NASA’dan Juno, Jovian Mamut Ayı Ganymede’nin yeni kızılötesi görüntüsüyle 10. yılını kutluyor

Jüpiter’in buzlu uydusu Ganymede’nin bu kızılötesi görüntüsü, 20 Temmuz 2021’de NASA’nın Juno uzay aracının yanından geçerken Jovian Kızılötesi Auroral Haritalayıcı (JIRAM) cihazı tarafından elde edildi. Kaynak: NASA/JPL-Caltech/SwRI/ASI/INAF/JIRAM

Uzay aracı, son uçuşu sırasında kendi kızılötesi cihazını kullandı. JüpiterDev Ay, Juno’nun piyasaya sürülmesinden on yıl sonra ortaya çıkan bu son haritayı oluşturmak için.

. bilimsel ekip NASAJuno uzay aracı, 20 Temmuz’daki son yaklaşımı da dahil olmak üzere üç uçuştan veri toplayarak Jovian dev uydusu Ganymede’nin yeni bir kızılötesi haritasını çıkardı. Uzay aracının Jovian Infrared Auroral Mapper (JIRAM) cihazı tarafından yapılan bu gözlemler, insan gözüyle görülemeyen kızılötesi ışık, Ganymede’nin buzlu kabuğu ve altındaki sıvı su okyanusunun bileşimi hakkında yeni bilgiler sağlıyor.

Jerram, Jüpiter’in derinliklerinden yayılan kızılötesi ışığı yakalamak ve Jüpiter’in bulut tepelerinin 30 ila 45 mil (50 ila 70 kilometre) altındaki hava katmanını kontrol etmek için tasarlandı. Ancak alet aynı zamanda Io, Europa, Ganymede ve Callisto (topluca keşifçileri Galileo’nun onuruna Galile uyduları olarak bilinir) aylarını incelemek için de kullanılabilir.

San Antonio’daki Güneybatı Araştırma Enstitüsü’nden Juno baş araştırmacısı Scott Bolton, “Ganymede gezegeni Merkür’den daha büyük, ancak Jüpiter’e bu görevde keşfettiğimiz hemen hemen her şey muazzam bir ölçekte” dedi. “Uçuş sırasında Juno tarafından toplanan kızılötesi ve diğer veriler, Jüpiter’in 79 uydusunun oluşumlarından bugüne kadarki evrimini anlamak için önemli ipuçları içeriyor.”

Bu Ganymede açıklamalı harita, Ay’a yakın zamanda iki yakın yaklaşım sırasında Juno uzay aracının JIRAM cihazı tarafından görüntülenen Jovian ay yüzeyinin bölgelerini gösteriyor. Kredi: NASA/JPL-Caltech/SwRI/ASI/INAF/JIRAM/USGS

Juno, 20 Temmuz 2021’de güneş sisteminin en büyük ayı olan Ganymede’den 31.136 mil (50.109 kilometre) geldi. 7 Haziran 2021 ve 26 Aralık 2019’daki önceki uçuşlar sırasında, güneş enerjili yörünge aracı 650 mil (1.046) içindeydi. mil). kilometre) ve sırasıyla 62.000 mil (100.000 kilometre). Üç gözlem geometrisi, JIRAM’a ayın kuzey kutup bölgesini ilk kez görme ve düşük ve yüksek enlemler arasındaki bileşimdeki çeşitliliği karşılaştırma fırsatı verdi.

Ganymede ayrıca güneş sisteminde kendi manyetik alanına sahip tek uydudur. Yeryüzünde, manyetik alan bir yol sağlar. plazma (yüklü parçacıklar) güneşten atmosferimize girer ve aurora borealis’i yaratır. Ganymede’nin ilerlemesini engelleyecek bir atmosferi olmadığı için, kutuplarındaki yüzey, Jüpiter’in dev manyetosferinden gelen plazma tarafından sürekli bombardımana tutulur. Bombardımanın Ganymede’nin buzu üzerinde önemli bir etkisi vardır.

Roma’daki Ulusal Astrofizik Enstitüsü’nden Juno eş araştırmacısı Alessandro Mora, “Ganymede’nin yüksek enlemlerini su buzunun hakim olduğu, yüklü parçacıkların yoğun bombardımanının bir sonucu olan ince tanecik boyutunda bulduk” dedi. “Tersine, daha düşük enlemler Ay’ın manyetik alanı tarafından korunur ve orijinal kimyasal yapısından daha fazlasını, özellikle de tuzlar ve organik madde gibi su buzu olmayan bileşenleri içerir. Bu buzlu bölgelerin benzersiz özelliklerini karakterize etmek çok önemlidir. yüzeyin içinden geçtiği boşluktaki ayrışma süreçlerini daha iyi anlamak için.

Juneau’nun benzersiz kutup manzaraları ve Ganymede’nin yakın çekim görüntüleri, Voyager, Galileo, New Horizons ve New Horizons dahil olmak üzere eski NASA kaşiflerinin gözlemlerine dayanmaktadır. Cassini. Ganymede ile seyahat planlarında gelecekteki görevler arasında, Ganymede’ye odaklanarak buzlu Galilean aylarını keşfedecek JUICE (Avrupa Uzay Ajansı) ESA görevi ve Ganymede’nin bitişiğindeki okyanus dünyasına odaklanacak NASA’nın Europa Clipper görevi yer alıyor.

10 yıllık kaşif

Juno, 5 Ağustos 2011’de Florida’daki Cape Canaveral Hava Kuvvetleri İstasyonundan 9:25 PDT’de (12:25 EDT) havalandı. Beş yıllık 1.740 milyon millik (2.800 milyon kilometrelik) yolculuğun ardından 4 Temmuz 2016’da Jüpiter’e ulaştı.

Proje yöneticisi Ed Hurst şunları söyledi: Jet Tahrik Laboratuvarı. “Jüpiter’in devam eden keşfinden dolayı heyecanlıyız ve gelecek daha çok şey var. Genişletilmiş görevimize başladık ve Jovian sistemini keşfetmek için 42 ek yörüngeyi sabırsızlıkla bekliyoruz.”

Juno’nun uzay aracının Eylül 2025’e kadar araştırmalarına devam etmesini sağlayan genişletilmiş görevi, Jüpiter’in kutup kasırgalarına yakın geçişleri, Europa ve Io uydularının geçişlerini (Ganymede ile birlikte) ve Jüpiter’i çevreleyen soluk halkaların ilk keşfini içeriyor. . gezegen. Ayrıca Juno’nun Jüpiter’in iç yapısı, iç manyetik alanı, atmosferi (kutup siklonları, derin atmosfer ve aurora dahil) ve manyetosfer hakkında yaptığı keşifleri de genişletecek.

Görev hakkında daha fazla bilgi

California, Pasadena’daki California Institute of Technology’nin bir bölümü olan Jet Propulsion Laboratory, Juno misyonunu San Antonio’daki Güneybatı Araştırma Enstitüsü’nden baş araştırmacı Scott J. Bolton için yönetiyor. Juno, ajansın Washington’daki Bilim Misyonu Müdürlüğü için NASA’nın Huntsville, Alabama’daki Marshall Uzay Uçuş Merkezinde yönetilen NASA’nın Yeni Sınırlar Programının bir parçasıdır. Denver’daki Lockheed Martin Space, uzay aracını inşa etti ve işletti.