Saatte 100.000 mil hızla uzaya fırlayan reddedilen bir yıldızdan gelen inanılmaz bir şok dalgası

Zeta Oviucci, bir süpernova patlamasında bu arkadaşı yok edildiğinde, fırlatılmadan önce başka bir yıldızla yakın yörüngedeydi. Spitzer’den alınan kızılötesi veriler, yıldızın yüzeyinden uzaklaşan ve yoluna çıkan gaza çarpan malzemeden oluşan çarpıcı bir şok dalgasını ortaya koyuyor. Chandra’dan gelen veriler, şok dalgası tarafından on milyonlarca dereceye ısıtılan gaz tarafından üretilen, yıldızın etrafında bulunan bir X-ışını emisyonu balonunu gösteriyor. Chandra’nın verileri, bu kaçak yıldızın hikayesi hakkında daha fazla bilgi vermeye yardımcı oluyor. Kredi: Röntgen: NASA/CXC/Univ. Cambridge / c. Cesc Raines ve diğerleri; Radyo: NSF/NRAO/VLA; Optik: PanSTARRS

• Zeta Yılancı, muhtemelen bir zamanlar bir süpernova tarafından vurulduğunda yok olan bir yoldaşı olan tek bir yıldızdır.
• Süpernova patlaması, Spitzer’de (yeşil ve kırmızı) ve Chandra verilerinde (mavi) görülen Zeta Ophiuchi’yi uzaya gönderdi.
• Chandra tarafından keşfedilen X-ışınları, şok dalgası etkileriyle milyonlarca dereceye ısıtılan gazdan kaynaklanır.
• Bilim adamları, farklı dalga boylarında elde edilen verileri açıklamak için bu nesnenin hesaplama modellerini eşleştirmeye çalışıyorlar.

Zeta Yılancı, büyük olasılıkla güçlü bir yıldız patlamasıyla memleketinden kovulduğu için karmaşık bir geçmişe sahip bir yıldızdır. tarafından yeni bir ayrıntılı görünüm[{” attribute=””>NASA’s Chandra X-ray Observatory helps tell more of the history of this runaway star.

Located approximately 440 light-years from Earth, Zeta Ophiuchi is a hot star that is about 20 times more massive than the Sun. Evidence that Zeta Ophiuchi was once in close orbit with another star, before being ejected at about 100,000 miles per hour when this companion was destroyed in a supernova explosion over a million years ago has been provided by previous observations.

In fact, previously released infrared data from NASA’s now-retired Spitzer Space Telescope, seen in this new composite image, reveals a spectacular shock wave (red and green) that was formed by matter blowing away from the star’s surface and slamming into gas in its path. A bubble of X-ray emission (blue) located around the star, produced by gas that has been heated by the effects of the shock wave to tens of millions of degrees, is revealed by data from Chandra.

A team of astronomers has constructed the first detailed computer models of the shock wave. They have begun testing whether the models can explain the data obtained at different wavelengths, including X-ray, infrared, optical, and radio observations. All three of the different computer models predict fainter X-ray emissions than observed. In addition, the bubble of X-ray emission is brightest near the star, whereas two of the three computer models predict the X-ray emission should be brighter near the shock wave. The team of astronomers was led by Samuel Green from the Dublin Institute for Advanced Studies in Ireland.

Gelecekte, bu bilim adamları, X-ışını verileriyle uyumun iyileşip iyileşmediğini görmek için türbülans ve parçacık ivmesinin etkileri de dahil olmak üzere ek fizik ile daha karmaşık modelleri test etmeyi planlıyor.

Bu bulguları açıklayan bir makale dergiye kabul edilmiştir. Astronomi ve astrofizik. Burada kullanılan Chandra verileri, ilk olarak İspanya’daki Endülüs Astrofizik Enstitüsü’nden Jesús Toala tarafından analiz edildi ve gözlemlere yol açan teklifi de yazdı.

Referans: S. Green, J. Mackey, P. Kavanagh, T.J. Haworth, M. Moutzouri ve V. V. Gvaramadze, “Ark Şoklarından Termal Emisyon. II. Zeta Oviucci’nin 3D Manyeto-hidrodinamik Modelleri”, Kabul Edildi, Astronomi ve astrofizik.
DOI: 10.1051 / 0004-6361 / 202243531

NASA’nın Marshall Uzay Uçuş Merkezi, Chandra programını yönetiyor. Smithsonian Astrofizik Gözlemevi’nin Chandra X-ray Merkezi, Cambridge, Massachusetts’teki bilim operasyonlarını ve Burlington, Massachusetts’teki uçuş operasyonlarını kontrol ediyor.