Pasifik Adalarına Seyahat: Yeni Kaledonya’daki Ovia Adası nasıl bir yer?

Chris Shorrock, Yeni Kaledonya’nın “cennete en yakın ada” Ovia Adası’nın dinginliğini ve doğal harikalarını deneyimliyor.

Güneş sulu ufka doğru batarken yumuşak kuma atlıyoruz. Sürülerde küçük balıklar kayıyordu ve yumuşak göl suları ayaklarımızın dibine vuruyordu. Kıyıdan birkaç metre uzakta yuvarlak yeşil bir kafa belirir.

“neydi o?” diye soruyor kocam Rico, balıkçının oğlundan hızla dönerken ve sırtını Phayao Sahili’ne çevirirken.

“Başka bir kaplumbağa,” diye yanıtladım sakince.

Ouvea’da daha ikinci akşamımız ama sayımızı şimdiden kaybettik.

Trou aux Tortues – veya İngilizce Kaplumbağa Deliği – ve ince beli – yer yer sadece 40 metre genişliğinde – kaplumbağalar Ouvea için fareler New York City için ne ise. Yani, birinden asla birkaç metreden fazla uzakta değilsiniz.

Seyahat rezervasyonu yaparken bunu henüz öğrenmedik. Kısa bir balayı kaçamağı için ilham almak için seyahat rehberleri ve bloglar arasında gezinirken, Ouvea’ya rastladık ve hemen yer ayırttık. Yeni Kaledonya’nın Sadakat Adalarından biri olan Ouvea, başkent Noumea’nın kuzeyinde sadece 40 dakikalık bir uçuş mesafesinde yer alıyor, ancak bir şekilde kitle turizminin herhangi bir ipucundan kurtuldu.

Uçağımız – koltuk numarası yok, istediğiniz yere oturun – yarı dolu, çoğunlukla yerel aileler okul tatilleri için eve geliyor. Adaya yaklaştığımızda, gün batımının turuncu parıltısı seyrek, karnabahar benzeri kümülonimbus bulutlarını ve aşağıda uzaktaki ince bir tropikal yeşil bukleler şeridini – Ouvea’yı aydınlatıyor. Kalın orman örtüsü bizi karşılamaya gelirken çevredeki okyanus yavaşça gözden kayboluyor. Canlı yeşillikler ormandan temizlendi ve her biri sazdan yapılmış geleneksel bir Kanak kulübesine ev sahipliği yapıyor.

Ouvea büyük değil. UNESCO Dünya Mirası listesindeki lagünün doğu tarafı boyunca altın bir kum ve orman yayında 35 km boyunca uzanır. Adanın ormanlık arka yollarına gevşek bir şekilde yayılmış, çoğu yerli Kanaklar olmak üzere yaklaşık 3.500 kişilik bir nüfusa sahiptir. Olanaklar birkaç dükkan (veya yemek), bir eczane, bir banka (ATM’li), bireysel bir butik otel ve birkaç kabile konaklama yeri ile sınırlıdır.

Uçak indiğinde bağlı inekleri ve taksiyi geçip cep boyutunda bir havaalanına gidiyoruz. Dairesel bagaj arabası yok, bu yüzden çeşitli karton kutular, soğutucu kutular ve hatta canlı taro bitkileri ile birlikte istasyona elden teslim edilen bagajımızı bekliyoruz. Havaalanının dışında, çevredeki kargaşanın içinde kiralık arabalarımızı tasarımdan çok tesadüfen buluyoruz.

Parlez vous Anglais? Kısıtlı Fransızcamı kullanmayı umuyorum.

“Hayır” gülümseyerek cevaptır.

Hızla Fransızca dil becerilerimizin tavanına ulaşıyoruz ve karalamalara ve jestlere dönüyoruz. Deniz kıyısındaki bir kulübe olan Snack O’Kafika’da yine yaptığımız gibi, burada lezzetli bir deniz ürünü yemeği için mola veriyoruz. Adanın kuzeyindeki bir kabile evi olan ve kanack kulübesi olan açıklıklardan biri olan Beauvoisin’e varışımız da aynı planı izliyor. Her şey canlandırıcı bir şekilde canlandırıcı.

Ve böylece ertesi gün, rehberimiz Antoine bizimle Ouvea’da bir köpekbalığı bakımevi turu için buluştuğunda, ortak bir dilimizin olmamasından endişe etmiyorduk. Adanın en kuzeyinde, siyah yüzgeçli, beyaz yüzgeçli ve limon köpekbalıkları için güvenlik sağlayan sığ bir körfezin bulunduğu bir köpekbalığı yuvası bulunmaktadır. Görkemli St. Joseph Kilisesi’nin yanında Antoine ile buluşup, onu kiralık arabamızla kumlu bir orman yolu boyunca takip ediyoruz ve yol boyunca büyük hindistancevizlerini yolumuzdan çıkarmak için duruyoruz. Tur için deniz kenarındaki başlangıç ​​noktasına vardığımızda, sanki adadaki her turist on beşimiz buradaymış gibi görünüyor.

Lagüne gidecek, Pleiades du Sud’daki kazazede adaları keşfedecek, manta vatozlarının altında şnorkelle yüzecek ve “Köpekbalığı Çukuru” denen siperi ziyaret edecektik. Ancak rüzgarlar başladı ve operasyonda tekne gezileri yok. Ovia Gölü, buradaki yıldız cazibe merkezidir ve 2008 yılında UNESCO Dünya Mirası Listesi’ne girmiştir. Mercan resiflerinden görkemli manta vatozlarına kadar her türlü deniz yaşamına ev sahipliği yapmaktadır. Ve o dost canlısı yeşil kaplumbağalar. suya girmek beklemek zorundadır; Neyse ki burada da sahilden görülecek çok şey var.

Ve böylece, bizi kuzeye götüren Antoine’ı takip ediyoruz ve bize şifalı bitkiler -göz damlaları, güneş kremi- ve kıyıya yakın küçük bir köpekbalığı göstermek için kumların yanında duruyoruz. Adanın kuzey ucuna vardığımızda sığ sulara doğru ilerliyoruz. Yaklaşık 2 metre uzunluğundaki limon köpekbalıkları tehlikeli bir şekilde yakınlardan uçar, ancak Antoine endişeli değildir. Güven verici bir şekilde, köpekbalıkları yaklaştıkça daha derine iniyor ve artık güvenli gibi görünen bir mesafeden süzülerek geçip gittiklerini, yüzgeçlerin uçlarının çıkıntıyı delip geçtiğini izliyoruz.

Yanımızdaki körfezin adı “Yarın Öl” olarak çevrilmiştir ve böyle bir adla artık suda sığ kalmadığını görmekten memnunuz. Burası köpek balıklarının Aralık ayında yumurtalarını bıraktığı yer ve Antoine çiftleşme sürecini çok detaylı bir şekilde anlatıyor. Sözlerini kumdaki grafiklerle ve uzun, kalın, kıvrımlı bir vücudu çağrıştıran jestlerle pekiştiriyor. Temel Fransızcamıza rağmen fikri anladık.

Dönüş yolunda, tercümanımız (bir turist arkadaşı) fazladan sorumluluğundan açıkça bıkmıştı. Tek İngilizce konuşanlar olarak kendimize kaldık. Yalnızlığımızda sessizce, sırtımızda ılık tuzlu esinti ile oyalanıyoruz. Fayaoue Plajı, güneydeki Mouli’ye doğru, palmiye ağaçlarının üzerinde yükselen güneşle dolu St. Joseph Kilisesi’nin yanından 25 km ileride uzanır.

Palmiye ağaçlarının ve kilisenin arkasında karmaşık orman. Endemik yeşil Ouvéa papağanına, kabile köylerine ve gizli mağaralara ev sahipliği yapan Trou aux Tortues ormanı aynı zamanda sığınaklardır. Kaplumbağa deliği, orman zemininden dev bir yumrukla delinmiş gibi görünüyor ve neredeyse mükemmel bir daire. Kaplumbağaların kayalık duvarlarda büyüyen alglerle beslenmek için geldiği bir yeraltı tüneli ile okyanusa bağlıdır.

Kaplumbağa kapağında çok az tabela var ve ona ulaşmak için ormanın içinden geçen engebeli bir yol var. Ama yürüyüş kısa ve kendimize yerimiz var. İlk kaplumbağamızı fark etmek sabır ister ama kısa süre sonra bir çiftin duvar boyunca birlikte çiğnendiğini gördük. Sonra, kayalık tüneğimizin hemen altında, dokunacak kadar yakın bir başkası belirir. Çok dik bir iniş ama mercan ayakkabı ile gelirseniz burada şnorkel de yapabilirsiniz.

Güney Pasifik’in en güzel göllerinden biri olarak gösterilen göle gitmek için hâlâ can atıyoruz. Kabile evimizin yemyeşil bahçelerinde, yerel tekne operatörleriyle memnuniyetle iletişim kuran sahibi Mark’a rastladık.

“Mercredi,” dedi Mark kederle, rüzgar ve dalgaların eşlik ettiği baş sallamalarıyla.

Şimdiden. Çarşamba, ayrıldığımızın ertesi günü.

“sahil?” Rico öneriyor.

Kötü bir seçim değil. Ve gerçekte, seçim yapmakta zorlanıyoruz. Ne de olsa burası “cennete en yakın ada”. Bu, 70’lerde yazılmış aynı adlı bir Japon romanından türetilen bir takma addır ve ismin neden takılıp kaldığını anlamak kolaydır.

Plage de Tiberia’da son basamaktan aşağı inerken sanki bir seyahat broşürüne adım atmış gibi oluyoruz. veya bir grup film. Tropikal ormanlar, kireçtaşı kayalıklardan aşağı yuvarlanarak ayak izi olmayan yumuşak, şekerli kumlu bir plaja dönüşür. Buradaki sular sakin, sakin, adanın kıvrımından korunaklı ve sadece yüzeye tünemiş bir kaplumbağa tarafından rahatsız ediliyor.

Evet, burası cennet.

Oraya gidiyoruz:

Air New Zealand ve Airline, Auckland’dan Yeni Kaledonya’nın başkenti Noumea’ya direkt uçuyor. Ouvea, Yeni Kaledonya’nın iç hat havayolu şirketi Air Caledonie ile 40 dakikalık başka bir uçuş.

detaylar:

Ouvea’nın turizm işletmecileri küçük ölçekli. Çoğu otel ve misafirhane misafirler ve misafir olmayanlar için yemek sağlar ve turlar organize edilebilir. Doğrudan kiralık araba ve konaklama rezervasyonu yapmak en iyisidir. Daha fazla ayrıntı ve iletişim bilgileri için, bkz. iles-loyaute.com