IPCC raporu: İklim aktivisti, seçmenleri hükümeti ve iş dünyasını harekete geçmeye çağırıyor

Yeni Birleşmiş Milletler iklim değişikliği raporundan yüksek sesle bir mesaj geliyor – hepimizin yaşam tarzlarımızı kökten değiştirme zamanı geldi.

bu önemli rapor Hızlı hareket etmeden önümüzde ne olduğuna dair kasvetli bir tablo çizerek, en kötüsünden kaçınma penceresi her gün daha fazla kapanıyor.

İki yıl içinde, sera gazı emisyonları azalmaya başlayacak.

Önümüzdeki sekiz yıl içinde kömür endüstrisinin neredeyse tamamen kapanması ve metan emisyonlarının üçte bir oranında azaltılması gerekiyor.

Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli (IPCC), insanların bu gereksinimleri karşılamaya yardımcı olmak için ağırlık kaldırmaları ve yollarını değiştirmeleri gerektiğini söylüyor.

Yeni Zelanda, nüfus başına en kötü sera gazı yayan ülkelerden biridir.

IPCC raporunun gözden geçirme editörü olan Massey Üniversitesi fahri profesörü Ralph Sims, tarım sera gazı emisyonlarının yarısını oluşturduğunda, ülkenin üçte bir oranında metan salmasının olası olmadığını söyledi.

İnsanların yaşam tarzlarına bakmasına, karbon ayak izine bakmasına ve onları nasıl azaltacağımızı düşünmesine ihtiyacımız var” dedi.

Birçoğunun içinde yeniden kullanılabilir çantaları olan Wellington süpermarket müşterileri, RNZ’ye yaşam tarzlarını değiştirme konusunda ne hissettiklerini anlattı.

Biri, “İnsanların davranışlarını değiştirmesi gerekiyor ama on kat daha fazla iş gerektirdiğinde bunu yapmak çok zor” dedi.

Başka bir müşteri, “Sanırım üzerime düşeni yapıyorum ama muhtemelen yeterince yapmıyorum” dedi.

Bir başkası, “Bence tamamen yapılabilir, öyleyse neden olmasın? Olmalı” dedi.

“Görevimi yapmaya hazırım.”

Öyleyse insanlar ne yapabilir?

onların en iyisi.

Yürümek, bisiklete binmek, toplu taşıma, daha az et yemek, daha az uçmak ve evden çalışmak gibi şeyler, IPCC’nin yeterli sayıda insan denerse fark yaratacağını söylediği önlemlerdir.

Ulaşım değişiklikleri, nihayetinde, ulaşım ülkenin en büyüyen sektörü olmaya devam ettiğinden, Yeni Zelanda için önemli olacak olan, gaz yakan ulaşımdan elektrikli araçlara geçişi içeriyor.

sadece geçen ay, UES’ten rekor satışlar kaydedildi İnsanlar hükümetin temiz araba indirimini yenmek için acele ederken.

Birkaç müşteri RNZ’ye elektrikli otomobillerin gündemlerinde olmadığını söyledi.

Yanıtlardan biri, “Elektrikli araba yerine hibrit kullanmamın nedenlerinden biri, elektrikli bir arabaya param yetmediği içindi” oldu.

Ne, kullanılmış için 30 bin dolar [Nissan] kağıt? Dizel için üç veya dört bin dolara kıyasla hala pahalı.”

Başka bir kişi, “Kargo e-bisikletimizi yaklaşık iki yıl önce aldık ve iklim faktörlerden biriydi” dedi.

Coal Action Network aktivisti ve iklim araştırmacısı Cindy Baxter, insanları hükümet ve endüstriyi harekete geçmeye zorlamak için seçmen ve ajan olarak güçlerini kullanmaya çağırdı.

“Yapabileceğiniz en büyük şey, hükümetinizi zorlamak ve şirketleri zorlamak – Fonterra gibi, süt satın aldığınız şirket gibi, Countdown gibi, tüm o şirketler. Müşteri sizsiniz, onları da değişikliği yapmaya zorlayın çünkü daha büyük ikimizden de.”

Raporda, hükümetlerin insanların düşük karbonlu yaşam tarzları yaşamalarına izin vermek için ulaşım, sanayi, binalar ve tarımda değişiklikler yapması gerekeceği belirtildi.

Baxter, IPCC’nin bazı yaşam tarzı değişikliklerine tahammül edemeyenlere daha fazla desteğe ihtiyaç olduğuna inanıyor.

“En çok para, en yoksul insanlara mal oluyor, buna bakmalı ve bunu karşılayamayan ve en çok etkilenen insanları desteklemek için bir emisyon ticareti planı gibi bir şeyden elde edilen geliri kullanmalıyız.”

Greater Wellington Bölge Konseyi üyesi Thomas Nash, her parçanın önemli olduğu konusunda hemfikirdi, ancak denge karar vericiler üzerinde daha fazla bozulmalı.

Nash, “Konseylerdeki ve hükümetteki bireyler olarak işimizin insanların işini kolaylaştırmak olduğunu görüyorum ve bu yüzden toplu taşıma ücretlerini düşürmeye ve arabaya güvenmemeyi kolaylaştırmaya çalışıyoruz” dedi.

“Bu kolay olmayacak, zor olacak ve birlikte çalışmamız gerekecek.”

IPCC raporlarının derlenmesi yaklaşık yedi yıl sürüyor, bu da bir sonraki uyarı raporunun bu kritik zaman dilimlerine denk geleceği anlamına geliyor.