Grammy'nin atlanması neden sürpriz değil?

Kayıt Akademisi’nin Lata Mangeshkar’ı sitesinden silmesine kızanlar Anısına Grammy’deki bir bölüm, emperyalizm yerine Amerika’daki cehalet kültünü suçlasaydı daha iyi olurdu. Isaac Asimov’un 1980’de ünlü bir şekilde yazdığı gibi, “Amerikan bilme hakkı” anti-entelektüalizmden nefret eden bir ülkede anlamsızdır. Pratikte bu sadece benim cehaletimin sizinki kadar iyi olduğu anlamına gelir.

Öyleyse, Lata Mangeshkar’ın rekor sayıda şarkı söylemesi veya dünya çapında milyonlarca kişi tarafından sesinin saflığından zevk alması veya güçlü şarkılarının birçok ruhun kültürel gökyüzünün bir parçası olması onlar için ne kadar önemli? Amerikalıların çoğu basitçe bilmiyor. Bunun nedeni, onların popüler kültürünün kozmopolit olması ve bizimkinin, yumuşak güce olan inancımıza rağmen, büyük ölçüde diaspora ile sınırlı kalmasıdır. Amerika’nın yirminci yüzyıldaki benzersiz refahı, yaptığı her şeyin dünyanın ilgisini çektiği anlamına geliyordu.

Fatima Butto, Amerika’nın üstünlüğüne meydan okumak için Doğu’nun yükselişi ve Doğu’dan kültürlerin ortaya çıkışı hakkında hiç durmadan yazabilir, ancak dünyanın hayal gücünü yakalamak için Güney Kore’den birçok erkek grubu ve birçok Türk pembe dizisi gerekir.

Bu sadece bir dağıtım meselesidir. Amerikan filmleri ve müziği dünyayı dolaşıyor ve endüstrinin büyüklüğü ve ölçeği nedeniyle dünyanın her yerindeki sinemalarda ve evlerde gösteriliyor. Genellikle, bir Hint filminin en büyük gösterimi 4000 ekrandır. Hatta büyük bir darbe gibi $$$$Zaten gişede 1.000 Rs’ye kadar yarışan film, 60 ülkede sadece 7.000 ekranda gösterime girdi. Öte yandan, tipik bir Hollywood filmi Örümcek Adam: Evde yer yok 60 küresel pazarda 39.000 ekranda yayınlandı. Amerikan pop kültürü o kadar yaygın ki, daha fazla insan Kardashianları komşularından daha fazla önemsiyor ve dünya çapında daha fazla insan Lady Gaga’yı Lata Mangeshkar’dan daha fazla biliyor.

Amerika kendi şartlarında başarılı olanları tanır. AR Rahman, Little Big Hit oyununun müziklerini besteleyene kadar şüphesiz evrensel deha olarak kabul edilmedi. evsiz milyoner Subhash Ghai (onu Salman Khan’ın oynadığı 2008 filminde kullanmayı planlayan) tarafından reddedilen bir şarkı olan ‘Jai Ho’ şarkısı da ilgi çekiciydi. Yuvraj), bu onun başarısının bir sembolü oldu. Hindistan’ın özel pazarı o kadar geniş ve farklı ki ve ülke içinde geçilmesi gereken o kadar çok sınır var ki Hindistan dışında veya en azından diasporanın dışında bir pazara bakmak büyük bir inanç sıçraması gerektiriyor.

READ Lindsay Lohan, Düğün Sonrası Türkiye Gezisinde 'Güneşte Eğleniyor'

Hint-Amerikalı sırasında onurlandırıldı Anısınave büyük ölçüde fark edilmeyen kişi Bhaskar Menon’dur. Küresel bir müzik yöneticisi olan Menon, rekor satışların hâlâ başarı işaretleri olduğu günlerde EMI Music Worldwide’ın ilk CEO’su ve CEO’su olarak bir noktada çok güçlüydü. Pink Floyd’un 1973 tarihli The Dark Side of the Moon filmi gibi bir dizi başarılı filmden sorumluydu ve aynı zamanda EMI Films gibi filmlerden de sorumluydu. Hindistan’a geçiş (1984). 2021’de öldüğünde 86 yaşındaydı ancak Hindistan medyasında kendisinden hiç bahsedilmedi. Menon, Beatles, Pandit Ravi Shankar ve hatta Hindistan’ın en son Grammy kazananı Ricky Cage, daha önce The Police’den Stuart Copeland ile birlikte çalışan Ricky Cage olsun, Amerikalıların yetenekleri ancak topraklarında büyüdüğünde fark ettikleri fikrini somutlaştırıyor. En İyi Yeni Dönem Albümü için. Bu, Cage’in aynı kategorideki ikinci Grammy’si. İlk galibiyetini 2015 yılında aldı.

Lata Mangeshkar ve Bappi Lahiri gibi efsanelerden Hindistan’ın unutulmuş müzisyenlerine, birçok Shyam Benegal klasiği için müzik besteleyen büyük Vanraj Bhatia’dan davul maestro Badal Roy’a kadar, web sitelerinde onurlandırdıkları isimleri Kayıt Akademisi’nden öğrenmeliyiz. , Kemancı Prabhakar Jog’dan Shillong Oda Korosunu kuran Neil Nongkenrih’e. 1958’den beri Grammy Ödüllerini veren Kayıt Akademisi, müzisyenler, yapımcılar, kayıt mühendisleri ve diğer müzik profesyonellerini içeriyor. Grammy’ler, tıpkı Sinema Sanatları ve Bilimleri Akademisi’nin Oscar’larda yaptığı gibi, çeşitliliğe ve kapsayıcılığa inanır, ancak katılım fikirleri, dünyanın kültürel bağımsızlıklarını hâlâ koruyan ve yeterince büyük pazarlara sahip olan kısımlarını içermek zorunda değildir. haklı çıkarmak için.

En azından şimdilik.

Yazar kıdemli bir gazeteci ve India Today dergisinin eski editörüdür. Bu makalede ifade edilen görüşler yazara aittir ve bu yayının konumunu temsil etmez.

IPL 2022 için en son haberleri, son dakika haberlerini ve canlı güncellemeleri buradan okuyun.

READ 20. Akbank Kısa Film Festivali 25 Mart'ta başlıyor