Mısır’daki etek, derviş geleneğine çeşitli örgüler koyar.

Mısır’ın başkentindeki 500 yıllık bir taş tiyatroda iki genç Derviş durmadan dolaşıyor. Yavaş yavaş, sonra hepsi bir anda, parlak kumaşların telaşında tüketilirler.

Sıkıcı derviş soyundan doğan 20 yaşındaki Mohamed Adel, Mısır’ın halk dilinde “tanoura” veya Arapça’da Tanoura olarak bilinen asırlık ritüelin benzersiz yorumuyla büyük gurur duyuyor.

Adel, halk sanatları festivalinde sahneye çıkmak için sahneye çıkmadan hemen önce, yeşil ve sarı şeritli mor eteğinin pililerini işaret ederek, “Eteklere dikilen renkleri ve şekilleri ben seçiyorum” dedi.

Farklı performans, kökenleri mistik şair ve mistik Celal al-Din Rumi’nin öğretilerine dayanan Türkiye’nin UNESCO listesindeki semazeninden uzakta bir dünya.

Beyaz cübbeleri, deve yününden şapkaları ve mistik çileci ruhaniyete bağlılıklarıyla damgasını vuran Türkiye’deki törenler, Mısır’da yaygın olan psychedelic performanslara yalnızca geçici bir benzerlik taşır.

Sayıları 15 milyonu aşan ve 80’e yakın farklı mertebeye sahip Mısırlı mistikler, ritüelleri benimsediler, yavaş yavaş renk ve ritimler ekleyerek manevi pratiği başlı başına bir halk sanatına dönüştürdüler.

– ‘kaçmak’ –

Her seferinde aynı: Adel saat yönünün tersine dönüşle devreye giriyor. Etekleri açılınca ilahi nimeti almak için sağ kolunu göğe kaldırır ve sol kolunu yere doğru uzatarak kutsamaları kutsar.

Ardından hızı artırın.

Adımları daha hızlı büyüyor ve çeşitli eteklerini birbirine bağlayan ipleri ayırıyor ve bir tanesini başının üzerine kaldırıyor.

Eteğin üst kısmı, yerin altındaki gökyüzünü temsil eder.

Birincisi başının üzerinde dönerken diğeri belinin etrafında dalgalı bir disk oluştururken, oluşumun hikayesini ve gökyüzünün dünyadan nasıl ayrıldığını anlatıyor.

Bu teslimat önemsiz değildir, çünkü her etek neredeyse 10 kilogramdır. Adel ekseninden saparsa veya ayaklarının ritmini kaybederse düşebilir ve düşebilir.

AFP’ye verdiği demeçte, “İlk başta o kadar başım dönüyordu ki bazen düşüyordum” dedi. “Ama her gün antrenman yaparken, ister sahnede ister evde, müzikle başka bir yere kaçıyorum.”

Gize Folklorik Sanatlar Topluluğu’ndaki dervişlerin dönüşleri, mistik ilahilerin sesine, geleneksel flüt veya rababın – bir lavtaya benzeyen telli bir çalgı – vurmalı vuruşlarına veya unutulmaz melodilerine karşı gezegenler gibi durdurulamaz görünüyor.

– “Uçmak gibi” –

Yan yana ama eteklerine hiç dokunmadan dönerken akrobasi yapıyorlar.

Eteklerini başlarına atarlar, havada tutarlar, mistik sistemlerinin bayrağını katlayıp açarlar ve salyangozları hiç durmaz.

25 yaşındaki Ali Mursi için “Allah ve Peygamber sevgisinden” esinlenilmiş bir eser.

Sanatın Mısır versiyonu bir tören vesilesi haline gelmiş olsa da, çoğu uygulayıcı Rumi tarafından on üçüncü yüzyılda Konya’da kurulan İslami Mevlevi Düzeni’nin mistik geleneğindeki ritüel köklerine tutunur.

Bugün, Mısır turizminde önemli bir unsurdur, çünkü özellikle otellerde ve eğlence mekanlarında bazı dansçılar, turistleri ve seyircileri memnun etmek için ek bir sürpriz faktörü için eteklerine ışık asarlar.

Hem manzara hem de ritüel olarak etek, hayatlarını başka türlü hayal edemeyen Adel ve Mursi gibi sanatçılar için vazgeçilmezdir.

11 yıldır derviş olan Mursi, “Uçuyor gibiyim, bedenimi hissetmiyorum, artık yerde değilim” dedi.

“Ben sadece Tanrı’yı ​​düşünüyorum, başka bir şey düşünmüyorum.”