Kafasını tutmanın ilk adımı ne olduğunu anlamaktır

Rudyard Kipling’in klasik şiiri eğer Bu haftaki köşe yazımı yazarken aklıma geldi.

“Söz konusu sana geldiğinde kafanı tutabilseydin

Kendilerini kaybederler ve seni suçlarlar,

Herkes şüphe duyduğunda kendine güvenirsen,

Ama şüphelerini sende bırak; “

Dürüstlük ve gerçek karakter üzerine şiirinin ilk dörtlüğü ve son dizesinden oluşur.

“Yeryüzü ve içindekiler senindir,

Ve dahası – erkek olacaksın evlat! “

Şu anda artan miktarda “kafa kaybı” olması beni şaşırtıyor. İşler planlandığı gibi gitmediğinde bu her zaman böyledir. Mike Tyson ünlü bir şekilde “Ben ağzına vurana kadar herkesin bir planı vardır” dedi. Domuz eti üreticilerine indirilen darbe özellikle acımasızdı ve birinin kafasını kaybetmesi tamamen anlaşılabilir. Ama devam etmek istersen bu olamaz.

Bence insanın aklını başına toplamanın ilk adımı ne olduğunu anlamaktan geçiyor. Çekiç olsaydın bütün dünya çivi gibi görünürdü değil mi? Ben bir ekonomistim, bu yüzden tüm dünya arz ve talep gibi görünüyor. Şimdi bunun için özür dileyeceğim. Bazen çok sevdiğim karım bile dayanamıyor!

Domuz arzı Aralık ayından bu yana beklenenden daha fazla. Mart ve Haziran 2022’de domuzlar ve domuzlar için USDA raporlarını takip eden haftalık kesim toplamlarının, raporlardaki pazar stoklarının neredeyse aynı olduğunu unutmayın. Pazar envanteri rakamlarının Şubat ayında gerçek katliamın yaklaşık %2 gerisinde kaldığını gören Aralık raporu için durum böyle değil. Mars 180+ hissesi, March Slaughter ile neredeyse tam olarak eşleşti, ancak 120-179 rakamının o zamandan beri Slaughter’dan yaklaşık %1 daha düşük olduğu kanıtlandı.

Gösteri daha büyüktü ama bu sapmaların hiç de büyük olmadığını fark etmeliyiz. Geçmişte yıldan yıla çok daha büyük beklenen ve beklenmeyen değişiklikler gördük. İstikrarlı talep ile arzdaki %1 ila %2’lik artış bize %2 ila %6 arasında fiyat indirimi sağlamalıdır. USDA’nın tahmini domuz kesim değeri, Ocak-Nisan döneminde bir yıl öncesine göre %20 düştü. Net ulusal/altın hisse senedi fiyatı, aynı dönemde bir önceki yıla göre %14,3 düştü.

Bu rakamlarda iki ders var.

Birincisi, talebin sabit olmadığı oldukça açık. Yıllık bazda bu tür fiyat değişikliklerine neden olacak kadar arz yok.

İkincisi, bu ücretli bir paketleyici değil. Yüzde olarak domuzun fiyatından daha fazla olan düşüşle, paketleyicinin marjları açıkça iyi değildi. Ve bazı indirimler marjlarını daha da azalttı. Ayrıca, bu fiyat değişikliği ilişkisi, doluluk kapasitesinin bir sorun olmadığı anlamına geliyordu çünkü daha yüksek kapasite kullanımı, domuzları eşik değerden daha fazla aşağı iter.

Geçen ay toptan ve çiftlik çapındaki domuz eti siparişlerinde gördüğümüz zayıflığı bir sütunda belgeledim. Eylül ayından bu yana tüketici talebinin daha iyi olduğunu ancak yumuşadığını belirttiniz. Mart ayı için nihai veriler çıktı ve sonuçlar iyi değil. Şekil 1’e bakın. Domuz eti için kişi başına gerçek harcama, bir yıl öncesine göre %13,3 daha düşüktü. Bu sayı, yılbaşından bugüne kadar 2022’den %7,7 daha düşük RPCE domuz eti bırakıyor. Gerçekten çok iyi değil.

Herhangi biri taş atmaya veya daha kötüsüne başlamadan (veya devam etmeden!) önce, sığır eti, domuz eti ve tavuğun toplam RPCE’sinin Mart ayında %9,1 ve yılbaşından bugüne kadar %4,9 düştüğünü unutmayın. Hindinin dahil edilmediğini unutmayın, çünkü USDA yalnızca bütün kanatlılar için tüm katma değerli hindi ürünlerini içermeyen bir perakende fiyat yayınlıyor, bu nedenle bence çok yanıltıcı. Sığır eti sayıları, yıldan yıla % -10,7 ve yıldan bugüne – % -7,8 ile domuz sayılarına çok benziyor. Tavuk sayıları daha iyi (%-0,6 ve +%5), ancak bunlar bile RPCE Chicken’ın 2022’nin ikinci yarısındaki güçlü kazanımlarının çok altında.

Domuz eti sektöründe domuz eti talep durumu bizim için en önemli olmasına rağmen, bu sadece domuz eti talebinin yavaşlaması değil. Her üç ana tür için de talep düşüktür.

Başka bir alıntı: Ünlü TV sporları yapımcısı Don Ohlmeyer bir keresinde bir muhabire “Bütün sorularınızın cevabı paradır” diye cevap vermişti. Son zamanlarda et talebinde de böyle olduğunu düşünüyorum.

Ulusal Domuz Eti Konseyi’nin eski bir üyesi olan ve şimdi Fulton Market Group’ta çalışan arkadaşım ve meslektaşım Norman Pessack, talepteki artışın ve şimdi düşüşünün Covid ve Covid sonrası teşvik ödemeleriyle çok iyi örtüştüğünü ve sona erdiğini belirtti. Kişi başına gerçek (yani küçülmüş) harcanabilir (yani vergi sonrası) kişisel gelirdeki ani artış Şekil 2’de açıkça görülmektedir.

şekil 2

Bunu neden kaçırdım? Tek savunmam, domuz ve domuz eti fiyatlarını domuz ve domuz eti stoklarından tahmin etmeye çalıştığım 30 yıl boyunca, regresyon denkleminde hiçbir zaman istatistiksel olarak anlamlı olacak bir gelir değişkeni bulmadım. İktisat teorisi, gelirin böyle bir tahmin olması gerektiğini söylüyor ama öyle değildi. Tabii ki, Covid teşvik ödemeleri gelene kadar bu büyüklükte bir gelir değişikliği görmemiştik, bu yüzden o zaman onlara daha fazla stok koymalıydım.

Milyonlarca tüketicinin mevcut parasındaki bu artışın, ilk olarak Covid’deki kilitlenme ve yavaşlama nedeniyle, tüm bu parayı harcayacak neredeyse çok yerlerinin olmadığı bir döneme denk geldiğini de ekleyeceğim. daha sonra uzun bir süre tedarik ve işletme sorunları nedeniyle restoranlar Sinemalar, konserler ve barlar en azından azaltılmış çalışma saatleri ile çalışır. Ve hiç böyle bir “Paramı nereye harcayabilirim?” Durum.

Açık olan şey, et/kümes hayvanı talebindeki gecikmenin, 2022’de kişi başına gerçek harcanabilir gelirdeki düşüşle güzel bir şekilde çakıştığıdır. 2022’nin 2. çeyreğinden bu yana bu gelir ölçüsündeki artışlar bir toparlanmayı destekleyecek mi? Teoride öyle olmalı. Aslında bunu henüz görmedik.

Ve tüm bunlar, rekor düzeyde düşük ve ısrarla yüksek üretim maliyetleri zemininde gerçekleşti. Birkaç aydır vadeli işlem fiyatlarına göre domuz piyasaları konusunda her zaman olumsuz oldum. Bu pozisyonu beğenmedim ve birçok kişi de bu pozisyonda benden hoşlanmadı. Görünüşe göre yeterince olumsuz değildim çünkü bu sipariş gecikmesinin bu büyüklükte olduğunu görmedim.

Savunma oynama zamanı. Küçük kayıplar (küçük değil!) eğlenceli olmayabilir ama küçük kayıplar büyük kayıplardan daha iyidir. Sigorta ürünleri ve seçeneklerinde “iyi” yönlerden bazılarının devreye girmesine izin veriliyorsa, maliyet tavanları ve fiyat tabanları hala iyi bir fikirdir.