hareket ettiğinde Ukrayna’da kendini gösteriyor” diyor. “Biden yönetiminin inşa ettiği Demokratik Teknoloji İttifakı, gelecekteki zorlukların üstesinden gelmek için Rusya’ya önemli ihracat kontrolleri uygulamak için artık istikrarlı bir şekilde konuşlandırılabilir.”

Ukrayna’dan dersler, “Avrupa güvenliğinin çok ötesinde faydaları olacağına” inanıyor.

Bunun için asla mükemmel bir an olmayacak, ancak Asya’ya doğru dönüş geçerli olmalı. Ortadoğu kötüleşmeye devam edecek. Avrupa’nın bu savaşın sonuçlarıyla ilgili yardıma ihtiyacı olacak. Ancak en büyük meydan okuma olan Çin, en yaygın ve kalıcı olanı olacak. Bu nedenle, merkezin “stratejik” kısmı – kamu diplomasisi, ittifak inşası, savunma transferi, ticaret rejimleri, teknoloji paylaşımı, askeri üsler – hayal edilmeli, kalibre edilmeli ve uygulanmalıdır, ancak bu ve gelecekte sabır ve sebat gösterilirse. yönetimler.