Eski bir kömür madenciliği şehri, ekonomisini yeniden inşa etmek için ekoturizme nasıl yöneliyor | Virjinya

eSeksen beş yıl önce Bobby Gullit, kömür ülkesinin kalbinde doğdu. Dante, Virginia’da, içinde hastane, otel, okul, sinema, taksi durağı ve tren hattının da bulunduğu 6,000 nüfuslu hareketli bir belediyede büyüdüm. Clinchfield Coal Company’ye ait bir işçi evinde yaşadığını hatırlıyor: O zamanlar, Joliet, gözetmenler tepelerde yaşarken, kömür madencileri ve aileleri yakındaki sıradağların oyuklarında yaşıyordu.

Gecekondu evleri, engebeli, ağaçlarla çevrili tepelerin oluşturduğu bir çanakta oturan şehrin dolambaçlı sokaklarına yayıldı. İlkbahar ve yaz aylarında, dağ defnesi ormana açılır ve kudzu yer yer yayılır ve kışın şehir karla kaplıdır.

Ocak ayı sonlarında Dante Kömür Madencileri Müzesi’nde yaptığı anıları anlatan Gullet, “Dante’nin ne kadar güzel olduğuna inanamayacaksınız,” dedi.

Dante’nin ekonomisi büyük ölçüde kömüre dayanıyordu ve madencilikten elde edilen kazançlar şehirdeki ailelerin gelişmesine izin verdi. Ailesi demiryollarında çalışan arkadaşı Lou Wallace, “Kömürün kral olduğu, hayatın güzel olduğu ve herkesin parası olduğu bir balonun içinde yaşıyorduk” diye ekledi.

Şimdi hepsi gitti. Dante’nin kömür işleri gittiğinden, diğer endüstriler henüz kök salmamıştı. Ancak Gullett ve Wallace, Dante’yi bir ekoturizm merkezine ve aynı zamanda bilgi ekonomisi çalışanlarının uzaktan yaşayabileceği ve çalışabileceği bir yere dönüştürmek için yeni finansman kaynaklarından yararlanarak bunu değiştirmek istiyorlar.

Wallace, “Kömür yenilenebilir değil” dedi. “Yolunun sonuna geldi. Yeni bir nesle ulaştık ve düşünmeye başlamalıyız. Binanın başka bir şeye dönüşmesine, değişime ve tadilata razı olmalıyız.”

Gullett ve Wallace, şehirdeki terk edilmiş kömür madenlerini onarmak için diğer bölgesel ve ulusal gruplarla birlikte çalışan Dante Community Association adlı bir grubun parçası. Çalışma, yalnızca yerel ekonomilerini canlandırmakla sınırlı değil; Aynı zamanda çevrelerini beslemek ve Juliette’in sevgiyle hatırladığı doğal güzelliğin bir kısmını topluma geri kazandırmakla da ilgili.

Wallace, “Bütün bunları pilot olarak yaptığımızı hissediyoruz” dedi. “Bu, diğer toplulukları ‘Vay canına, ileriyi düşünebiliriz’ demeye teşvik edebilir.”

CDante’nin sözünden çekilmesi (“boya” ile tekerlemeler) 1972’de Clinchfield’ın faaliyetlerini kapatmasıyla başladı. Bugün şehirde 600 kişi yaşıyor ve bunların %40’ı yoksulluk içinde yaşıyor. Dante, Ohio’dan doğu Kentucky’ye ve Batı Virginia’dan Virginia’nın bu şeridine kadar uzanan Appalachian kömür ülkesinde bir istisna değildir. Appalachia’da yoksulluk oranları azalırken, bölgedeki ortalama oran ülkenin geri kalanından yaklaşık iki puan daha yüksek.

Şehre planlarında yardımcı olan Nature Conservancy’nin direktörü Brad Krebs, Dante’nin “uzun bir tarihin ve tek bir endüstriyle yakından bağlantılı ekonomilerin geleneğinin olduğu” bir toplumun “iyi bir örneği” olduğunu söyledi.

Benzer şekilde, bölgedeki diğer şehirler güneş panelleri, geri dönüşüm merkezleri, tüpler, yürüyüş, ATV parkurları ve daha fazlasıyla ekonomilerini canlandırmayı denedi. 2019’da, Crips organizasyonu koruma için Dante çevresindeki orman arazisinin çoğunu satın aldı.

Dante ve onun gibi diğer şehirler kömürden nasıl devam edileceği sorusuyla boğuştukça, terk edilmiş kömür madenleri bazı acil çevre sorunlarına yol açar: Bu alanlar dengesiz dağ yamaçlarına ve yeraltı yangınlarına yol açabilir ve yıllar içinde yan ürünleri yakındaki nehirler parlak turuncuya döner;

Kömürün yok edildiği toplulukların bu bölgeleri temizlemesine yardımcı olacak federal programlar var – örneğin, kömür şirketlerinden iyileştirme sağlamak için para tahsis eden Küçük Terk Edilmiş Arazi Islah Programı gibi. Altyapı faturası, Başkan Biden’a mayınları onarması için 11,3 milyar dolar sağlayacak. Ancak bu programlar, toplulukların ekili arazileri temizledikten sonra kendilerini nasıl yeniden yönlendirebilecekleri konusunda bir yol haritası sunmuyor. Bu madenleri temizlemek için işçi tutabilirsiniz – örneğin, Dante’nin dağlarının çok kuzeyindeki Clinchco, Virginia’da, eski madenciler kömür madeni atıklarını kürekle iş buldular. Ama dünya temizlendiğinde ne olur?

Dante’de topluluk üyeleri, doğa severleri ve heyecan arayanları bölgeye çekeceğini umdukları küçük arazilerinin yürüyüş, ATV ve dağ bisikleti parkurlarına dönüşmesini sever. 2018’de Dante, şehrin tepelerdeki iki maden kuyusunu kapatmasına ve Clinch Nehri üzerindeki daha büyük bir kasaba olan St Paul’e giden Spearhead Trails sistemine bağlanacak bir dizi yürüyüş ve ATV parkuru inşa etmesine izin verecek bir hibe aldı. Şehir şimdi dağ bisikleti parkurları, ofis alanı ve bir şehir iş eğitim merkezi için ek hibe başvurusunda bulunuyor.

Central’dan Matt Hilber, Covid sayesinde bürokrasiye bir miktar hibe parasının bağlandığını söylüyor. Dante sakinlerine planlarında yardımcı olan, kâr amacı gütmeyen Appalachian Voices’a sahip bir Appalachian ekolojisti. Hepler, şeritlerin henüz inşa edilmediğini, ancak paranın orada olduğunu söyledi. Şehir bu baharda inşaata başlamak için yeşil ışık yaktı ve dağın ihtişamı ormanda çiçek açtığında Mayıs ayına kadar açılmayı umuyorlar. Cripps’e göre, bu güneydeki Appalachian ormanları, dünyadaki en biyolojik çeşitliliğe sahip ormanlar arasındadır ve onun organizasyonu, Dante’nin doğa koruma alanı arazisinde patikalar inşa etmesinden memnundur.

Wallace için planın önemli bir parçası, biyolojik çeşitliliği vurgulamayı ve dünyanın sizin bölgenizde doğaya değer verme şeklini yeniden çerçevelemeyi içeriyor. Bir gezgin olduğunu söyledi, ancak Appalachian kömür ülkesinin dağlarını ve oyuklarını (“don” olarak telaffuz edilir) diğer tüm manzaralardan daha çok seviyor. “Başkalarını buraya getirmek, kömür ülkesinin nasıl bir yer olduğunu görmek ve bunun ay manzarası olmadığını, yeniden yaratabileceğimiz güzel bir orman olduğunu görmek” istediğini söylüyor.

Aynı zamanda, şehri 21. yüzyıldan kalma bir işgücüyle yeniden doldurmayı umuyor. Dante, bir sırtın dibinde yer alan, yerlilerin hindi ayağı deseni dediği şeye yayılmış bir dizi oyukta bulunur. Bir zamanlar, kömür madencileri ve aileleri, çalışmaya odaklanan ve doğayla çevrili birbirine bağlı bir topluluk olan bu oyuklardaki küçük evlerde yaşıyordu. Virginia Tech’deki öğrenciler artık tasarım modelleri Bu boşluklara yapılabilecek akıllı evler için bu baharda şehre genişbant internet geliyor. Wallace, bu evlerin yeni uzak bilgi ekonomisi çalışanlarından oluşan bir kadroyu çekmesini istiyor.

Wallace, bir gün bu eski kömür kampında yaşamayı umduğu idealist doğa sever bin yıllık işçiyi anlatırken, “Evinizden hemen çıkıp yürüyüş parkuruna çıkabileceksiniz” dedi.

Wallace bu tür bir dönüşümün mümkün olduğuna inanıyor, çünkü benzer bir değişikliğin büyüdüğü ve hala yaşadığı Dante’nin sekiz mil güneyindeki St. Paul kentinde meydana geldiğini gördü. Yirmi yıl önce şehir merkezinde bir pazarlama şirketi açtığında, “Her şey berbattı,” dedi. Ancak bir çiftçi pazarı kurmak için diğer topluluk üyeleriyle birlikte çalıştı. Nature Conservancy’den hibe yazmayı öğrendim. Politikaya girdi – ve şimdi Russell County’nin seçilmiş bir müfettişi olarak oturuyor – ve arkadaşlar edindi. Şimdi, St Paul, Virginia’nın en yeni eyalet parkına, kayak kiralamalarına, bir bira fabrikasına ve bir otele ev sahipliği yapıyor. Wallace, Dante’deki süreci çok daha hızlı yineleyebileceklerini düşünüyor.

Kasabadaki bazıları şüpheci. Dante’nin tek mağazası, şehir merkezinin kenarında şarküteri, giyim ve şarküteri satan bir genel mağaza. Sahibi Dennis Porter, Dante sakinlerinin iyi insanlar olduğunu düşündüğünü, ancak kasabanın geleceği olmadığını söyledi.

Porter, “İsa’nın o caddeden her gün aşağı indiğini söyleyebilirim. Ama gerçeği istiyor musunuz? Burada bir kuruş daha harcamayacağım,” dedi ve Dante’nin kendi görüşüne göre, “bir ilçe gecekondu mahallesi olduğunu ekledi. dünyanın sonu.”

Appalachian Voices’tan Dana Cohlin, çok fazla incelemeye ve zorluğa maruz kalan bir bölgede sakinlerden onay almak zor dedi. “Eğer çok pembe bir resim çizmeye çalışırsanız, insanlar onu satın almaz – gerçekçi olmalısınız” dedi. “Bence eski Appalachian kömür topluluklarının çoğu çoğu şeye şüpheyle bakmayı öğrendi ve bunun iyi bir nedeni var.”

Belki de topluluk derneğinin vizyonunun meyve vermesi için çok iş yapılması gerekiyor. Ancak Gullit, Covid’den önce Kömür Madenciliği Müzesi’nin her bahar Avustralya kadar uzaklardan birkaç bin ziyaretçisi olduğunu kaydetti. İnsanlar oyuklara inmeyi ve her şeyi öğrenmeyi merak ediyorlardı. Gullit, şimdi yeni bir endüstrinin takip etmesi gerektiğini söyledi. “Bir şeye ihtiyacımız var!” dedi. “Bir şey gelmeli.” Dışarıda, karda dernek için daha fazla gönüllü çağrısı yapan bir pankart asılıydı. Şu sloganı taşıyordu: “Dante yükselecek!”