İnsanlar, yünlü mamutun neslinin tükenmesinde büyük rol oynadı.

Yünlü mamutlar Sibirya’da Holosen’in ortalarına kadar varlığını sürdürdü. Kredi bilgileri: Mauricio Anton

Yeni araştırmalar, insanların, daha önce düşünülenden binlerce yıl sonra, Avrasya’daki yünlü mamutun neslinin tükenmesinde önemli bir rolü olduğunu gösteriyor.

Adelaide Üniversitesi ve Kopenhag Üniversitesi’nden araştırmacılar tarafından yönetilen uluslararası bir bilim adamları ekibi, yünlü mamutun neslinin tükenmesine giden 20.000 yıllık bir yolu ortaya çıkardı.

Adelaide Üniversitesi Ekoloji Enstitüsü’nden baş araştırmacı Profesör Damian Fordham şunları söyledi: “Araştırmamız, insanların yünlü mamut sayılarındaki düşüşün kritik ve kronik bir itici gücü olduğunu ve yok olmalarının zamanlaması ve konumunda önemli bir rol oynadığını gösteriyor.”

“Bilgisayar modelleri, fosiller ve antik çağlardan kalma DNA Yünlü mamutun başlangıçtaki düşüşü ve ardından yok oluşunun ayrılmaz bir parçası olan mekanizmaları ve tehditleri belirledik.”

Fosillerden ve antik DNA’dan tespit edilen yünlü mamutların dağılımı ve demografisindeki önceki değişikliklerin parmak izleri, insanların bazı bölgelerde yünlü mamutların yok oluşunu 4.000 yıl kadar hızlandırdığını gösteriyor.

İnsanların yünlü mamutları et, deri, kemik ve fildişi için kullandığını biliyoruz. Ancak, iklim ısınmasının ve insan avcılığının yok oluşta oynadığı kesin rolleri çözmek şimdiye kadar zor oldu” dedi.

Çalışma ayrıca, elverişli iklim koşullarına ve düşük insan yoğunluğuna sahip küçük habitat alanlarında bulunan yünlü mamutların Kuzey Kutbu’nda daha önce düşünülenden binlerce yıl daha uzun süre hayatta kalma ihtimalinin yüksek olduğunu gösteriyor.

Adelaide Üniversitesi’ndeki Avustralya Antik DNA Merkezi’nden Doçent Doktor Jeremy Austin şunları söyledi: “Avrasya’da uzun süreli kalıcılığı keşfetmemiz, yünlü mamutun 5.000 yıl önce Sibirya’da dolaştığını gösteren yakın zamanda yayınlanan çevresel DNA kanıtlarını bağımsız olarak doğrulamaktadır.”

Kopenhag Üniversitesi’nden Doçent David Nogis Bravo, dergide yayınlanan çalışmanın ortak yazarlarından biriydi. çevre bilimi mesajları.

“Analizlerimiz, Geç Pleistosen döneminde Avrasya’da nüfus düşüşü ve megafauna aralığı çöküşünün itici gücü olarak insan etkileri sorununu güçlendiriyor ve daha iyi çözüyor” dedi.

Aynı zamanda, iklim değişikliğinin tek başına yünlü mamut popülasyonlarını yok ettiği ve insanların sadece avcılarla sınırlı olduğu şeklindeki hakim teoriyi de çürütüyor. Merhamet mermisi. “

“Türlerin yok olmasının genellikle tehdit altındaki süreçler arasındaki karmaşık etkileşimlerin sonucu olduğu görülüyor.”

Araştırmacılar, tüylü mamutun neslinin tükenmesinin uzun ve kalıcı olduğunu, son yok oluştan birkaç bin yıl önce başladığını vurguluyor.

Referans: Damien A. Fordham, Stewart C. Brown, H. Rechit Akakaya, Barry W. Brooke, Sean Haythorn, Andrea Maneka, Kevin T. Shoemaker, Jeremy J. Austin, Benjamin Blonder, Julia Pelosky, Karsten Rabeck ve David Nogis Bravo, 5 Kasım 2021, çevre bilimi mesajları.
DOI: 10.1111 / ele.13911