Hubble, bir milyon güneşin parlaklığıyla parıldayan, yıkımın eşiğinde sıcak ve dev bir yıldızı yakalar

Kükreyen yıldız, parlayan gazlardan baş döndürücü bir balon yayıyor

Güçlü mavi dev AG Carinae sizin doğal yıldızınız değil. Bölgemizdeki en parlak yıldızlardan biri Samanyolu Galaksi, AG Carinae çok sıcak ve bir milyon güneşin parlaklığıyla parıldıyor. Bir yıldızın yanında yaşıyorsanız güneş kremine ihtiyacınız olacak. Yıldız, güneşimizden 70 kat daha ağırdır ve acımasız bir hızla yakıt yakar.

Zenginliği, devasa yıldızın hızlı şeritte bir hayat yaşadığı anlamına gelir. Çok fazla enerji dökmek yıldız devini olumsuz etkiler. Konvülsiyonlara eğilimlidir, bir sıcak hava balonu gibi boyut olarak genişler ve dış malzeme katmanlarını uzaya fırlatır. 10.000 yıl önce bir veya daha fazla dev patlama, burada gördüğümüz güzel, genişleyen toz ve gaz kabuğunu yarattı. Bunun gibi yıldızlar nadirdir: Yerel komşu galaksi kümemizde 50’den az yıldız vardır.

Hubble uzay teleskobu Dünyanın Yörüngeli Gözlemevi’nin uzaya fırlatılmasının 31. yıldönümünü kutlamak için bu özellikle büyük patlamanın bir fotoğrafını çekin.

Lansmanın 31. yıl dönümünü kutluyoruz NASAHubble Uzay Teleskobu 24 Nisan 1990’da, gökbilimciler ünlü gözlemevini, galaksimizde şimdiye kadar görülen en parlak yıldızlardan biri olan, parlayan bir gaz ve toz halesiyle çevrili parlak bir “ünlü yıldız” a yönlendirdiler. Hubble Projesi bilim insanı Dr. Jennifer Weisman, bizi teleskopun mevcut sağlığını anlatan ve Hubble’ın geçen yıl astronomiye bazı katkılarını özetleyen bu şaşırtıcı yeni fotoğrafın bir turuna çıkarıyor. Kredi: NASA’nın Goddard Uzay Uçuş Merkezi

NASA Hubble Uzay Teleskobu’nun 31. yıldönümünü kutlamak için gökbilimciler, ünlü gözlemevini, galaksimizde görülen en parlak yıldızlardan biri olan, etrafı parlayan gaz ve toz halesiyle çevrili parlak bir “ünlü yıldız” a yönlendirdiler.

Star Beast lüksünün fiyatı “sınırda yaşamak” tır. AG Carinae adlı yıldız, kendi kendini yok etmekten kaçınmak için yerçekimi ve radyasyon arasında bir çekişme mücadelesi veriyor.

Yıldızı çevreleyen genişleyen gaz ve toz zarfı, yaklaşık beş ışıkyılı genişliğindedir ve bu, buradan Güneş’ten sonra en yakın yıldız olan Proxima Centauri’ye olan mesafeye eşdeğerdir.

Devasa yapı, yaklaşık 10.000 yıl önce bir veya daha fazla devasa patlamadan yaratıldı. Yıldızın dış katmanları, tıpkı kapağında beliren kaynayan çaydanlık gibi uzaya fırlatıldı. Dışarı atılan maddeler, güneşimizin kütlesinin kabaca 10 katıdır.

Bu görüntüler, Hubble Uzay Teleskobu üzerindeki WFC3 / UVIS cihazı ile elde edilen bir dizi ayrı pozlamadır. Dar dalga boyu bantlarını örneklemek için birkaç filtre kullanıldı. Renk, ayrı bir filtreyle ilişkilendirilmiş her tek renkli (gri tonlamalı) görüntüye farklı tonların (renklerin) atanmasından kaynaklanır. Katkı Sağlayanlar: NASA, ESA, STScI

Bu püskürmeler, parlak mavi varyant adı verilen nadir bir yıldız türünün tipik yaşamlarıdır; bu, hızlı yaşayan ve genç ölen parlak, parlak bir süperstarın kısa ömründe kısa bir sarsıcı aşama. Bu yıldızlar bilinen en büyük ve en parlak yıldızlar arasındadır. Güneşimizin yaklaşık 10 milyar yıllık yaşına kıyasla sadece birkaç milyon yıl yaşarlar. AG Carinae birkaç milyon yaşında ve Samanyolu’nda 20.000 ışıkyılı uzaklıkta bulunuyor.

Parlak mavi varyantlar çifte bir kişilik sergiliyor: Yıllarını sessiz mutluluk içinde geçiriyor ve ardından çalkantılı bir patlama yaşıyor gibi görünüyor. Bu devler, Güneşimiz gibi normal yıldızlardan çok farklı, uçları yıldızlardır. Aslında AG Carinae’nin güneşimizin 70 katına kadar kütleye sahip olduğu ve bir milyon güneşin parlaklığıyla parladığı tahmin ediliyor.

“Bu tür yıldızları incelemeyi seviyorum çünkü istikrarsızlıkları ilgimi çekiyor.” Almanya, Bochum’daki Ruhr Üniversitesi’nde parlak mavi bir varyant olan Kerstin Weiss, “Garip bir şey yapıyorlar,” dedi.

Bu görselleştirme, takımyıldız Karina’nın geniş kapsamlı bir perspektifiyle başlar ve Hubble Uzay Teleskobu’nun dev yıldız AG Karina’nın görüşüne yaklaşır. Galaksimizdeki en parlak yıldızlardan biri olan AG Carinae, küçük bir gaz ve toz bulutsusu fırlatan patlamalara maruz kalıyor. Sıra daha sonra bir 2D Hubble görüntüsünden çevreleyen bulutsunun yapısını gösteren bir 3D modele geçer. 3B model, Hubble görüntülerine ve bulutsu hareket spektroskopi verilerine dayanmaktadır. İyonize gazdan gelen emisyon kırmızı parlarken, toz yıldızın ışığını yansıtır ve mavimsi beyaz görünür. Kredi: Video: NASA, ESA, STScI, Leah Hustak (STScI), Frank Summers (STScI), Alyssa Pagan (STScI), Joseph DePasquale (STScI), Greg T. Bacon (STScI), Müzik: Joseph DePasquale (STScI)

Bulutsuyu ortaya çıkaranlar gibi büyük patlamalar, parlak mavi bir değişkenin ömrü boyunca bir veya iki kez meydana gelir. Mavi ışıklı değişken yıldız, maddeyi yalnızca bir süpernova olarak kendi kendini yok etme tehlikesi olduğunda dışarı atar. Devasa şekilleri ve aşırı ısınmış sıcaklıkları nedeniyle, AG Carinae gibi parlak mavi değişken yıldızlar, istikrarı korumak için sürekli bir savaş veriyor.

Yıldızın içinden dışarıya doğru itilen radyasyon basıncı ile yerçekiminin içe doğru itilmesi arasında bir bilek güreşi rekabeti. Bu kozmik eşleşme, yıldızın genişlemesi ve daralmasıyla sonuçlanır. Dış basınç bazen savaşta galibiyetle sonuçlanır ve yıldız o kadar büyük bir boyuta ulaşır ki dış katmanlarından patlayan bir yanardağ gibi patlar. Ancak bu patlama yalnızca bir yıldız çökmenin eşiğindeyken meydana gelir. Yıldız maddeyi fırlattıktan sonra normal boyutuna küçülür, yeniden yerleşir ve bir süre uykuda kalır.

Diğer parlak mavi varyantların çoğu gibi, AG Carinae kararsız kalır. Mevcut bulutsuyu yaratanlar kadar güçlü olmayan daha az patlama yaşadı.

AG Carinae şimdi sessiz olmasına rağmen, aşırı ısınmış bir yıldız olarak kavurucu radyasyon ve güçlü yıldız rüzgarları (yüklü parçacık akışları) yaymaya devam ediyor. Bu akış, akan gaz yavaş hareket eden dış bulutsunun içine çarparken karmaşık yapılar oluşturarak eski bulutsuyu oluşturmaya devam ediyor. Rüzgarlar, genişleyen bulutsudan yaklaşık 10 kat daha hızlı, 670.000 mil / saat (1 milyon km / saat) hızla hareket ediyor. Zamanla sıcak rüzgar, soğutucudan çıkan malzemeyi yakalayarak yıldızdan uzaklaştırır. Bu ‘kar süpürme’ etkisi yıldızın etrafındaki bir boşluğu ortadan kaldırdı.

Kırmızı madde, nitrojen gazı ile akkor halindeki hidrojen gazıdır. Rüzgârlar zayıf bir madde bölgesine girerken ve alanı yutarken kırmızı madde sol üst noktalara dağıldı.

Mavi ile vurgulanan en çarpıcı özellikler, ipliksi kurbağa yavrusu şeklindeki yapılar ve orantısız kabarcıklardır. Bu yapılar, bir yıldızın yansıyan ışığıyla aydınlatılan toz kümeleridir. Solda ve altta en belirgin olan kurbağa yavrusu şeklindeki özellikler, yıldız rüzgarları tarafından oyulmuş yoğun toz kümeleridir. Hubble’ın keskin görüşü, bu hassas görünümlü yapıları çok detaylı bir şekilde ortaya koyuyor.

Fotoğraf görünür ve ultraviyole ışıkta çekildi. Ultraviyole ışınları, yıldıza kadar uzanan ipliksi toz yapılarının biraz daha net bir görüntüsünü sağlar. Hubble, ultraviyole ışınlarını tespit etmek için idealdir çünkü bu dalga boyu aralığı yalnızca uzaydan görülebilir.

AG Carinae gibi devasa yıldızlar, çevreleri üzerindeki geniş kapsamlı etkileri nedeniyle gökbilimciler için önemlidir. Hubble’ın tarihindeki en büyük program – Genç Yıldızların UV Miras Kütüphanesi Temel Standartlar (ULLYSES) – genç yıldızların ultraviyole ışığını ve çevrelerini şekillendirme biçimlerini inceler.

Parlak mavi değişken yıldızlar nadirdir: 50’den azı, komşu galaksilerden oluşan ev grubumuzda galaksiler arası olarak bilinir. Bu yıldızlar, kozmik zamanda göz açıp kapayıncaya kadar bu aşamada on binlerce yıl geçirirler. Birçoğunun, evreni demirden daha ağır elementlerle zenginleştiren dev süpernova patlamalarıyla yaşamlarına son vermesi bekleniyor.

Hubble Trivia

• 24 Nisan 1990’da NASA Hubble Uzay Teleskobu, yaklaşık 48.000 gök cismi üzerinde 1.5 milyondan fazla gözlemi başlattı.
• Teleskop 31 yaşında, gezegenimizin etrafında toplam 4,5 milyar mil olmak üzere 181.000’den fazla yörünge yaptı.
• Hubble gözlemleri, mevcut ve gelecek nesil araştırmacılar için mevcut olan 169 terabayttan fazla veri üretti.
• Hubble verilerini kullanan gökbilimciler 18.000’den fazla bilimsel makale yayınladı ve bunların 900’den fazlası 2020’de yayınlandı.

Hubble Uzay Teleskobu, NASA ve Avrupa Uzay Ajansı (Avrupa Uzay Ajansı) arasındaki uluslararası bir işbirliği projesidir. Teleskop, NASA’nın Greenbelt, Maryland’deki Goddard Uzay Uçuş Merkezi tarafından işletilmektedir. Maryland, Baltimore’daki Uzay Teleskobu Bilim Enstitüsü (STScI), Hubble bilim operasyonlarını yürütmektedir. STScI, Washington, DC’deki Astronomi Araştırmaları Üniversiteleri Birliği tarafından NASA için işletilmektedir.