Gezegen bilimciler, Yıldız Gemisinin potansiyeli karşısında heyecanlanmaya başlıyor

Jennifer Heldman masasındaki bilgisayar ekranlarına baktı ve ayın güney kutbuna yakın bir yanardağa roket düşmesinin üst aşamasını izledi. Basım Bilim2.3 tonluk bir çelik parçası, 2 ton TNT kuvvetiyle aya çarptı.

Ekim 2009’du ve Heldman, etkiyi Kaliforniya’daki NASA Ames Bilim Operasyonları Merkezi’nin içinden izledi. 33 yaşında bir gezegen bilimcisi olarak, yer tabanlı teleskopları kullanarak etki gözlemlerini koordine ederek NASA’daki ilk büyük görevindeydi.

NASA, LCROSS göreviyle “buza dokunmak” istedi. 1960’larda ve 1970’lerin başındaki Apollo inişleri gri, çorak bir dünya bulmuş olsa da, bilim adamları o zamandan beri milyarlarca yıllık kuyruklu yıldızların kalıntıları olan kutupların altındaki zifiri karanlık kraterlerin altında buz ceplerinin sıkışıp kaldığına inanmaya başladılar. etkiler. Centaur’un işi bu kraterlerden birini patlatmak ve bilim adamlarının haklı olup olmadığını görmekti.

Verileri inceledikten sonra NASA, sentor çarpışmasından çıkan buhar sütununda gerçekten de su ve patlamadan çıkan malzeme bulduğunu duyurdu.

Heldman için bu, kariyerinde çok önemli bir andı. Bu deneyim, gezegen bilimcisi olarak suyun takibine olan ilgisini pekiştirdi. “Bu görevin sonuçlarının ne kadar derin olduğu gerçekten şaşırtıcı” dedi.

Ay’da su buzu keşfi, gezegen bilim adamlarının güneş sistemi boyunca buz ve suyu keşfettiği bir döneme ışık tutuyor – Europa ve Enceladus’un buzla kaplı uydularında, Mars’ta ve altında ve muhtemelen bundan daha fazlası. Plüton’un içi veya Neptün’ün en büyük ayı Triton gibi uzak yerler. Bilim adamları, Dünya’nın ötesine baktıklarında suyun hemen her yerde olduğunu keşfettiler.

Bu keşifler her türlü şaşırtıcı olasılığı artırdı. Suyun var olduğu veya bir zamanlar olduğu yerde yaşam evrimleşmiş olabilir. Yani bilim adamları artık sadece Mars’taki kuru göl yataklarında fosil aramıyorlar; Avrupa’nın büyük okyanuslarında, Enceladus’ta ve diğer yerlerde organizma aramaya başladılar. İnsan keşifleri için de suyun yayılması büyük bir fırsat sundu. Suyun olduğu her yerde roket yakıtının bileşenleri vardır – sıvı hidrojen ve sıvı oksijen.

Önemli ölçüde, bu keşifler NASA’nın bilim programlarının ve insan uzay uçuşlarının odağını etkiledi. NASA, diğer dünyalarda geçmişte ve hatta günümüzde yaşam bulabilecek misyonları desteklemek için yıllık yaklaşık 3 milyar dolar olan yıllık gezegen bilimi bütçesini giderek daha fazla kullanıyor. Ve son dört yıldır, uzay ajansı, insanları Mars’a göndermeye hazırlık olarak, muhtemelen orada su çıkarmak için astronotları aya göndermek için bir plan geliştiriyor.

Bilim adamları için her zaman cevaplardan daha fazla soru vardır. Ve her zaman yapmak istedikleri, uçmak için mevcut paradan daha fazla görev vardır. Her yerde bulunan su, bilim adamlarını nihayet buz birikintilerini ve yeraltı okyanuslarını bulmak ve karakterize etmek için güneş sistemine robotları sokmaya daha istekli hale getirdi. Tıpkı güneş sisteminin hayal ettiğimizden çok daha fazla sır içerdiğini öğrendiğimiz sırada – bu da oraya uçma ve onu serbest bırakma konusundaki beceriksizliğimizi özellikle sinir bozucu hale getiriyor.

Ama ya yapabilseydik?

Bazı gezegen bilimciler, SpaceX’in benzeri görülmemiş kaldırma yetenekleri ve potansiyel olarak düşük maliyetleri ile yeni Starship roketinin güneş sistemini yeni bir keşif çağına açabileceği fikrine ısınıyorlar. Geniş ve sıcak bir yeraltı okyanusuna sahip olan Avrupa’ya bir kara aracı gönderdiğinizi hayal edin. Son NASA planlama toplantıları sırasında bilim adamları, Avrupa üzerinde bilim yürütmek için milyarlarca dolara mal olan karmaşık bir uzay aracı göndermeyi düşündüler. En iyi ihtimalle, oradaki küçük bir buzdolabının boyutu ve kütlesi hakkında bir sürü bilimsel alet almayı umuyorlardı.

Buna karşılık, Starship ile NASA, mobilyasız tek katlı bir evin büyüklüğünde bir bilim yükü önbelleği indirebilir.

Heldman, “Uzay aracı mühendisliğinden gerçekten faydalanabilir ve dış güneş sistemine daha önce düşünmediğimiz şekillerde erişebilirsiniz.” Dedi. “Bu dünyaları keşfetmek için devrim niteliğinde yeni bir yol sağlayabilir.”

Yıldız Gemisi Kökenleri

SpaceX’teki mühendisler, yaklaşık beş yıldır Starship’i geliştirmek için çok çalışıyorlar ve son on iki ay içinde birkaç erken test uçuşunu tamamladılar. Çok fazla teknik çalışma var, ancak şirket, Solar’daki çoğu nesnenin yüzeyine muhtemelen 100 tona kadar çıkabilecek çok ağır, tamamen yeniden kullanılabilir, düşük maliyetli bir roket teslim etme yolunda görünüyor. Sistem.

SpaceX ve kurucusu Elon Musk, Starship’i insanları Mars’a götürecek ve orada kendi kendine yeten bir yerleşim inşa edecek ana roket olarak görüyor. Ancak böyle bir aracın bilim, keşif ve savunma amaçları için sayısız başka kullanımı olacaktır.

Starship’in oldukça güvenilir bir versiyonu muhtemelen birkaç yıl uzakta kalacak, ancak gemi 2022 gibi erken bir tarihte bir dizi yörünge test uçuşuna başlayabilir. NASA’nın insan keşif programı artık Starship’e o kadar güveniyor ki, uzay ajansı uzay aracını seçti Artemis Ay Programı iniş sistemi olarak hizmet etmek. Şimdi, uzay aracı başarısız olursa, NASA Ay’a geri dönmeyecek.

Heldman, “Uzay aracı, Mars’a ve başka yerlere benzeri görülmemiş miktarlarda yük sağlayabilir.” Dedi. “Gezegen bilimcilerin bu yetenekten nasıl yararlanacaklarını düşünmeleri gerekiyor çünkü bu olağandışı. Ve eğer bu fırsatlardan yararlanmak istiyorsak, insansız test uçuşlarında faydalı yükleri almak istiyorsak, havalanmalıyız.”

Önce SpaceX Gezegen bilimi topluluğuna daha yakın olun 2018’de bir dizi “Mars Atölyesi”, gezegendeki potansiyel iniş yerleri ve insanların yüzeyde güvenli bir şekilde yaşayabilmeleri ve çalışabilmeleri için doldurulması gereken bilgi boşlukları gibi temel soruları ele aldı.

Şirket, Mars araştırma topluluğunun önde gelen isimlerini davet etti ve onlarca kişi katıldı. Bazıları SpaceX’in vizyonuna zaten ikna olmuştu, ancak diğerleri şüpheciydi. Zamanla, SpaceX prototipler yapıp test ettiğinde, bazı şüpheciler bile Starship’in gerçekten olacağına inanarak satın almaya başladı.

Toplantılara katılan bir gezegen bilimcisi ve Mars uzmanı Tanya Harrison, “Yıldız gemisi daha gerçekçi görünmeye başladıkça insanların fikirlerini değiştirdi” dedi. “Ay misyonları için uzay aracı seçimi, büyük bir güvenilirlik artırıcıydı.”