Hiawatha krateri, buzul buzu erozyonda inanılmaz derecede etkili olmasına rağmen çok iyi korunmuştur. Durumu, göktaşının 13.000 yıl kadar kısa bir süre önce çarpmış olabileceği tartışmasını körükledi.
Ancak dünyanın en büyük kraterlerinden biri olan krater kesin olarak tarihlendi ve çok daha eski. Aslında, dinozorların soyu tükendikten birkaç milyon yıl sonra, yaklaşık 58 milyon yıl önce Dünya’ya çarptılar.
“Kraterin yerini tespit etmek, çatlamak için özellikle zordu, bu nedenle Danimarka ve İsveç’teki iki laboratuvarın farklı tarihleme yöntemleri kullanarak aynı sonuca varması çok tatmin edici. Bu nedenle, gerçek krateri tanımladığımıza inanıyorum.” Danimarka’daki Normal Tarih Müzesi’nde jeoloji başkanı Michael Storey, bir basın açıklamasında şunları söyledi: “Birçok insanın daha önce düşündüğünden çok daha yaşlı olan yaş.”
Asteroit Kuzey Kutbu’na çarptığında, Kuzey Kutbu, yaklaşık 68 ° F (20 ° C) sıcaklığa sahip yağmur ormanlarıyla kaplıydı. Science Advances’te yayınlanan krater üzerine yeni bir makalenin yazarı olan Storey, yerel nüfusun timsahları, kaplumbağaları ve ilkel su aygırı benzeri hayvanları içereceğini söyledi.
Hiawatha çarpma krateri Washington DC’yi yutabilir ve Dünya’da önceden bilinen yaklaşık 200 çarpma kraterinden yaklaşık %90 daha büyüktür.
Grönland’a çarpan göktaşının, yaklaşık 8 milyon yıl önce Meksika’da Chicxulub kraterinin oluşumuna neden olan ve dinozorları yok eden 200 kilometre genişliğindeki asteroit ile aynı şekilde küresel iklimi bozup bozmadığı henüz bilinmiyor. Ama Grönland göktaşı Çevredeki bitki ve hayvan yaşamını yok ederdi.
Şimdiye kadar araştırmacılar buzuldan akan nehirlerden kum ve kaya topladılar. Bu örnekler göktaşının etkisiyle ısınmıştı. Kayada bulunan uzun ömürlü doğal radyoaktif izotopların doğal bozunmasını tespit eden teknikler kullanılarak tarihlendirildiler.
Kayada bulunan mineral zirkon kristalleri, uranyum ve kurşun tarihleme kullanılarak tarihlendirilmiştir. Uranyum izotopları, zirkon kristalleştiğinde bozulmaya başlar ve sabit ve öngörülebilir bir oranda kurşun izotoplarına dönüşür. Teknik, yaklaşık 58 milyon yıl önce bir tarih gösterdi.
Kum taneleri bir lazerle ısıtıldı ve araştırmacılar, K-40 olarak bilinen potasyumun nadir fakat doğal olarak oluşan bir radyoaktif izotopunun bozunmasının neden olduğu argon gazı salınımını ölçtüler.
Storey, “K-40’ın yarı ömrü son derece uzun (1.250 milyon yıl), bu da onu asteroid Hiawatha’nın yaşı gibi derin jeolojik olayların tarihlenmesi için ideal kılıyor” dedi.
Teknoloji, meteor çarpmasına benzer bir zaman çerçevesi önerdi.
Krateri ilk keşfeden Kopenhag Üniversitesi GLOBE Enstitüsü’nde profesör olan ortak yazar Nikolaj Krog-Larsen, dedi.
More Stories
Yeni bir okyanus atlası, yapay ışığın geceleri denizleri nasıl kirlettiğini gösteriyor
NASA’nın Webb Uzay Teleskobu, Kayalık Gezegen Oluşumu bölgesinde su buharı tespit etti
Ölü bir balinanın leşiyle beslenen düzinelerce köpekbalığını izleyin: ScienceAlert