Henry’s Sports and Bait’in yakın kapanışı, onlarca yıllık tarih ve Chicago’nun tarihi boyunca sergileniyor

Steve Palmisano cansız bir dolarlık banknotu çıkardı, sonra ters çevirerek 21 Mayıs 1952’de babası Hank’in Henry Sports and Beat adını verdiği şirketi kurduğunda görünmesini sağladı.

Tom, Hank’in oğullarının arasında, bir not defteri açtı ve Henry’nin çarşamba günü üst kattaki ofiste gelişimini gösteren fotoğrafları çıkardı.

3130 S. Canal’da bir Bridgeport tesisi olan Henry’s, bu yıl içinde kapanacak ve Chicago’nun açık hava avcılığı ve balıkçılık gücü olarak faaliyetine son verecek.

Klasik bir Chicago telaşı.

Hank, II. Dünya Savaşı’nda Ordu Hava Kuvvetleri’nde ekipman uzmanıydı. GI Bill’de saat tamiri okudu, ardından 2452 S. Wentworth’te küçük bir dükkan açtı ve Burlington Demiryolunda geceler çalıştı. Arkada ayrıca kancalardan, sicimlerden ve platinlerden yırtılan eşyalara tebeşir ipliği bağladı.

“Sonraki,” dedi Tom, “bodrum katına bir kuyu koydu ve balık tanklarımız vardı.”

Lezzet dükkânı haline geldi. akraba pansiyonu. Hank’in babası göçmen Ignatius, ağlar üzerinde çalışma konusunda yetenekliydi ve ağları onarabiliyor ve kokulu ağlar yapabiliyordu.

Tom, “Tek Kollu Phil, Model A’yı çatıda -Henry’s için bir tabelayla göl kıyısına park etmişti,” dedi.

Harika bir pazarlamada Hank, sürüngenin her kutusunu açıp müşteriye gösterdiğinden emin oldu. Bu, bu güne kadar devam ediyor. Çalışanlar minnowları saymaz, kürek çeker ve puanları tahmin eder.

Henry daha sonra South Park (King Drive) ve Cermak arasında altın bir bağlantı olan 2222 S. Silverton Way’e taşındı. 1933-1934 Dünya Fuarı sırasında bir imtiyaz standıydı.

RR Donnelley bloğu satın aldığında Henry yoluna devam etmek zorunda kaldı, 1968’de 420 W. 31. sıraya, ardından boş bir demiryolu parçasına gitti. Deniz Mağazası işin bir parçası oldu ve 1976’da ayrı olarak kuruldu.

Korku, gölden taşınmanın iş gücüne mal olacağıydı. Ancak Steve’in işaret ettiği gibi, “yapbozun tüm parçaları 1968’de ortaya çıkıyordu.”

Coho, Michigan Gölü ile yeni tanıştı. Sihr ve levrek güçlüydü.

Çalışma dört katına çıktı. Henry’s, sokak dışı park yeri olan Dan Ryan’dan uzaktaydı ve Cuma günü sabah saat 4’ten Pazar akşam saat 10’a kadar fazladan açık kaldı.

1974 civarında, Henry’nin son evi olacak olan ve ciddi tuğla ihtiyacı olan bazı kınanmış binalar, 31’in güneyindeki kanalda satın alındı.

Mayıs 1978’de, Ortabatı’da açık havada yedi sayfalık bir reklam Henry’nin yeni evini duyurdu.

Henry, bir tekne, motor ve römork dahil olmak üzere Pepsi Somon Yarışması’nda büyük bir rol oynadı. Henry, ilkbahar ve sonbaharda yerel uzmanlarla sempozyum konuşmacıları olarak ev sahipliği yapıyor – Frank “Pan Man” DiFrancisco, Frank Brzycki, Ron Bridges, Ken Schneider ve Chuck Thompson ile seminerler. Yiyecekler – kızarmış pollock, patates kızartması, kızarmış hindi, İtalyan sosisi, jambalaya – çekilişe eklendi ve ocakların reklamı yapıldı.

Henry ara sıra diğer spor malzemelerine (kayak, golf vb.) düşkündü, ancak avcılık sabit kaldı. Her ne kadar tadın bir kısmı evcil hayvan yiyeceklerine ve solucanlar kentsel alanlarda kompost yapmaya gitse de.

Hank’in yedi torunu da dükkanda çalıştı: baykuş saymak, solucan paketlemek ve tezgahta çalışmak. Herkes başka alanlarda başarılı olmaya devam etti.

Yüzlerce kişinin çalışma hayatına başladığı Henry, diğer kariyerlere giden verimli bir yol olduğunu kanıtladı. Tom ve Steve, deniz biyologlarını, avukatları, doktorları, EMT’leri, EPA çalışanlarını, işletme sahiplerini vb. endişelendirdi.

Tom, “Geçmişte çalışan, kendi denizcilik mağazalarına sahip iki adam vardı” dedi.

Chicago polisi olan iki tane tanıyorum.

İçlerinden biri, Brandon Troupe bir mesaj gönderdi: “05-06’da Rosemont şovunda çalıştığımı hatırlıyorum. Bu harika bir zamandı. Bir gece mağazada olmalı ve Henry’nin tüm envanterini kelimenin tam anlamıyla büyük bir kutuya yüklemelisin. Steve ve Tom sahip değillerdi Sadece harika değiller, aynı zamanda yükleme sürecinde de çıkmaza girdiler ve kirlendiler! . . . Steve’in bu kadar genç yaşta bana bir şans vermesine sevindim.”

Rich Benkowski, Henry için St. Birkaç yıl boyunca Illinois BASS Nation’ın turnuva direktörlüğünü yaptı.

2006’da 54 yaşında beklenmedik bir şekilde ölen en büyük oğlu Henry ile röportaj yaptı.

Benkowski, “Bana av aletimin ne olduğunu sordu” dedi. ‘8 kiloluk ip ve 10 numaralı kartal kancası iki ayrı parçadır’ dedim. ‘Biraz dalın ve 12’ye ne kadar yakın olduğunuzu görün’ dedi. Bu benim ilk iş görüşmemdi.

“Gece sürüngenlerini arkaya koydum ama esas olarak masada çalıştım… İnsanları çıldırtan en önemli şey catalpa solucanlarıydı. İçeri girerken sıraya giriyorlardı.

“Balık kafalıydım. Benim için mükemmel bir işti. Balığa çıkmalı ve insanlarla konuşmalıyım.”

Henry’s, Chicago bölgesindeki birçok eski yem ve hırdavatçıdan biridir. Park Bait, 1958 yılında Port Montrose’da bir aile şirketi olarak başladı. 1935’ten beri Barry’nin Yemi orada.

Antakya’daki CJ Smith Resort, Smith’in 1929’da karaya çıkmasından bu yana işletilen en eski aile yem dükkanıdır. Antakya’daki Triangle Sports and Marine, 1948’den beri faaliyet göstermektedir. Waukegan’daki Somon İstasyonu, Nisan ayında 50. yılını kutladı.

Tom ve Steve, Chicago’nun düzinelerce yem dükkânına sahip olduğu kötü günleri anlattılar. Illinois Nehri’nde balık avlamak basit bir işti ve ardından Hank, Marsilya yakınlarında birinci sınıf bir yer kiralamak ve diğer mağazaları dondurmak gibi harika bir hamle yaptı.

Her Perşembe gecesi, Orland Park, Palos Park veya Kankakee County çevresindeki golf sahalarında veya göletlerde ıstakoz avlarlardı. Bu gizli operasyon için 25 dolar değerinde bir raketleri vardı. Suda ilerlerken, karanlıkta, loş ışıklarla zıplıyor, ilerlemeden önce 5 galonluk kovaları hızla dolduruyorlardı.

Bir tutamda, McKinley’nin bahçesinden veya çayırlarından sürüngenler toplarlar.

Beş rekor Illinois balığı Henry’de tartıldı: Skipjack ringa balığı (Travis Strickland, 2 lb, 10.4 oz, 11 Mayıs 2022, Illinois River), koca kafalı sazan (Garrett Kneese, 72-9, 8 Kasım 2021, Humboldt Park Lagoon) , küçük ağızlı levrek (Joe Capellobo, 7-3, 14 Ekim 2019, Chicago Lakefront), misk kaplanı (Michael Bhemetwick, 31-3, 6 Ağustos 2004, Will Gölü) ve kahverengi alabalık (Deva Franek, 36 -11.5, 22 Haziran 1997, Doğu Şikago).

“Yaptıklarımızla gurur duyuyorum,” dedi Steve, “ama artık ava gitmenin, avlanmanın zamanı geldi.”

Tom, “Birisi topu yakalayıp sokağa çıkmak isterse, onları desteklerim” dedi. “Yem almak için banliyölere gitmek zorunda kalmak istemiyorum.”

Birilerinin kendi hikayelerini oluşturmasının zamanı geldi.