Evrimin beynin şekli üzerindeki etkisi

özet: Beynin şekli, evrim süreci boyunca işlevine paralel olarak gelişti.

Çalışma, 90 Euarchontoglires türünün beyinlerinin 3 boyutlu yüzey modellerini inceleyerek, araştırmacıların beyin şekillerinin çeşitliliğini ve bunların işlev, davranış ve çevre ile ilişkilerini analiz etmelerini sağladı.

Önemli bulgular:

1. Beynin şekli, organın işlevine paralel olarak gelişmiştir.
2. İnsanlar, makaklar, fareler, sıçanlar, sincaplar ve hamsterler dahil olmak üzere 90 Euarchontoglires türünün beyinlerinin 3 boyutlu yüzey modelleri kullanıldı.
3. Çalışmanın sonuçları, beynin çevresine uyum sağlarken dil ve hafıza gibi daha yüksek bilişsel işlevlerle ilgili diğer bölgelerden önce görsel dikkat bölgelerini genişlettiğini gösteriyor.

kaynak: Viyana Tıp Üniversitesi

Beyin yapısı ve işlevi arasındaki bağlantılar, nörobilimin ana odak noktasıdır..

Viyana Tıp Üniversitesi tarafından uluslararası ortaklardan oluşan bir ekibin katılımıyla yürütülen yeni bir çalışma, evrimi ve bunun insan ve hayvan beyin yapısının yetenekleriyle ilişkisini araştırıyor.

Sonuçlar, beynin şeklinin, evrim süreci boyunca organın işlevine paralel olarak geliştiğini gösterdi.

Araştırmanın sonuçları ünlü dergide yayımlandı. Doğa İletişimi.

Çalışmada insan, makak, primat, fare, sıçan, sincap ve hamster gibi 90 tür Euarchontoglires (supraprimat) beyinlerinin 3 boyutlu yüzey modelleri incelendi.

Beyinlerin ortak bir temsilini oluşturmak için ortak ataların bilgisayar modellemesi ve nöral yapıların şekillerinin analizi kullanıldı.

İlk kez bu, beyin şekillerinin çeşitliliğini ve bunların işlev, davranış ve ekolojiyle ilişkisini, yani organizmalar ve çevreleri arasındaki ilişkiyi analiz etmeyi mümkün kıldı.

Sonuçlar, beynin şeklinin, evrimi boyunca organın işlevine paralel olarak geliştiğini doğrulamaktadır.

Hesaplamalı Görüntüleme Araştırma Laboratuvarı’ndan (CIR) baş yazar Ernst Schwartz, “Farklı büyüme modellerini değerlendirerek, hayvanlarda ve insanlarda bilişsel yeteneklerin belirli yönlerine karşılık gelen, beyin gelişimi sırasında birlikte genişleyen yedi küme tanımlayabildik” dedi. Biyomedikal Görüntüleme ve Tedavi Departmanı MedUni Viyana’da görüntü kılavuzu.

Sonuç olarak beyin, dil ve hafıza gibi daha yüksek bilişsel işlevlerle ilgili diğer alanlardan önce görsel dikkat alanlarını genişleterek çevresine uyum sağlar.

Çalışma, dünyanın dört bir yanından araştırmacılarla ortaklaşa yürütüldü.

George Lang, “Onu karakterize eden olağanüstü açık ve disiplinler arası uluslararası işbirliği olmasaydı çalışma mümkün olmazdı. Nörobilim, anatomi, paleontoloji ve matematik unsurlarını birleştiriyor ve dünya çapında bir düzineden fazla laboratuvarı içeriyor” dedi. çalışmanın müdürü.

“Bu çalışmanın katalizörlerinden biri, plastisiteye olan ilgi olmuştur – bazı beyin bölgelerinin hastalık sırasında kendilerini neden diğerlerinden daha iyi yeniden düzenleyebildiği sorusu. Beyin mimarisini daha iyi anlamanın, bu mekanizmalar hakkında fikir edinmemize yardımcı olacağını umuyoruz. ”

Araştırma bulguları, hayvanların ve insanların ortak ve farklı özelliklerinin daha iyi anlaşılmasına da yardımcı olabilir.

Bu araştırma hakkında haberler Evrimsel Sinirbilim

yazar: Karen Kirchbichler
kaynak: Viyana Tıp Üniversitesi
iletişim: Karin Kirschbichler – Viyana Tıp Üniversitesi
resim: Görüntü, Neuroscience News’e aittir

Orijinal arama: açık Erişim.
“Kortikal geometrinin evrimi ve bunun işlev, davranış ve çevreyle ilişkisiErnest Schwartz ve diğerleri tarafından yazılmıştır. Doğa İletişimi

Özet

Kortikal geometrinin evrimi ve bunun işlev, davranış ve çevreyle ilişkisi

Karşılaştırmalı nöroanatomi ve fosil kayıtları üzerine yapılan çalışmalar, sosyal ve çevresel çıkışların serebral korteksin morfolojisi üzerindeki etkisini gösteriyor, ancak genellikle evrimi hakkında çelişkili teorilere yol açmıştır.

Burada serebral korteksin şekli ile işlevinin topografyası arasındaki ilişkiyi inceliyoruz.

Yaygın olarak kullanılan deneysel organizmalar da dahil olmak üzere mevcut 90 Euarchontoglire’nin birleşik bir serebral korteks geometrik temsilini oluşturuyoruz. Yüzey geometrisindeki varyasyonun, genel beyin boyutundan bağımsız olarak türlerin ekolojisi ve davranışıyla ilgili olduğunu gösteriyoruz.

Kortikal yüzeyin atasal şeklinin yeniden inşası ve gelişim sırasındaki değişimi, lokalize kortikal genişlemelerin evrimsel tarihini, beyin işlevinin tipik ayrışmasını ve bunların davranış ve bilişle ilişkisini izlememizi sağlar.

Bireysel kortikal bölgelerin, dinamik sosyal ve çevresel nişlere evrimsel adaptasyonlar sırasında farklı alan artışı dizilerini takip ettiğini bulduk. Bu olaylar dizisinin anatomik bağıntıları, mevcut türlerde hala gözlemlenmektedir ve mevcut davranışları ve ekolojileri ile ilgilidir.

İnsan kortikal yüzey morfolojisinin derin evrimsel tarihini, anatomi ve işlevlerini incelerken kortikal bölgelerin evrimsel tarihini göz önünde bulundurmanın önemini vurgulayarak, oldukça yorumlanabilir fonksiyonel bağlantılara sahip uzay-zamansal bileşenlere analiz ediyoruz.