Gökbilimciler, Samanyolu’nun kalbindeki süper kütleli bir kara delikten bu aktivitenin kanıtını buldular.
Güneşimizin kütlesinin 4 milyon katı olan kara delik, birkaç bin yıl önce meydana gelen bir patlamadan kaynak makinesi benzeri malzeme kalıntılarını içeriyor.
Kara delikler malzemeyi içeri çekmek için yerçekimlerini kullandıklarından, yıldızlararası gaz ve toz, kara deliğin etrafında toplanma diski adı verilen bir şeyde dolaşır. Bu hızla dönen malzeme, radyasyon eşliğinde uzayda neredeyse ışık hızında ateş eden jetlerde kara delikten ısınır ve patlar.
Galaksimizdeki kara delik genellikle sessiz olsa da, yıldızları ve gaz bulutlarını yuttuğu için bazen kozmik geğirmeler ve hıçkırıklar gibi faaliyetleri serbest bırakır.
2013 yılında, NASA’nın Chandra X-ışını Gözlemevi ve New Mexico’daki Jansky Çok Büyük Dizi Teleskopunu kullanan araştırmacılar, kara deliğin yakınında bir jetin gazdan püskürttüğünü gösteren X-ışınları ve radyo dalgaları tespit ettiler.
Bu, Chapel Hill’deki Kuzey Karolina Üniversitesi Fizik ve Astronomi Bölümü’nde profesör olan Gerald Cecil’i karadelikten başka bir yönde yayılan başka bir jet olup olmadığını merak etmeye sevk etti.
Hubble Uzay Teleskobu da dahil olmak üzere yer ve uzay teleskoplarından elde edilen veriler, ışığın birden fazla dalga boyunda, esasen Cecil’in kara delikten yaklaşık 35 ışıkyılı uzaklıkta dizilmiş görünmez, parıldayan sıcak bir gaz kabarcığının yanı sıra genişleyen bir düğümü görmesine izin verdi. gaz çok uzak değil Sadece 15 ışıkyılı.
Jetler galaksideki gaz bulutlarına çarptığında, bulutlar ısıya genişleyerek tepki verir. Gaz bulutlarının içindeki maddeler jetin bükülmesine ve akımlara bölünmesine neden olur.
Japonya’daki Tsukuba Üniversitesi’nde çalışmanın ortak yazarı ve yardımcı doçent Alex Wagner yaptığı açıklamada, “Akımlar Samanyolu’nun yoğun gaz diskinden sızıyor” dedi. “Akış, bir ahtapot gibi, bir kalem ışınından dallara doğru çatallanır.”
Bu akımlar, en az 500 ışıkyılı boyunca uzanan bir dizi genişleyen gaz kabarcığına yol açtı; bu, araştırmacıların geçmiş olayları yeniden yapılandırmasına olanak tanıyan bir papatya zinciri.
Cecil, “Tıpkı arkeolojide olduğu gibi, büyük bir uygarlığın kalıntılarına rastlayana kadar eski ve eski eserleri kazar ve bulursunuz” dedi.
Wagner ve Cecil, Samanyolu’nun içinde uçakların bilgisayar modellerini çalıştırdıklarında, teleskoplardan veri üretebildiler.
Cecil, galaksimizin merkezindeki kara deliğin “şu anda bozuk” olduğunu söyledi. Ancak uçağa tekrar enerji verilirse, jet de muhtemelen tekrar ateşlenir ve gökbilimciler uçağın ne kadar ileri gidebileceğini izleyebilir, dedi.
More Stories
Yeni bir okyanus atlası, yapay ışığın geceleri denizleri nasıl kirlettiğini gösteriyor
NASA’nın Webb Uzay Teleskobu, Kayalık Gezegen Oluşumu bölgesinde su buharı tespit etti
Ölü bir balinanın leşiyle beslenen düzinelerce köpekbalığını izleyin: ScienceAlert