Erdoğan’ın yeniden seçilmesi Türkiye-İsrail ilişkilerini nasıl etkiler?

Cumhurbaşkanlığı seçiminin ilk turu sırasında, Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan yeniden seçimi kazanmak için sadece %0,48 oranında başarısız olduğunda, Türkiye’de (şimdiki resmi adıyla Türkiye) tatildeydim. İki hafta sonra, 28 Mayıs’ta yapılan ikinci tur seçimlerde, Ankara diktatörü oyların %52,18’ini alarak zaferi garantiledi.

Uzmanlar Erdoğan’ın Adalet ve Kalkınma Partisi’nin (AKP) radyo dalgalarına nasıl hakim olduğuna işaret ederken, Türkiye’deki seçimlerin adilliği hakkında sorular gündeme geldi. Bunu ilk elden gördüm, tam resmi görmek için hükümet yanlısı kanallardan muhalefet yanlısı kanallara kadar çeşitli medyayı karıştıran bir Türk sunucunun evinde sonuçların açıklanmasını izledim. eski. son.

Türkiye seçimlerinin sonucu İsrail halkı tarafından belirlenebiliyorsa, Erdoğan’ın siyasi İslam markasının Yahudi devletine yönelik ideolojik düşmanlığı içerdiğine yaygın olarak inanıldığından, muhtemelen muhalefetin bir zaferi olmalıdır.

Ankara-Kudüs ilişkileri ilk kez 1990 yılında İsrail Dışişleri Bakanlığı’na girdiğinde daha olumluydu. O dönem ikili işbirliğinde “altın çağ” olarak kabul edildi ve bu da Örgüt üyesi bir örgütün nasıl davrandığının bir örneği olarak gösterildi. İslam İşbirliği (İİT) İsrail ile mükemmel ilişkiler sürdürebilir.

Her yıl Türkiye’yi ziyaret eden yüz binlerce İsrailli turistten, İsrail Hava Kuvvetleri ve Türk Silahlı Kuvvetlerinin ortak hava tatbikatlarına kadar, iki Amerikan müttefiki güçlü ve çok yönlü bir ortaklığın tadını çıkardı.

Türkiye, bir Yahudi devleti kurmak için Birleşmiş Milletler’in Kasım 1947’deki Bölünme Planına karşı oy kullansa da, sadece iki yıl sonra İsrail’i resmen tanıyan Müslüman çoğunluklu ilk ülke oldu.

İsrail’in kurucu başbakanı David Ben-Gurion, Türkiye ile ilişkilere özel bir önem veriyordu. Ortadoğu’nun kıyısındaki Batı yanlısı devletlerle -emperyal Etiyopya, Pehlevi’nin İran’ı ve cumhuriyetçi Türkiye- güçlü bağlar kurarak Arap düşmanlığını dengelemeye çalışan “Taraflar Doktrini”ni savundu.

Türkiye’nin İsrail ile İlişkileri: İnişli çıkışlı bir ilişki

Ankara’nın Kudüs ile ilişkileri onlarca yıldır her zaman inişli çıkışlı olmuştur: Türkler, Araplarla kendiliğinden bir yakınlaşma olmasa da, bir ölçüde İslami dayanışma göstermiştir ve bu nedenle, Arap-İsrail çatışmasındaki dönemsel tırmanış, olumsuz yönde gelişme eğilimindedir. Türkiye’nin İsrail ile ilişkilerini etkiler.

AKP’nin Kasım 2002’deki seçim başarısının hemen ardından gelen yıllarda yeterince iyi başlamasına rağmen, Erdoğan yönetiminde durum çok daha düşüktü.

Mayıs 2005’te Erdoğan, ticari ilişkileri güçlendirmek için iş adamlarından oluşan bir heyet ile İsrail’i ziyaret etti. Ayrıca savunma işbirliğini geliştirmeye ve Ankara’nın Araplar ile İsrail arasında barışın sağlanmasında rol oynamasına da hevesliydi. Bu ziyaret sırasında antisemitizmi “insanlığa karşı suç” ilan etti.

Ertesi yıl Dışişleri Bakanlığı sözcüsü olarak Dışişleri Bakanları Tzipi Livni ile Abdullah Gül’ün görüşmesine katıldım. Güçlü ilişkinin simgesi olan Gül, İsrail’in Mescid-i Aksa konusundaki gerilimi hassas bir şekilde yönetmesine övgüde bulundu.

O zamanlar AKP’nin ılımlı siyasi İslam’ının Avrupa Hıristiyan demokrasisinin kuzeni olduğu ve İsrail ile iyi ilişkilere engel olmadığı söyleniyordu.

Eskiden değildi. Aralık 2008’de, Türkiye’nin İsrail ile Suriye arasında arabuluculuk girişimi sırasında, Gazze’de Hamas’a karşı Dökme Kurşun Operasyonu başlatıldı. Erdoğan, yeni tanıştığı Başbakan Ehud Olmert’in İsrail ordusunun yaklaşmakta olan operasyonu hakkında kendisini kasten yanılttığına inanarak sinirlendi.

Ocak 2009’da Davos’ta düzenlenen Dünya Ekonomik Forumu’nda Erdoğan, protesto amacıyla ortak platformdan yürüyerek Başkan Şimon Peres’le karşı karşıya geldi.

Mayıs 2010 marmara yok Çok sayıda Türk’ün hayatını kaybettiği olay, krizi daha da kötüleştirdi. Erdoğan, İsrail donanmasının Gazze filosuna müdahalesini “devlet terörü” olarak nitelendirerek kınadı.

Erdoğan’ın liderliği altında Ankara’nın geleneksel Batı yanlısı yönelimi, yeni bir Ortadoğu kimliğini gölgede bırakacak. Arap Baharı sırasında Türkiye’yi Arap dünyası için İslami demokrasi modeli olarak sundu.

Eylül 2011’de Kuzey Afrika gezisi sırasında Erdoğan ayakta alkışlandı. Ancak Arap İsyanı’nın sancağı olması, İsrail’le iyi ilişkiler sürdürmesine yol açmadı ve çok geçmeden Siyonizm’i “insanlığa karşı bir suç” olarak kınamaya başladı.

Mart 2013’te, Başkan Barack Obama bir uzlaşma anlaşmasına aracılık ediyor: Benjamin Netanyahu, herhangi bir hatadan dolayı pişmanlık duyduğunu ifade ediyor. marmara yok İtiraz eden ve ölen Türklerin ailelerine tazminat ödemeyi kabul eden Erdoğan, olaya karışan İsrail ordusu personeline yönelik savaş suçları suçlamalarını geri çekiyor. Ancak herhangi bir atılım uzun sürmedi.

Ekim 2013’te, Washington Post Ankara’nın İran’daki Mossad ajanlarını ortaya çıkarmak için Tahran’a yardım ettiği bildirildi. Temmuz-Ağustos 2014’te Gazze’deki Koruyucu Hat Operasyonu, Erdoğan’ın İsrail’i “Filistinlilere yönelik sistematik soykırım” girişiminde bulunmakla suçladığını gördü.

2016’nın başlarında, ilişkileri normalleştirmeye yönelik çabaların yeniden canlandığı görüldü, ancak Erdoğan, Başkan Donald Trump’ın Kudüs’ü İsrail’in başkenti olarak tanımasına sert tepki verdiğinden, herhangi bir ilerleme geçici oldu. Ankara, üç günlük ulusal yas ilan etti ve İslam İşbirliği Teşkilatı’nın Amerika ve İsrail’i kınamak için acil bir zirvesine ev sahipliği yaptı.

İsrail’in iç güvenliğinden sorumlu olanlar, Türkiye’nin Tapınak Dağı’ndaki faaliyetleri ve yerel ajitatörlere verdiği destek konusunda giderek daha fazla endişe duymaya başladı.

Başka yerlerdeki İslamcılar gibi, Erdoğan da antisemitik bir önyargıyı benimsiyor, hatta uzun süredir devam eden iktidarına yönelik iç muhalefetin “İsrail tohumu” ve “faiz oranı lobisi” ile bağlantılı olduğunu öne sürüyor.

Erdoğan’ın Hamas’a karşı önyargısı özel bir sorun oldu. Ve Ankara’nın aksini taahhüt etmesine rağmen, Hamas kadroları Türk topraklarından terörizmi kışkırtmaya devam etti.

Mayıs 2018’de, Gazze sınırındaki çitlerde Hamas’ın kışkırttığı isyanlar sırasında 60 Filistinlinin öldürülmesine yanıt olarak Ankara, İsrail Büyükelçisi Eitan Nae’yi sınır dışı etti. Türkler, gazetecileri güvenlik kontrolünden geçen İsrailli diplomatı ülkeden ayrılırken filme almaya davet etti.

Cumhurbaşkanı Isaac Herzog’un Mart 2022’de Ankara’ya yaptığı ziyaretle ilişkileri geliştirmek için bir fırsat doğdu. Erdoğan, resmi resepsiyonda İsrail-Türkiye ilişkilerinin “ülkemiz için çok değerli” olduğunu açıkladı.

Bu ziyareti dışişleri bakanları arasındaki toplantılar ve büyükelçi değişimi izledi – İsrailli Irit Lillian 27 Aralık 2022’de Türkiye cumhurbaşkanına itimatnamesini sundu.

Erdoğan’ın kısa süre önce yeniden seçilmesinin ardından Herzog, tweet attı: “Türkiye ile İsrail arasındaki iyi ilişkileri güçlendirmek ve genişletmek için birlikte çalışmaya devam edeceğimize inanıyorum.”

Bu sözler diplomatik şakalardan daha fazlası olabilir. Başarısız bir şekilde Erdoğan’ı devirmeye çalışan heterojen Türk muhalefet bloğu, solcuların yanı sıra muhalif İslamcıları da içeriyordu ve her iki grup da İsrail’le yakınlaşmayı desteklemiyor.

İronik bir şekilde, İsrail ile Türkiye arasında daha iyi ilişkiler olmasını umanlar, Erdoğan’ın seçim zaferini memnuniyetle karşılayabilirler. Mevcut Türkiye siyasi gerçekliğinde, belki de tek başına – tüm İsrail ve Yahudi karşıtı bagajına rağmen – Ankara ile Kudüs arasında sağlıklı bir ilişki önerme yeteneğine ve dürtüsüne sahiptir.

Daha önce başbakanın danışmanı olan yazar, Reichsmann Üniversitesi Abba Eban Diplomasi Enstitüsü başkanıdır. Onunla LinkedIn Am Ambassador Mark Regev üzerinden bağlantı kurun.