Doğa Sütunu: Hindi Akbabasını Diğer Yırtıcı Kuşlardan Ayırmak | Sütunlar

Hindi akbabaları olarak da bilinen hindi akbabaları, Indiana’da yaygın olarak bulunur. Genellikle şahinler veya kartallarla karıştırılan bu büyük siyah kuşlar, gökyüzünde süzülen veya yol kenarlarına yakın yere tünemiş, yol ölümlerinde ziyafet çekerken kolayca görülebilir. Türkiye akbabaları, Avrupa, Asya ve Afrika’nın “Eski Dünya” akbabalarından ayrı olarak evrimleşmiş “Yeni Dünya” akbabalarıdır.

6 fit’e kadar kanat açıklığı, toplam uzunluğu 2-2,5 fit ve 2-5 pound ağırlığı ile hindi akbabaları, Indiana’daki en büyük kuşlar arasındadır. Bununla birlikte, menzilleri Hoosier eyaletinin ötesine uzanıyor ve güney Kanada’dan Güney Amerika’nın güney ucu olan Tierra del Fuego’ya kadar uzanıyor. Teknik olarak yırtıcı kuşlar olarak kabul edilen hindi akbabaları, yakın akraba yırtıcı kuşlardan önemli ölçüde farklıdır.

Türkiye akbabaları, tüm akbabalar gibi leş yiyicidir. Bilimsel isimleri, Cathartes aura, emzik veya temizleyici anlamına gelir. Cherokee’ler onlara “barışçıl kartallar” derler çünkü atmaca, kartal veya kartal gibi avlanmazlar, bunun yerine ölü hayvanların leşleriyle beslenirler. Hindi akbabalarının midelerindeki flora bakteri ve virüsleri öldürerek çürüyen etleri zehirlenme veya enfeksiyon riski olmadan yemelerini sağlar. Şaşırtıcı bir şekilde, hindi akbabaları da diyetlerinin %50’sini oluşturan bitkileri yerler.

Çoğu yırtıcı kuş gibi, hindi akbabaları da sıcakta (yerden yükselen sıcak hava sütunları) sürerken ölü veya ölmekte olan hayvanları havadan tespit etmelerini sağlayan keskin bir görüş sağlar. Ancak, yiyecek bulmanın en etkili yöntemi koku almaktır. Hindi akbabaları, diğer kuşların aksine, çürüyen hayvanlar tarafından salınan gazların kokusunu alma yeteneğine sahiptir. Ormanlık alanların üzerinde süzülen hindi akbabaları, orman gölgeliği tarafından görülemeyen ölü hayvanların kokusunu alabilir. Kral akbabalar, kara akbabalar ve akbabalar gibi güçlü bir koku alma duyusuna sahip olmayan diğer akbaba türleri, besin kaynakları bulmak için genellikle hindi akbabalarını takip eder.

Türkiye akbabaları diğer kuşlara göre daha sessizdir. Kuşun ses organı olan sirenksten yoksundurlar, hiçbir çağrı ya da şarkı üretmezler, sadece bir homurtu ve tıslama sesi çıkarırlar. Çoğu kuş gibi yuva yapmazlar. Indiana’da çiftleşme mevsimi genellikle Mart-Haziran arasıdır. Yumurtalar genellikle bulundukları yerlere bırakılır – kaya çıkıntıları, mağaralar, yarıklar veya içi boş ağaçlar. Dişiler genellikle kahverengi veya lavanta lekeli iki krem ​​renkli yumurta bırakır. Civcivler 30-40 gün içinde yumurtadan çıkar ve on haftalık oluncaya kadar her iki ebeveyn tarafından bakılır.

Diğer yırtıcı kuşlardan ayıran bir diğer unsur ise hindi akbabalarının kırmızı tüysüz başıdır. Gagaya yakın tüyleri olmayan hindi akbabaları leşle beslendikten sonra kolayca banyo yapabilirler. Tüylü başlı kuşlar, tüylerinin matlaşmasına, böcek tahrişine ve enfeksiyon riskine eğilimlidir. Kırmızı kafa ve sarı-beyaz gaga, hindi akbabalarını tanımlamanın en iyi yoludur.

Eliot Reid, bir Anderson yerlisi, Anderson’da özel bir çerçeve dükkanı ve sanat galerisi olan Park Place Arts’ın sahibidir. Heart of the River Koalisyonu’nun kurucu direktörüdür. “Doğa Üzerine” cumartesi günleri yayınlanmaktadır.