Erdoğan ve Sisi’nin el sıkışması, Türkiye’deki İslamcılardan şiddetli bir tepkiye yol açtı

Türkiye Cumhurbaşkanı Recep Tayyip Erdoğan’ın Katar’daki FIFA Dünya Kupası açılış oturumunda Mısır Cumhurbaşkanı Abdulfettah El-Sisi ile tokalaşması Türkiye’de sansasyon yarattı.

Pek çok kişi bu hamleyi Erdoğan’ın Orta Doğu’daki İslamcı dış politikası için tabuta sondan bir önceki çivi olarak görüyor.

Son çivi görüşme olacak aradığı söyleniyor Bir zamanlar azılı düşmanı olan Suriye Devlet Başkanı Beşar Esad ile.

2010 ve 2011’deki Arap Baharı sırasında Erdoğan, hoşnutsuz Arap kitlelerinin Müslüman Kardeşler’i ve onun uzantılarını bölge genelinde iktidara getireceğine ve onu önemli bir bölgesel İslamcı lider statüsüne yükselteceğine inanıyordu.

Bununla birlikte, mevcut Arap rejimlerinin onun yaklaşımını ne ölçüde yabancılaştırma olarak gördüğünü yanlış hesapladı. Çoğu Arap lider, Erdoğan’ın siyasi İslam’ı tarafından tehdit edildiğini hissetti.

Arap Baharı Erdoğan’ın istediğini elde edemedi. Türkiye’yi alışılmışın dışında politikalarının içine soktuğu ekonomik bataklıktan çıkarmak için şimdi bu rejimlerin desteğine ihtiyacı var.

Bu adım, sadece altı ay sonra yapılacak cumhurbaşkanlığı seçimleriyle birlikte daha da önem kazandı. mutabakat Birleşik Arap Emirlikleri ile, on yıllık acı mübadeleden sonra ve Farklılıklarını yamamak Suudi Veliaht Prensi Muhammed bin Salman ile. Suudi Arabistan yakınlaşmasını kolaylaştırmak için Dava açmayı bırak Ekim 2018’de Suudi Arabistan’ın İstanbul Başkonsolosluğu’nda öldürülen Suudi gazeteci Cemal Kaşıkçı.

Tarihi bağlara rağmen Türkiye ile Mısır arasındaki ilişkiler, Mısır’ın demokratik yollarla seçilmiş cumhurbaşkanı Muhammed Mursi’nin 2013 yılında dönemin ordunun başındaki Sisi tarafından devrilmesinin ardından bozuldu.

Erdoğan, Mursi’yi devirdiği ve Müslüman Kardeşler liderliğindeki hükümetini kapattığı için Sisi’yi asla affetmeyeceğine söz verdi.

“Kimler var Beni Sisi ile barıştırmak istiyorsun. Erdoğan, Mart 2019’da yaptığı bir konuşmada, “Mursi ve arkadaşlarını hapse mahkum eden anti-demokratik bir kişiyle görüşmeyi reddediyorum” dedi.

Ancak Doğu Akdeniz’deki güç dengesinin Türkiye aleyhine Yunanistan lehine değişmesi ve bölgesel izolasyonun maliyetinin artmasıyla Erdoğan rotasını değiştirmek zorunda kaldı.

Türkiye’nin jeostratejik öneminin ve sunduğu yatırım fırsatlarının farkında olan Suudi Arabistan ve Birleşik Arap Emirlikleri de Erdoğan’ın bu açılımına olumlu yanıt verdi.

Türkiye ile Birleşik Arap Emirlikleri, Türkiye ve Suudi Arabistan arasında üst düzey temaslar ve resmi ziyaretler gerçekleştirildi ve çok sayıda işbirliği anlaşması imzalandı.

Reuters bu hafta Riyad’ın bir dosya sunacağını bildirdi 5 milyar dolarlık mevduat Türkiye Merkez Bankası’nda.

Bu, nakit sıkıntısı çeken Ankara için iyi bir haber ve Erdoğan’ın destekçilerini daha önce yabancılaşmış Arap rejimleriyle iyi ilişkilerin doğru yol olduğuna ikna etmesine yardımcı olacak. Bu arada Katar ve BAE de Türkiye’ye milyarlarca dolar akıtıyor.

Ankara ve Kahire’nin Doha’da el ele tutuşmasının ardından yaptıkları açıklamalar, iki tarafın ilişkilerde yeni bir dönemin eşiğine geldiğine işaret etti.

Erdoğan da bu gidişattan memnun. Biz buna yeşil ışık yaktık [reconciliation] başlamak için süreç. bir hamle yaptık [in Doha] Başlamak için. Umarım… yapabiliriz Şimdi iyi bir noktaya taşıErdoğan, Katar’dan dönüşünde gazetecilere açıklamalarda bulundu.

28 Kasım’da Konya’da partili gençlere seslenen Erdoğan, aldığı bilgilerin Sisi’nin Katar Emiri’nin ayarladığı görüşmeden çok memnun olduğunu gösterdiğini söyledi. Tamim bin Hamad Al Thani.

“Bundan sonra biz ile böyle bir şekilde girebilir Suriye Erdoğan, Mısır’a yaklaşımımızı da belirterek, “Siyasette kalıcı ayrılıklara yer yoktur” dedi.

Erdoğan’ın Sisi konusundaki tutumu, Türkiye’deki muhalefet partileri ve onu eleştirenler tarafından hemen eleştirildi. Çoğu, bu uzlaşmayı mantıklı bir adım olarak kabul etti ama çok geç kalındığını söyledi.

Bu arada Türkiye’nin bölgesel etkisini kaybettiğini ve ekonomisinin zarar gördüğünü söylediler. Kaybedilen zaman, büyük Arap ülkelerinin Erdoğan’ı dengelemek için Türkiye’nin rakipleri Yunanistan ve Kıbrıs ile bağlarını derinleştirmesine de yol açtı. bölgesel hırslar.

Bir zamanlar Erdoğan’a yakın duran kıdemli köşe yazarı Fehmi Korou, Ankara’nın Mursi’yi deviren darbeyi eleştirmesinin uygun olmasına rağmen “çizgiyi aştığı”na inanıyor.

Kuru, Mısır’ı hafife almanın Türkiye için maliyetli olduğunu savundu. “en önemli dış politika hatası Bölgede son on yılda Türkiye’nin beklemediği ittifaklar ortaya çıktı. Geleneksel dostlarımız düşman oldu, geleneksel düşmanlarımız ise dost oldu” diye yazdı Kuro kişisel web sayfasında.

Eski Başbakan Ahmet Davutoğlu’nun basın sekreteri olarak görev yapan Osman Sirte, Türkiye ve Mısır gibi iki büyük bölge ülkesinin ayrılmasının normal olmadığını söyledi.

Ancak Erdoğan-Sisi görüşmesini destekleyen Sirte, bunun Erdoğan’ın çelişkilerinin mükemmel bir örneği olduğunu vurguladı. “Yapmayacağın ya da yapmayacağın şeyleri söyleyip sonra tersini yapmaya devam etmek siyaset değildir. Bu siyasette bir eksikliktir.Sirte, Karrar’daki günlük köşesinde yazdı

Erdoğan’ın tabandan destekçilerinin tümü Doha’daki uzlaşmadan memnun değil.

Asıl kaybedenin Müslüman Kardeşler ve onun uzantıları olacağını anlayan Türkiye’deki İslamcı çevreler öfkeli. Hükümet yanlısı Yeni Akit gazetesinin tartışmalı editörü Ali Karasanoğlu, hayal kırıklıklarını dile getirdi. “O resmi görünce yıkıldım. Bütün Müslümanlar adına yok edildi. Karahasan Oğlu yazdı… Erdoğan’ın dokuz yıldır verdiği mücadeleden vazgeçmesine üzüldüm, yıkıldım.

Bu tür güçlü görüşler, Erdoğan’ın takipçilerini denemeye sevk etti. Tepkilerden kaçının seçime giden yolda geleneksel destek tabanından.

Sisi ve Esad ile görüşmenin Türkiye’nin çıkarlarına hizmet edeceğini ve Ankara’nın ekonomiyi istikrara kavuşturmasının yanı sıra Suriyeli mülteci sorununu çözmesine yardımcı olacağını savunuyorlar.

Ankara ile Kahire arasında hala aşılması gereken farklılıklar var. Libya ve Doğu Akdeniz’de hidrokarbon sondaj hakları ile ilgili sorular iki önemli örnektir.

Ancak her iki taraf da Erdoğan ve Sisi’nin el sıkışmasının bu konuların daha verimli tartışılması için daha iyi bir ortam sağlayacağını umuyor.